Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ποτέ δεν πρέπει νά ξεχνούµε ότι έχουµε δίπλα µας, έκτος άπό ανθρώπους πού µπορούν να µας βοηθήσουν πνευµατικά, καί τόν ίδιο τόν Χριστό πού µας βοηθάει, τήν Παναγία, τά Χερουβείµ, τά Σεραφείµ καί τους Αγίους Πάντες.
Θάρρος λοιπόν!
Ό Χριστός είναι πολύ δυνατός, είναι παντοδύναµος, καί θά δώσητήν θεϊκή Του δύναµη, νά συντρίψουµε τά κέρατα τού πονηρού.
Μάς παρακολουθεί συνέχεια άοράτως καί θά µας ένισχύη, όταν έµεϊς έχουµε τήν αγαθή προαίρεση καί κάνουµε τόν µικρό κατά δύναµιν αγώνα µας.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου 

Άλλη φορά είχαν έρθει δύο επισκέπτες στό Καλύβι.
Ήταν περίπου σαράντα πέντε χρονών και ζούσαν πολύ κοσμική ζωή.
Όπως εμείς οι μοναχοί λέμε «αφού είναι μάταιη αύτη η ζωή, τά αρνούμαστε όλα», έτσι και εκείνοι, από τήν αντίθετη πλευρά, είπαν «δέν υπάρχει άλλη ζωή» καί, όταν ήταν νέοι, άφησαν τίς σπουδές τους καί ρίχτηκαν στην κοσμική ζωή.

Έφθασαν σέ σημείο νά γίνουν ψυχικά καί σωματικά ράκη. Ο πατέρας τού ενός πέθανε από τήν στενοχώρια. Ο άλλος κατέστρεψε τήν περιουσία τής μάνας του καί τήν έκανε καρδιακιά. Μετά από τήν συζήτηση πού κάναμε, είδαν τά πράγματα αλλιώς.
«Εμείς αχρηστευθήκαμε», έλεγαν. Έδωσα στον έναν μιά εικόνα γιά τήν μάνα του. Πήγα νά δώσω καί στον άλλο μία εικόνα, άλλα δέν τήν έπαιρνε. «Δώσε μου ένα σανιδάκι από αυτά πού πριονίζεις, μου λέει. Δέν πιστεύω στον Θεό· στους Άγιους πιστεύω».
Τότε τού είπα: «Ή καθρέφτης είναι κανείς ή καπάκι άπό κονσερβοκούτι, άν δέν πέσουν οι ακτίνες του ήλιου επάνω του, δέν γυαλίζει. Οι Άγιοι έλαμψαν μέ τίς ακτίνες τής Χάριτος του Θεού, όπως τά αστέρια παίρνουν φώς άπό τον ήλιο».
Τους καημένους τους νέους τους ζαλίζουν μέ διάφορες θεωρίες.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, ὅπως βλέπω τὸν ἑαυτό μου, κάθε μέρα γίνομαι χειρότερη, τί θὰ γίνη;
– Κοίταξε, εὐλογημένη, ὑπάρχουν τρία στάδια.
Στὸ πρῶτο στάδιο, ὁ Θεὸς δίνει καραμέλες καὶ σοκολάτες, γιατὶ βλέπει τὴν ἀνάγκη καὶ τὴν ἀδυναμία τῆς ψυχῆς.
Στὸ δεύτερο, παίρνει λίγο τὴν Χάρη Του γιὰ παιδαγωγία, γιὰ νὰ καταλάβη ὁ ἄνθρωπος ὅτι χωρὶς τὴν βοήθειά Του δὲν μπορεῖ νὰ κάνη τὸ παραμικρό, ὥστε νὰ ταπεινωθῆ καὶ νὰ αἰσθανθῆ τὴν ἀνάγκη νὰ καταφύγη σ᾿ Αὐτόν. Καὶ τὸ τρίτο στάδιο εἶναι μιὰ μόνιμη καὶ σταθερὴ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση. Ἐσὺ βρίσκεσαι ἀνάμεσα στὸ δεύτερο καὶ τρίτο στάδιο.
Προχωρᾶς λίγο, μετὰ ξεχνᾶς τὴν ἀδυναμία σου, παίρνει ὁ Χριστὸς τὴν Χάρη Του, ἀπογυμνώνεσαι ἀπὸ τὴν θεία Χάρη, βλέπεις ξανὰ τὴν ἀδυναμία σου καὶ συνέρχεσαι.
Ἂν μοῦ ἔλεγες ὅτι, ὅσο προχωρᾶς, εἶσαι καλύτερα, θὰ φοβόμουν, γιατὶ θὰ ἔβλεπα ὅτι ἔχεις ὑπερηφάνεια. Τώρα ὅμως ποὺ λὲς ὅτι ὅλο καὶ πιὸ χάλια βλέπεις τὸν ἑαυτό σου, ἐγὼ χαίρομαι, γιατὶ βλέπω ὅτι εἶσαι καλά.
Μὴ φοβᾶσαι. Ὅσο προχωράει κανείς, τόσο περισσότερο βλέπει τὶς ἐλλείψεις του καὶ τὶς ἀτέλειές του καὶ αὐτὸ εἶναι πρόοδος.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου .

Θρησκευτική οργάνωση

Φίλοι Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Υπάρχουν 2 ειδών αμαρτωλοί: α) Αυτοί που αμαρτάνουν και υπερηφανεύονται για τις αμαρτίες τους. Αυτοί δεν πρόκειται να δουν έλεος από το Θεό, διότι εν τω εγωισμό τους, δεν θα ζητήσουν την βοήθεια του Θεού και β) αυτοί που αμαρτάνουν, αλλά ντρέπονται για τις αμαρτίες τους.
Αυτό που δυσκολεύει τον Θεό να εργαστεί στον άνθρωπο, δεν είναι οι πολλές του αμαρτίες, αλλά η ξεδιαντροπιά για τις αμαρτίες του, με το να υπερηφανεύεται γι' αυτές. Ενώ εκείνοι που ντρέπονται και λυπούνται για τις αμαρτίες του, ο Θεός θα βρει πάτημα και αιτία, για να τουσ βοηθηση..

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Άλλη φορά είχαν έρθει δύο επισκέπτες στό Καλύβι.
Ήταν περίπου σαράντα πέντε χρονών και ζούσαν πολύ κοσμική ζωή.
Όπως εμείς οι μοναχοί λέμε «αφού είναι μάταιη αύτη η ζωή, τά αρνούμαστε όλα», έτσι και εκείνοι, από τήν αντίθετη πλευρά, είπαν «δέν υπάρχει άλλη ζωή» καί, όταν ήταν νέοι, άφησαν τίς σπουδές τους καί ρίχτηκαν στην κοσμική ζωή.
Έφθασαν σέ σημείο νά γίνουν ψυχικά καί σωματικά ράκη. Ο πατέρας τού ενός πέθανε από τήν στενοχώρια. Ο άλλος κατέστρεψε τήν περιουσία τής μάνας του καί τήν έκανε καρδιακιά. Μετά από τήν συζήτηση πού κάναμε, είδαν τά πράγματα αλλιώς.

«Εμείς αχρηστευθήκαμε», έλεγαν. Έδωσα στον έναν μιά εικόνα γιά τήν μάνα του. Πήγα νά δώσω καί στον άλλο μία εικόνα, άλλα δέν τήν έπαιρνε. «Δώσε μου ένα σανιδάκι από αυτά πού πριονίζεις, μου λέει. Δέν πιστεύω στον Θεό· στους Άγιους πιστεύω».
Τότε τού είπα: «Ή καθρέφτης είναι κανείς ή καπάκι άπό κονσερβοκούτι, άν δέν πέσουν οι ακτίνες του ήλιου επάνω του, δέν γυαλίζει. Οι Άγιοι έλαμψαν μέ τίς ακτίνες τής Χάριτος του Θεού, όπως τά αστέρια παίρνουν φώς άπό τον ήλιο».
Τους καημένους τους νέους τους ζαλίζουν μέ διάφορες θεωρίες.
ΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

 

 

 

makeleio.gr

Ο Αρχοντάρης του Γέροντα Παϊσίου αποκαλύπτει άγνωστα θαύματά του!

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Τὸν τσιγγούνη τὸν κοροϊδεύουν καὶ οἱ ἄλλοι.
Ἦταν ἕνας πολὺ πλούσιος κτηματίας· εἶχε χωράφια σὲ μιὰ ἐπαρχία, εἶχε καὶ στὴν Ἀθήνα διαμερίσματα, ἀλλὰ ἦταν πολὺ τσιγγούνης. Μιὰ φορὰ ἔφτιαξε μιὰ χύτρα φασολάδα τελείως νερουλή, γιὰ νὰ φᾶνε οἱ ἐργάτες ποὺ δούλευαν στὰ χωράφια του.
Παλιὰ δούλευαν οἱ καημένοι ἀπὸ τὸ πρωί, πρὶν βγῆ ὁ ἥλιος, μέχρι νὰ βασιλέψη. Τὸ μεσημέρι ποὺ σταμάτησαν λίγο, γιὰ νὰ ξεκουρασθοῦν, ἄδειασε τὸ ἀφεντικὸ μέσα σὲ ἕναν ταβᾶ τὴν φασολάδα καὶ φώναξε τοὺς ἐργάτες νὰ φᾶνε. Κάθησαν γύρω‐γύρω οἱ καημένοι οἱ ἐργάτες καὶ ἄρχισαν νὰ τρῶνε· πότε ἔπιαναν μὲ τὸ κουτάλι ἀπὸ κανένα φασόλι, πότε μόνον ζουμί!
Ἕνας ἐργάτης ἦταν πολὺ πειραχτήρι. Ἀφήνει τὸ κουτάλι του καὶ πάει παραπέρα. Βγάζει τὶς ἀρβύλες του, τὶς κάλτσες του καὶ προχωράει νὰ μπῆ μέσα στὸν ταβᾶ. «Τί κάνεις;», τοῦ λένε οἱ ἄλλοι. «Λέω νὰ μπῶ μέσα, μήπως πιάσω κανένα φασόλι!», τοὺς λέει. Τόσο τσιγγούνης ἦταν ἐκεῖνος ὁ ταλαίπωρος. Γι᾿ αὐτό, χίλιες φορὲς νὰ τὸν κυριέψη ἡ σπατάλη τὸν ἄνθρωπο παρὰ ἡ τσιγγουνιά.
– Ἡ τσιγγουνιὰ εἶναι ἀρρώστια, Γέροντα.
– Πολὺ μεγάλη ἀρρώστια!
Ἅμα κυριέψη τὸν ἄνθρωπο ἡ τσιγγουνιά, μεγαλύτερη ἀρρώστια δὲν ὑπάρχει.
Ἡ οἰκονομία καλὴ εἶναι, ἀλλὰ νὰ προσέξη κανεὶς νὰ μὴν τὸν κυριέψη σιγὰ‐σιγὰ ὁ πειρασμὸς μὲ τὴν τσιγγουνιά.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Αν σκανδαλιζώμαστε, τὸ κακὸ βρίσκεται μέσα μας· δὲν εἶναι ἔξω ἀπὸ μᾶς
. Νὰ λέμε στὸν ἑαυτό μας, ὅταν σκανδαλίζεται: «Ἐσὺ πόσους σκανδαλίζεις;
Γιὰ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, νὰ μὴν ἀνέχεσαι τὸν ἀδελφό σου; Ἐσένα πῶς σὲ ἀνέχεται ὁ Θεὸς μὲ τόσα ποὺ κάνεις;».
Σκεφθῆτε τὸν Θεό, τὴν Παναγία, τοὺς Ἀγγέλους, ποὺ βλέπουν στὴν γῆ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους – σὰν νὰ βρίσκωνται σὲ ἕνα μπαλκόνι καὶ βλέπουν στὴν πλατεία τοὺς ἀνθρώπους ποὺ εἶναι συγκεντρωμένοι ἐκεῖ – ἄλλους νὰ κλέβουν, ἄλλους νὰ μαλώνουν, ἄλλους νὰ ἁμαρτάνουν σαρκικὰ κ.λπ.
Πῶς τοὺς ἀνέχονται!
Πῶς ἀνέχονται ὅλη τὴν κακία καὶ τὴν ἁμαρτία ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο καὶ ἐμεῖς νὰ μὴν ἀνεχώμαστε τὸν ἀδελφό μας!
Εἶναι φοβερό!!!

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Νά μήν τά φορτώνουμε καί όλα στον πειρασμό.
Ένας υποτακτικός, πού ζούσε σέ μιά Καλύβη μέ τον Γέροντα του, μιά φορά πού έμεινε γιά λίγο μόνος του, πήρε ένα αυγό, το έβαλε πάνω σέ ένα κλειδί - ήταν άπό εκείνα  τά μεγάλα, τά παλιά κλειδιά - καί άναψε άπό κάτω ένα κερί, γιά νά το ψήση!
Μπαίνει ξαφνικά ό Γέροντας καί τον βλέπει. ¨
Τί κάνεις εκεί;, τού λέει.
Νά, Γέροντα, ό πειρασμός μέ έβαλε νά ψήσω έδώ ένα αυγό, τού λέει ό υποτακτικός του.
Καί τότε ακούσθηκε μιά άγρια φωνή: Αυτήν τήν τέχνη έγώ δέν τήν ήξερα- άπό αυτόν τήν έμαθα!
Ό διάβολος μερικές φορές κοιμάται, καί εμείς τον προκαλούμε.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, μερικοὶ ἄνθρωποι δὲν ξέρουν τί νὰ ποῦν στὴν ἐξομολόγηση.
– Αὐτὸ δείχνει ὅτι δὲν κάνουν λεπτὴ ἐργασία στὸν ἑαυτό τους. Ἂν δὲν κάνουμε λεπτὴ ἐργασία στὸν ἑαυτό μας, τότε καὶ τὰ χοντρὰ μᾶς ξεφεύγουν. Πρέπει νὰ καθαρίσουμε τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας.
Ἕνας τυφλὸς δὲν βλέπει τίποτε.
Ἕνας ποὺ ἔχει ἕνα μάτι, ἔ, αὐτὸς βλέπει· ἀλλὰ πιὸ καλὰ βλέπει αὐτὸς ποὺ ἔχει καὶ τὰ δυὸ μάτια γερά. Καὶ ἂν ἔχη καὶ τηλεσκόπιο καὶ μικροσκόπιο, θὰ βλέπη καὶ τὰ μακρινὰ καὶ τὰ κοντινὰ πολὺ καθαρά. Ἕνα ξυλόγλυπτο εἰκονάκι λ.χ. μπορῶ νὰ τὸ τελειώσω σὲ τρεῖς ὧρες. Ἂν ὅμως τὸ ἀφήσω λίγες μέρες καὶ τὸ ξαναδῶ, βρίσκω ἀρκετὲς ἐλλείψεις. Τὸ ἴδιο μπορεῖ νὰ τὸ δουλέψω καὶ μιὰ ἑβδομάδα καὶ ἕναν μήνα καὶ δύο χρόνια. Τὸ ἴδιο μπορῶ νὰ τὸ δουλεύω καὶ πέντε χρόνια, ἂν θέλω.
Ἀλλὰ μετὰ πρέπει νὰ δουλεύω μὲ φακό. Θέλω νὰ πῶ ὅτι καὶ ἡ πνευματικὴ ἐργασία δὲν ἔχει τελειωμό.
Ὅσο προχωράει κανεὶς πνευματικά, καθαρίζουν τὰ μάτια τῆς ψυχῆς του πιὸ πολὺ–πιὸ πολύ, καὶ βλέπει τὰ σφάλματά του ὅλο καὶ μεγαλύτερα,
καὶ ἔτσι ταπεινώνεται καὶ ἔρχεται ἡ χαρης του Θεοῦ !

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!

Αγιορείτης Προσκυνητής

Ολόκληρη εικόνα του Αγίου Παΐσιου με ενσωματωμένο κομματι από το ράσο που φορούσε όταν ζούσε....

Η «συνταγή» της σωτηρίας...

Η «συνταγή» της σωτηρίας...

Άγιος Γέροντας Παϊσιος

Διαβάστε περισσότερα »

 

 

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Νά ζητάμε ταπεινά τό έλεος τον Θεού γιά τήν διόρθωση μας
-Γέροντα, όταν οί Πατέρες λένε ότι μετάνοια είναι νά άποφασίση κανείς νά μήν ξανακάνη τά προηγούμενα αμαρτήματα καί νά λυπάται γι' αυτά, σημαίνει ότι διαρκώς πρέπει νά τά Θυμάται;
-Όχι, δέν θυμάται κάθε αμαρτία χωριστά, άλλά έχει συνέχεια τήν συναίσθηση της άμαρτωλότητός του. Μέχρις ενός σημείου πρέπει νά σκέφτεται κανείς ένα σφάλμα του καί ύστερα νά ζητά ταπεινά τό έλεος τοΰ Θεού καί, άν δέν ύπάρχη υπερηφάνεια, ό Θεός θά βοηθήση. Ιδίως όταν κάποιος εΐναι ευαίσθητος, καλύτερα είναι νά ξεχνά παλιές αμαρτίες του, αφού έχουν τακτοποιηθή μέ τήν μετάνοια καί τήν εξομολόγηση. Μπορεί τό ταγκαλάκι νά τοϋ θυμίζη παλιές του αμαρτίες καί νά τόν ζαλίζη μέ λογισμούς, γιά νά τού τρώη τήν ώρα καί νά τόν περισπά άπό τήν προσευχή. Ένας όμωςπού δέν είναι ευαίσθητος καί βλέπει νά γεννιέται μέσα του υπερηφάνεια, τότε καλά είναι νά φέρνη στον νοΰ του τις αμαρτίες του, γιά νά ταπεινώνεται.
-Γέροντα, μπορεί κάποιος νά έχη συναίσθηση της άμαρτωλότητός του καί νά μήν έχη μετάνοια;
-Ναί, άν δέν έχη ταπείνωση. Όταν στήν μετάνοια ανακατεύεται ό εγωισμός, συνέχεια ό άνθρωπος σκέφτεται: ¨πώς τό έκανα αυτό, πώς τό είδαν οί άλλοι, τί ιδέα θά σχηματίσουν;³, καί βασανίζεται. Τό ¨πώς τό έκανα πάλι³ καί τό ¨πώς κατήντησα³ έχει εγωισμό δέν έχει μετάνοια. Πρέπει νά καταλάβη ότι έσφαλε καί νάζητήση ταπεινά τό έλεος του Θεοϋ. ¨Θεέ μου, νά πή, έσφαλα, συγχώρεσε με. Τέτοιος παλιάνθρωπος είμαι. Λυπήσου με. Αν δέν μέ βοηθήσης, χειρότερος μπορώ νά γίνω, καλύτερος δέν μπορώ νά γίνω. Μόνος μου δέν πρόκειται νά διορθωθώ³,και νά προσπαθήση νά μήν τό ξανακάνη. Πολλοί άνθρωποι πού έσφαλαν και πόνεσαν, γιατί πλήγωσαν τόν Θεό και όχι γιατί ξέπεσαν στά μάτια τών ανθρώπων, άγιασαν.

Αγιου Παϊσίου Ἁγιορείτου.

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΣΕ ΠΟΘΟΥΜΕ …ΟΧΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ- ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ- ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΒΕΒΗΛΩΣΗΣ ΣΟΥ!!!

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΣΕ ΠΟΘΟΥΜΕ …ΟΧΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ- ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ- ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΒΕΒΗΛΩΣΗΣ ΣΟΥ!!!

Με ψήφο - βολή μέσα στην ιστορία.

ΠΑΝΤΑ Η ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΠΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ...

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Διαβάστε περισσότερα »

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου .

Θρησκευτική οργάνωση

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου 

Δεν λέω να επιδιώκουμε εμείς τους πειρασμούς,
αλλά, όταν έρχωνται, να τους αντιμετωπίζουμε με καρτερία και προσευχή.
Σε κάθε πνευματική χειμωνιά να περιμένουμε με υπομονή και ελπίδα την πνευματική άνοιξη.
Οι μεγαλύτεροι πειρασμοί είναι συνήθως στιγμιαίοι καί, εάν εκείνη την στιγμή τους ξεφύγουμε, περνάει και φεύγει η φάλαγγα των δαιμόνων και γλυτώνουμε.
Όταν ενωθή ο άνθρωπος με τον Θεό, δεν έχει πια πειρασμούς. Μπορεί ο διάβολος να κάνη κακό στον Άγγελο;
Όχι, καίγεται.
Η πνευματική ζωή είναι πολύ απλή και εύκολη· εμείς την κάνουμε δύσκολη, γιατί δεν αγωνιζόμαστε σωστά. Με λίγη προσπάθεια και πολλή ταπείνωση και εμπιστοσύνη στον Θεό, μπορεί κανείς να προχωρήση πολύ.
Γιατί, όπου υπάρχει ταπείνωση, δεν έχει θέση ο διάβολος· καί, όπου δεν υπάρχει διάβολος, επόμενο είναι να μην υπάρχουν και πειρασμοί.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!

Οι μάγοι χρησιμοποιούν και διάφορα «αγιωτικά»
-Γέροντα, τι είναι οι γητευτές;
-Μάγοι είναι. Χρησιμοποιούν τους Ψαλμούς του Δαβίδ, ονόματα Αγίων κ.λ.π. και ανακατεύουν και επικλήσεις δαιμόνων. Ενώ δηλαδή εμείς διαβάζοντας το Ψαλτήρι επικαλούμαστε την βοήθεια του Θεού και δεχόμαστε την θεία Χάρη, εκείνοι, με τον τρόπο που το χρησιμοποιούν, βρίζουν τον Θεό, αρνούνται την θεία Χάρη, και έτσι τους κάνουν μετά τα δαιμόνια το χατήρι. Μου έλεγαν για ένα παιδί ότι είχε πάει σε έναν μάγο, για να πετύχει κάτι. Εκείνος του διάβασε κάτι από το Ψαλτήρι και το παιδί πέτυχε αυτό που ήθελε. Έπειτα όμως από λίγο καιρό άρχισε να σβήνει, να λιώνει το φουκαριάρικο. Τι είχε κάνει ο μάγος; Είχε πάρει κάτι ξηρούς καρπούς στα χέρια του και άρχισε να του διαβάζει τον 50ο Ψαλμό. Όταν έφθασε στον στίχο «θυσία τω Θεώ» , πετούσε τους ξηρούς καρπούς, κάνοντας θυσία στους δαίμονες, για να του κάνουν το χατήρι. Έτσι έβριζε τον Θεό με το Ψαλτήρι.
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου .

 

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Μπορεί, Γέροντα, να είναι και επικίνδυνο να επιδιώκη κανείς να συνηθίση να λέη την ευχή;
Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με
– Επικίνδυνο είναι, όταν κανείς εγκαταλείπη την παρακολούθηση του εαυτού του και ασχολήται με την ευχή σαν να είναι κάτι της μόδας. Αυτός μπορεί να αποκτήση την συνήθεια της ευχής, αλλά μέσα του θα ζη ο παλαιός άνθρωπος, και υπάρχει κίνδυνος να επακολουθήση πλάνη.
Θυμάμαι, όταν ήμουν στο Σανατόριο, νοσηλευόταν εκεί ένας μοναχός που είχε συνηθίσει να λέη την ευχή. Έκλεινε τα μάτια του και έλεγε συνέχεια: «Κύριε Ιησού Χριστέ...», «Κύριε Ιησού Χριστέ…». Μία επισκέπτρια που τον είδε, άρχισε να σταυροκοπιέται. «Ώ, είπε, κοντά σε άγιο βρισκόμαστε!». Μια μέρα όμως αυτός ο μοναχός μου είπε: «Τον τάδε και τον τάδε τους ήλεγξα.
Έγραψα γράμμα και στον τάδε Δεσπότη και στον τάδε, να αλλάξουν μυαλά, κι εγώ θα είμαι στο πλευρό τους».
«Για στάσου, βρέ αδελφέ, του λέω. Αγράμματος είσαι, φυματίωση έχεις, που στηρίζεσαι και μιλάς έτσι;». Και τί μου απαντά!
«Ένας‐δυό αν υπήρχαν σαν κι εμένα, θα είχε σωθή ο κόσμος!». Αν δεν ήταν καλά στο μυαλό, θα ήταν δικαιολογημένος· αλλά το μυαλό του ήταν εντάξει.
Επειδή ζόριζε τον εαυτό του και έλεγε συνέχεια την ευχή, του έμεινε η συνήθεια και μετά κάθε λογισμός που του ερχόταν νόμιζε ότι ήταν από τον Θεό. Έτσι έφθασε στο σημείο να πιστεύη ότι σαν αυτόν δεν υπήρχε κανένας άλλος στον κόσμο!

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»

 

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, ὑπάρχει, περίπτωση νὰ μὴ μὲ ἀκούη ὁ Θεός, ὅταν Τοῦ ζητάω νὰ μὲ βοηθήση νὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ ἕνα πάθος;
– Τί, Βάαλ5 εἶναι ὁ δικός μας ὁ Θεός;
Ὁ Θεὸς ἀκούει καὶ μᾶς βοηθάει. Ἴσως νὰ μὴ νιώθης τὴν βοήθειά Του· αἰτία ὅμως δὲν εἶναι ὁ Θεός, ἀλλὰ ἐσὺ ἡ ἴδια ποὺ διώχνεις τὴν βοήθειά Του μὲ τὴν ὑπερηφάνεια. Ἂν δὲν ὑπάρχη κίνδυνος νὰ τὸ πάρουμε ἐπάνω μας καὶ νὰ ὑπερηφανευθοῦμε, εἶναι ἀδύνατο νὰ μὴ βοηθήση ὁ Θεός. Ὁ Καλὸς Θεὸς θέλει νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ πάθη μας, ἀλλά, ἂν ἔχουμε ὑπερηφάνεια ἢ προδιάθεση ὑπερηφανείας, δὲν μᾶς βοηθάει νὰ ἀπαλλαγοῦμε, γιατὶ θὰ νομίζουμε ὅτι τὸ κατορθώσαμε χωρὶς τὴν δική Του βοήθεια.
Γι᾿ αὐτό, ὅταν παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ μὲ ὅλη τὴν καρδιά μας νὰ μᾶς βοηθήση νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ ἕνα πάθος καὶ δὲν μᾶς βοηθάη, πρέπει ἀμέσως νὰ καταλάβουμε ὅτι πίσω ἀπὸ αὐτὸ τὸ πάθος κρύβεται ἄλλο μεγαλύτερο, καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!
5 Βλ. Γ´ Βασ. 18, 26.

Ούτε τουρκική – ούτε Ρωσική -ούτε φραγκολεβαντίνικη η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ… μόνο ΟΡΘΟΔΟΞΗ και Ελληνική. Το θέμα έκλεισε στον Ουρανό…

Ούτε τουρκική – ούτε Ρωσική -ούτε φραγκολεβαντίνικη η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ… μόνο ΟΡΘΟΔΟΞΗ και Ελληνική. Το θέμα έκλεισε στον Ουρανό…

Φώτο από https://www.iefimerida.gr

Να μην κουράζουμε, το θέμα έκλεισε ήδη, απλώς το φέρνουν στην επικαιρότητα, διότι εγγύς ο καιρός των μεγάλων γεγονότων στα ΣΤΕΝΑ και την Κωνσταντινούπολη…

Όποιος δεν θωρεί ...να πάει να κοιταχτεί…

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Διαβάστε περισσότερα »