Γέροντα, παλιά προσευχόμουν με πίστη στον Θεό και ό,τι ζητούσα μου το έκανε.
Τώρα δεν έχω αυτήν την πίστη. Που οφείλεται αυτό;
– Στην κοσμική λογική που έχεις. Η κοσμική λογική κλονίζει την πίστη.
«Εάν έχητε πίστιν και μη διακριθήτε, πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη
προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε», είπε ο Κύριος.
Όλη η βάση εκεί είναι.
Στην πνευματική ζωή κινούμαστε στο θαύμα. Ένα σύν δύο δεν κάνει πάντα
τρία· κάνει και πέντε χιλιάδες και ένα εκατομμύριο! Χρειάζεται καλή
διάθεση και φιλότιμο.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Στον
πνευματικό αγώνα χρειάζεται να επισημαίνουμε τα αδύνατα σημεία του
χαρακτήρα μας, τα ελαττώματά μας, και ύστερα να προσπαθούμε να χτυπάμε
εκεί.Και στον πόλεμο, όταν κάνουμε αναγνώριση μιας περιοχής,
επισημαίνουμε τα σημεία, όπου είναι ο εχθρός ή απ᾿ όπου μπορεί να
χτυπήση, και έχουμε τον νού μας εκεί. Γιατί, όταν ξέρης σε ποιά
συγκεκριμένα σημεία βρίσκεται ο εχθρός, κινείσαι με σιγουριά. Βάζεις τον
χάρτη κάτω και λές: «Ο εχθρός είναι εδώ κι εδώ· εμείς πρέπει να
προλάβουμε να πιάσουμε εκείνα κι εκείνα τα σημεία.
Από εκεί θα
ζητήσουμε ενίσχυση, εδώ χρειάζονται αυτά τα όπλα» κ.λπ. Μπορείς δηλαδή
να καταστρώσης ένα σχέδιο. Αλλά, για να μάθης που βρίσκεται ο εχθρός,
πρέπει να ανησυχής και να ερευνάς· δεν μπορείς να κοιμάσαι.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικός Αγώνας» ‐ 84 ‐
Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
– Εγώ, Γέροντα, έχω ανάγκη από πολλή ταπείνωση. – Να πάς να αγοράσης.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πουλούν την
ταπείνωση, και μάλιστα δωρεάν, αρκεί να την θέλης...
– Ποιοί είναι αυτοί, Γέροντα;
– Είναι οι άνθρωποι πού, όταν δεν έχουν καλή πνευματική κατάσταση,
φέρονται αδιάκριτα και με την συμπεριφορά τους μας ταπεινώνουν.
Η ταπείνωση δεν αγοράζεται από τον μπακάλη όπως τα ψώνια. Όταν λέμε:
«δώσ᾿ μου, Θεέ μου, ταπείνωση», ο Θεός δεν θα πάρη την σέσουλα και θ᾿
αρχίση: «πάρε ένα κιλό ταπείνωση εσύ», «μισό κιλό εσύ», αλλά θα επιτρέψη
να έρθη λ.χ. κάποιος άνθρωπος αδιάκριτος να μας φερθή σκληρά ή θα πάρη
από άλλον την Χάρη Του και θα έρθη να μας βρίση. Έτσι θα δοκιμασθούμε
και θα εργασθούμε, εάν θέλουμε να αποκτήσουμε την ταπείνωση.
Αλλά
εμείς δεν σκεφτόμαστε ότι ο Θεός επιτρέπει να γίνη ο αδελφός μας κακός,
για να βοηθηθούμε εμείς, και θυμώνουμε με τον αδελφό. Καί, ενώ ζητάμε
από τον Θεό ταπείνωση, δεν δεχόμαστε τις ευκαιρίες που μας στέλνει, για
να ταπεινωθούμε, αλλά δυσανασχετούμε.
Κανονικά θα έπρεπε να χρωστάμε ευγνωμοσύνη σ᾿ αυτόν που μας ταπεινώνει, γιατί αυτός είναι ο μεγαλύτερος ευεργέτης μας.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Ο θείος φωτισμός είναι το παν
Πολλές φορές λέω σε μερικούς: «Κανόνισε όπως σε φωτίση ο Θεός». Όταν
λέω «όπως σε φωτίση ο Θεός», εννοώ ο άνθρωπος να δη τα πράγματα με θείο
φωτισμό και όχι με την ανθρώπινη λογική. Να μη νομίζη πως ό,τι αναπαύει
εκείνον είναι και η φώτιση του Θεού.
- Γέροντα, πώς έρχεται ο θείος φωτισμός;
- Αν ξεσκουριάσουμε τα καλώδια, ο παλαιός άνθρωπος γίνεται καλός αγωγός
και τότε περνάει η Χάρις του Θεού και δέχεται το φως της Χάριτος.
Αλλιώς γίνονται βραχυκυκλώματα
και δεν ενεργεί η Χάρις. Όλη η βάση είναι να προσέξη ο άνθρωπος να μην
τον εγκαταλείψη η Χάρις του Θεού , για να έχη τον θείο φωτισμό. Γιατί αν
δεν υπάρχη θείος φωτισμός, όλα χαμένα είναι.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Νά
μην κάνουμε το καλό μέ υπολογισμό, γιά νά πάρουμε μισθό, άλλα νά
άγωνιζώμαστε άπό αγάπη γιά τον Χριστό. Ο,τι κάνουμε, νά τό κάνουμε
καθαρό, γιά τον Χριστό νά προσέχουμε νά μην εχη μέσα τό ανθρώπινο
στοιχείο, φιλαυτία, ιδιοτέλεια κ.λπ. Νά έχουμε στον νου μας ότι ό
Χριστός μας βλέπει, μάς παρακολουθεί, και νά προσπαθούμε νά μην Τον
στενοχωρούμε. Διαφορετικά ξεφτύζει καί ή πίστη μας καί ή αγάπη μας.
Και αν εξετάσουμε αυτά πού κάνουμε στην πνευματική ζωή, άσκηση, νηστεία, αγρυπνία
κ.λπ., θά δοϋμε ότι όλα βοηθούν νά έχουμε καί καλή σωματική υγεία.
Κοιμάται κανείς σε σκληρό κρεββάτι; Καί οι γιατροί συνιστούν: Νά
κοιμάσαι σε σκληρό στρώμα, γιατί δέν ωφελεί νά κοιμάσαι στά μαλακά. Ή
κάνει μετάνοιες;
Οί άλλοι κάνουν γυμναστική, γιά νά δυναμώσουν οί μύες. Κοιμάται λίγο;
Ό πολύς ύπνος αποχαυνώνει τόν άνθρωπο. Αυτός είναι κοιμισμένος, ό άλλος
είναι ξύπνιος, δέν λένε; Δηλαδή τά πνευματικά πού κάνει τόν βοηθούν καί
στην σωματική του υγεία. Υστερα ή εγκράτεια βοηθάει πολύ τόν άνθρωπο.
Βλέπεις, καί όσοι ασχολούνται μέ έρευνες κ.λπ. κοιτάζουν νά ζουν αγνή
ζωή, νά μήν είναι ζαλισμένοι, γιά νά έχουν διαύγεια. Έμεϊς βέβαια δέν
έγκρατευόμαστε γι’ αυτόν τόν λόγο, άλλα μέσα άπό αυτά τά πνευματικά πού
κάνουμε βγαίνει καί αυτό τό όποιο επιδιώκουν οί κοσμικοί.
Κάνουμε τό πνευματικό καί μέσα άπό τό πνευματικό βγαίνει καί ή υγεία τού σώματος.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Γέροντα, καταλαβαίνει κανείς πάντοτε μέχρι ποιο σημείο πρέπει νά ενεργή ανθρωπίνως;
- Κατ’ αρχάς αυτό φαίνεται. Άλλα καί αν είχε διάθεση νά κάνη αυτό πού μπορούσε νά κάνη καί δέν το έκανε, γιατί κάτι τον εμπόδισε, ό Θεός θά τον βοηθήση σέ μιά δύσκολη στιγμή. Αν όμως δέν εΐχε διάθεση, ενώ είχε κουράγιο, ό Θεός δέν θά βοηθήση. Σού λένε λ.χ. νά βάζης τό βράδυ τον σύρτη στην πόρτα καί εσύ δέν τον βάζεις, γιατί βαριέσαι, και λες ότι θά φυλάξη ό Θεός. Δέν είναι ότι έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό και δέν βάζεις τον σύρτη, αλλά δέν τον βάζεις, γιατί βαριέσαι. Πώς νά βοηθήση τότε ό Θεός; Νά βοηθήση δηλαδή τον τεμπέλη; Όταν λέω σε έναν νά βάλη τον σύρτη και δέν τόν βάζη, και μόνο γιά τήν παρακοή του θέλει τιμωρία.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Τί φταίει, Γέροντα, και δεν είμαι πάντοτε ειρηνική;
– Δεν ελευθερώθηκες από τον εαυτό σου, είσαι σκλάβα στον παλαιό σου άνθρωπο.
Κοίταξε να πετάξης τον εαυτό σου, γιατί, αν δεν πετάξης τον εαυτό σου,
θα σε πετάξη ο εαυτός σου. Όποιος έχει φιλαυτία, δεν μπορεί να έχη
ανάπαυση, ειρήνη ψυχής, γιατί δεν είναι εσωτερικά ελεύθερος. Είναι σαν
την χελώνα και το περπάτημά του είναι σαν της χελώνας. Βγάζει ελεύθερα
το κεφάλι της η χελώνα;
Τον περισσότερο καιρό μένει κλεισμένη στο καβούκι της.
– Νομίζω, Γέροντα, ότι θεωρητικά πιάνω τον εαυτό μου, στην πράξη όμως...
–Η εφαρμογή είναι δύσκολη· εκεί ζορίζεται ο παλαιός άνθρωπος.
Αν όμως δεν ζορίσουμε φιλότιμα τον παλαιό μας άνθρωπο, θα μας ανατινάξη την πνευματική μας οικοδομή.
Ο θείος φωτισμός είναι το παν
Πολλές φορές λέω σε μερικούς: «Κανόνισε όπως σε φωτίση ο Θεός». Όταν
λέω «όπως σε φωτίση ο Θεός», εννοώ ο άνθρωπος να δη τα πράγματα με θείο
φωτισμό και όχι με την ανθρώπινη λογική. Να μη νομίζη πως ό,τι αναπαύει
εκείνον είναι και η φώτιση του Θεού.
- Γέροντα, πώς έρχεται ο θείος φωτισμός;
- Αν ξεσκουριάσουμε τα καλώδια, ο παλαιός άνθρωπος γίνεται καλός αγωγός
και τότε περνάει η Χάρις του Θεού και δέχεται το φως της Χάριτος.
Αλλιώς γίνονται βραχυκυκλώματα και δεν ενεργεί η Χάρις. Όλη η βάση είναι
να προσέξη ο άνθρωπος να μην τον εγκαταλείψη η Χάρις του Θεού , για να
έχη τον θείο φωτισμό. Γιατί αν δεν υπάρχη θείος φωτισμός, όλα χαμένα
είναι.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Φοβάσαι να ασπαστείς;
Εκείνος που αρνείται να προσκυνά και να ασπάζεται (αγκαλιάζει και φιλά)
την Εικόνα Του Χριστού, Της Μητέρας του Της Παναγίας Θεοτόκου ή κάποιου
από τους Αγίους...
είναι εχθρός Του Χριστού και υπερασπιστής του διαβόλου και των δαιμόνων του,
δείχνοντας έμπρακτα τη λύπη του επειδή ο Θεός και οι Άγιοί του τιμώνται και δοξάζονται ενώ ο διάβολος καταισχύνεται.
Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός
Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
«Όσο αξίζει μια ψυχή, δεν αξίζει ο κόσμος όλος»!
- Η ψυχή που συγκινείται από τις ομορφιές του υλικού κόσμου φανερώνει
ότι ζη μέσα της ο μάταιος κόσμος γι' αυτό έλκεται από την πλάση κι όχι
από τον Πλάστη, από τoν πηλό κι όχι από τον Θεό. Δεν έχει σημασία αν ο
πηλός αυτός είναι καθαρός και δεν έχη λάσπη αμαρτίας. Η καρδιά, όταν
έλκεται από... κοσμικές ομορφιές, οι οποίες δεν είναι αμαρτωλές, αλλά
δεν παύουν να είναι μάταιες, νιώθει κοσμική χαρά της ώρας, η οποία δεν
έχει θεϊκή παρηγοριά, φτερούγισμα
εσωτερικό με αγαλλίαση πνευματική. Όταν όμως ο άνθρωπος αγαπά την
πνευματική ωραιότητα, τότε γεμίζει και ομορφαίνει η ψυχή του.
Αν
γνώριζε ο άνθρωπος, την εσωτερική ασχήμια του, δεν θα επιδίωκε
εξωτερικές ομορφιές. Μέσα η ψυχή του έχει τόσους λεκέδες, τόσες
μουντζούρες, και θα κοιτάξουμε λ.χ. τα ρούχα μας;
Πλένουμε τα ρούχα
μας, τα σιδερώνουμε κιόλας και είμαστε καθαροί, και μέσα είμαστε... μην
τα ρωτάς! Γι’ αυτό, αν λάβη υπ’ όψιν του κανείς τι πνευματική ακαθαρσία
έχει μέσα του, δεν θα καθίση τόσο σχολαστικά να βγάλη και τον παραμικρό
λεκέ από τα ρούχα του, γιατί αυτά είναι χίλιες φορές καθαρώτερα από την
ψυχή του. Αλλά αν δεν έχη υπ’ όψιν του ο άνθρωπος την πνευματική σαβούρα
που έχει μέσα του, ε, τότε κοιτάζει να βγάλη σχολαστικά και τον
παραμικρό λεκέ! Αυτό που χρειάζεται, είναι να στρέψη όλη την φροντίδα
του στην πνευματική καθαρότητα, στην εσωτερική ομορφιά κι όχι στην
εξωτερική. Τα πρωτεία να δοθούν στην ομορφιά της ψυχής, στην πνευματική
ομορφιά και όχι στις μάταιες ομορφιές, γιατί και ο Κύριος μας είπε: «Όσο
αξίζει μια ψυχή, δεν αξίζει ο κόσμος όλος».
- " ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΊΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Α ΄.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου