Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ρώτησε κάποιος προσκυνητής
τον Άγιο Παϊσιος :
_Μας ακούει η Παναγία γέροντα ,
όταν της μιλάμε ;
Ο γέροντας του απάντησε :
"Πως δεν ακούει ευλογημένε ;
Ένα , Υπεραγία Θεοτόκε βοήθησέ με
να πεις , είναι σαν να
Την τραβάς από το φουστάνι .
Θα γυρίσει πίσω να δει τι θέλεις !

 

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Την ώρα που είτε εσύ προσωπικά κάτι παθαίνεις ή νιώθεις κάτι να συμβαίνει μέσα στην ύπαρξή σου, είτε παθαίνει κάποιος συγγενής σου, κάποιος δικός σου ή γενικότερα κ....

 

ekklisiaonline.gr

Ό,τι κι αν συμβαίνει, το ξέρει ο Θεός, το επιτρέπει ο Θεός - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE

Την ώρα που είτε εσύ προσωπικά κάτι παθαίνεις ή νιώθεις κάτι να συμβαίνει μέσα στην ύπαρξή σου, είτε παθαίνει κάποιος συγγενής σου, κάποιος δικός σου ή γενικότερα κ....

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Είπε γέροντας:
Να έχετε μιά εικόνα του Χριστού ή της Παναγίας σε μιά γωνιά του σπιτιού. Κοντοσταθείτε έστω λίγα δευτερόλεπτα πριν πάτε για ύπνο το βράδυ,
ή πριν φύγετε το πρωί,
κάντε το Σταυρό σας με μία μικρή προσευχή, έστω ένα «Κύριε δόξα Σοι».
Να σας βλέπει να το κάνετε.

...Συνεχίστε την ανάγνωση

 

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Τι έκανε ο Χριστός για μας; Τι κάνουμε εμείς για τον Χριστό;
Ο κόσμος θέλη να αμαρτάνη και θέλει τον Θεό καλό. Αυτός να μας συγχωράη και εμείς να αμαρτάνουμε.
Εμείς δηλαδή να κάνουμε ό,τι θέλουμε και Εκείνος να μας συγχωράη. Να μας συγχωράη συνέχεια και εμείς το βιολί μας.
Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν, γι΄αυτό ορμούν στην αμαρτία. Όλο το κακό από΄κει ξεκινάει, από την απιστία.
Δεν πιστεύουν στην άλλη ζωή, οπότε δεν υπολογίζουν τίποτε.Αδικούν, εγκαταλείπουν τα παιδιά τους… Γίνονται πράγματα…, σοβαρές αμαρτίες.
Ούτε οι Άγιοι Πατέρες έχουν προβλέψει τέτοιες αμαρτίες στους Ιερούς Κανόνες - όπως για τα Σόδομα και Γόμορρα είχε πει ο Θεός:
“Δεν πιστεύω να γίνονται τέτοιες αμαρτίες, να πάω να δω!”.
Αν δεν μετανοήσουν οι άνθρωποι, αν δεν επιστρέψουν στον Θεό, χάνουν την αιώνια ζωή.
Πρέπει να βοηθηθή ο άνθρωπος, να νιώση το βαθύτερο νόημα της ζωής, να συνέλθη, για να νιώση την θεία παρηγοριά.
Σκοπός είναι να ανεβή πνευματικά ο άνθρωπος, όχι απλώς να μην αμαρτάνη”.

Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης.

Από το βιβλίο “ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ”
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Α΄

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Η ευχή: Το φοβερό όπλο κατά του διαβόλου .
Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με»,
Το πάν είναι να στραφούμε στην ευχή, για να ενωθούμε με τον Θεό. Μόνον αυτό αξίζει, γιατί ο άνθρωπος με το Πνεύμα του Θεού συγγενεύει, και με το πνεύμα ενώνεται με τον Θεό κατά έναν ιερό τρόπο δια της προσευχής.
Επαναλαμβάνουμε δηλαδή πολλές φορές το γλυκύτατο όνομα του Χριστού, όχι γιατί ο Χριστός δεν ακούει με μια φορά που θα Τον επικαλεσθούμε, αλλά για να ενωθή ο νούς μας μαζί Του, αφού ο Χριστός είναι για μας το πάν και σʹ Αυτόν θα καταλήξουμε.Γέροντα, αν κάποιος συνηθίση να λέη συνέχεια την ευχή, αυτό τον βοηθάει στον αγώνα του;
– Το θέμα είναι για ποιόν λόγο λέει την ευχή. «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με»,
Αν έχη γνωρίσει τον εαυτό του και αισθάνεται ως ανάγκη το έλεος του Θεού και το ζητάη συνέχεια λέγοντας την ευχή, βοηθιέται.
Ή, αν δεν έχη γνωρίσει τον εαυτό του, αλλά καταλαβαίνη ότι είναι μπλεγμένος στα γρανάζια των παθών και καταφεύγη στον Θεό, και τότε ο Θεός θα τον βοηθήση στον αγώνα του και θα του μείνη και η συνήθεια να λέη την ευχή.
Αν όμως λέη την ευχή μηχανικά, χωρίς συναίσθηση των αμαρτιών του, αυτό δεν μπορεί να βοηθήση στην απέκδυση του παλαιού ανθρώπου.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» ‐ 86

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Σημασία στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια, αλλά η ένταση.
Να προσεύχεσθε εστώ και πέντε λεπτά,
αλλά δοσμένα στον Θεό με αγάπη και λαχτάρα.
Μπορεί ένας μία νύχτα ολόκληρη να προσεύχεται κι ο άλλος μονάχα πέντε λεπτά κι αυτή η προσευχή των πέντε λεπτών να είναι ανώτερη. Μυστήριο είναι αυτό βέβαια, αλλά έτσι είναι. Ακούστε με, παιδιά μου, να σας πω ένα παράδειγμα.

... Δείτε περισσότερα

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

- " Η ευχή των γονέων ".-
Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Γι ̓ αυτό να φροντίζουν να έχουν την ευχή των γονέων. Δεν είδες ο Ιακώβ, μέχρι που έφθασε, για να πάρη την ευλογία του πατέρα του; Και προβιά φόρεσε (6) !
Ειδικά η ευχή της μητέρας είναι μεγάλο πράγμα! Κάποιος έλεγε:«Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λίρα χρυσή». Νά, και πριν από λίγο καιρό πόση εντύπωση μου έκανε κάποιος από το Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το φθινόπωρο.«Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε, μου λέει, και ήρθα να την δώ». Τρείς μήνες δεν πέρασαν, τα Χριστούγεννα ξαναήρθε.«Πώς πάλι εδώ;», τον ρωτάω.«Έμαθα, μου λέει, πώς πάλι αδιαθέτησε η μάνα μου και ήρθα να φιλήσω το χέρι της,γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να πεθάνη. Για μένα η μεγαλύτερη περιουσία είναι η ευχή της μάνας μου». Εξήντα χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα, για να φιλήση το χέρι της μάνας του! Και τώρα τέτοια ευλογία έχει, που σκέφτεται να κάνη ένα γηροκομείο μεγάλο για τους κληρικούς και να το χαρίση στην Εκκλησία. Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να τις βάλη κατά κάποιον τρόπο. Για μένα είναι φάρμακο μια τέτοια ψυχή. Είναι σαν να είμαι στην έρημο Σαχάρα και να βρίσκω ξαφνικά λίγο νερό. Αυτά χάνονται σιγά‐σιγά.
Ένας άλλος ήρθε μια μέρα με κλάματα στο Καλύβι.«Πάτερ, με καταράστηκε η μάνα μου. Στο σπίτι έχουμε όλο αρρώστιες, στενοχώριες, η δουλειά μου δεν πάει καλά», μου είπε.«Κι εσύ δεν θα ήσουν εντάξει, του λέω. Δεν μπορεί η μάνα σου άδικα να σε καταράστηκε». «Ναί, μου λέει, ήμουν κι εγώ...».«Να πάς να ζητήσης συγχώρηση από την μάνα σου», του λέω.«Θα πάω, Πάτερ, μου λέει. Δώσε μου την ευχή σου».«Την ευχή μου την έχεις, του είπα, αλλά να πάρης και την ευχή της μάνας σου».«Δύσκολο να μου δώση την ευχή της», μου λέει.«Να πάς, κι αν δεν σού την δώση, να της πής: ʺμού είπε ένας Γέροντας πώς κι εσύ θα παραδώσης ψυχήʺ». Πήγε,και η μάνα του του ευχήθηκε:«Παιδί μου, να έχης την ευλογία του Αβραάμ!». Ήρθε μετά από λίγο καιρό στο Όρος με βυσσινάδες, με λουκούμια. Ήταν γεμάτος χαρά. Τα παιδιά του ήταν καλά, η δουλειά του πήγαινε καλά. Συνέχεια βούρκωνε και έλεγε «δόξα τω Θεώ». Άλλαξε όλη η ζωή του και μιλούσε όλο πνευματικά. Πόσο μάλλον όταν κανείς έχη εξ αρχής σεβασμό προς τους γονείς! Πώς να μην έχη την ευλογία του Θεού;
(6) Βλ.Γέν. κεφ.27.
Από το βιβλίο ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ΄.

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Η μεγάλη δύναμη του νού, ο οποίος τρέχει με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός, πρέπει να αξιοποιηθή και να κατευθυνθή ολόκληρη προς τον Θεό, τον Δημιουργό του φωτός.
Εάν αυτή η δύναμη είναι σκορπισμένη, πώς είναι δυνατόν να έχη δύναμη ο νούς;
Καί, εάν δεν έχη δύναμη ο νούς του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος μένει μόνο με το μυαλό· κάνει εργασία εγκεφαλική και από εικόνα Θεού καταντάει εγκέφαλος, μηχανή. Σε μερικούς πάλι συμβαίνει το εξής: Επειδή δεν αξιοποιούν την δύναμη αυτήν του νού εις τα άνω, τους την αξιοποιεί, ή μάλλον την εκμεταλλεύεται, ο εχθρός προς τα κάτω· στην αρχή στα γήινα και μετά πιο κάτω, στην αμαρτία, για να τους ρίξη στην κόλαση.
Όταν όμως κατορθώση ο νούς να ανέβη ψηλά, τότε και όλα τα πράγματα τα βλέπει από ψηλά με τα μάτια της ψυχής, με το θεϊκό μάτι, τον θείο φωτισμό.
Όλα αυτά δυστυχώς μόνον θεωρητικά τα καταλαβαίνω, και θα προσπαθήσω να αγωνισθώ προς αυτήν την κατεύθυνση, έστω και εάν με βρη ο θάνατος εν οδοιπορία.
Γέροντα, καμμιά φορά, όταν λέω την ευχή, για να μη φεύγη ο νούς μου, λέω:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, σε αγαπώ».
– Πώς γίνεται να αγαπάς τον Χριστό και να φεύγη ο νούς σου, όταν λές την ευχή; Αν το πής καμμιά φορά, δεν πειράζει. Αλλά, αν το λές συνέχεια, αυτό είναι ψέμα. Να μην έχουμε άλλα στην καρδιά μας, άλλα στον νού μας και άλλα να λένε τα χείλη μας. Τότε ισχύει το «Ο λαός ούτος τοις χείλεσί με τιμά, η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ’ εμού»137.
– Γέροντα, γιατί λέω την ευχή χωρίς θέρμη;
– Επειδή σκορπίζεσαι στα έξω, η καρδιά σου είναι αλλού· λείπει το σκίρτημα, η αγάπη για τον Θεό, οπότε και η ευχή βγαίνει αποδυναμωμένη. Η αγάπη του Θεού συμμαζεύει τον νού στην καρδιά και μετά παλαβώνει ο άνθρωπος.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»
137 Βλ. Ησ. 29, 13· Ματθ. 15, 8.

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Αντιμετώπιση περιπτώσεων απελπισίας

◦Ήρθε κάποιος νεαρός αναστατωμένος και μου είπε: «Γέροντα, δεν πρόκειται να διορθωθώ. Μου είπε ο πνευματικός μου: ‘’αυτά είναι και κληρονομικά…’’». Τον είχε πιάσει απελπισία.
Θέλει δηλαδή πολλή προσοχή. Κάνει κάποιος ένα σφάλμα και πέφτει στην απελπισία. Εκείνη την στιγμή μπορεί να τον παρηγορήσης, αλλά, για να μη βλαφθή, χρειάζεται και το δικό του φιλότιμο. Μια φορά είχε έρθει στο Καλύβι ένα νέο παιδί απελπισμένο, γιατί έπεφτε σε σαρκική αμαρτία και δεν μπορούσε να απαλλαγή από αυτό το πάθος. Είχε πάει σε δύο πνευματικούς που προσπάθησαν με αυστηρό τρόπο να το βοηθήσουν να καταλάβη ότι είναι βαρύ αυτό που κάνει. Το παιδί απελπίσθηκε. «Αφού ξέρω ότι αυτό που κάνω είναι αμαρτία, είπε, και δεν μπορώ να σταματήσω να το κάνω και να διορθωθώ, θα κόψω κάθε σχέση μου με τον Θεό».όταν άκουσα το πρόβλημά του, το πόνεσα το καημένο και του είπα: «Κοίταξε, ευλογημένο, ποτέ να μην ξεκινάς τον αγώνα σου από αυτά που δεν μπορείς να κάνης, αλλά από αυτά που μπορείς να κάνης. Για να δούμε τι μπορείς να κάνης, και να αρχίσης από αυτά. Μπορείς να εκκλησιάζεσαι κάθε Κυριακή;». «Μπορώ», μου λέει. «Μπορείς να νηστεύης κάθε Τετάρτη και Παρασκευή;». «Μπορώ». «Μπορείς να δίνης ελεημοσύνη το ένα δέκατο από τον μισθό σου ή να επισκέπτεσαι αρρώστους και να τους βοηθάς;». «Μπορώ». «Μπορείς να προσεύχεσαι κάθε βράδυ, έστω κι αν αμάρτησες, και να λες ‘’Θεέ μου, σώσε την ψυχή μου’’;». «Θα το κάνω, Γέροντα», μου λέει. «Άρχισε λοιπόν, του λέω, από σήμερα να κάνης όλα αυτά που μπορείς, και ο παντοδύναμος Θεός θα κάνη το ένα που δεν μπορείς». Το καημένο ηρέμησε και συνέχεια έλεγε: «Σ’ ευχαριστώ, πάτερ». Είχε, βλέπεις, φιλότιμο και ο Καλός Θεός το βοήθησε.

Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης.

 

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

«Κοίταξε, ευλογημένο, ποτέ να μην ξεκινάς τον αγώνα σου από αυτά που δεν μπορείς να κάνης, αλλά από αυτά που μπορείς να κάνης. Για να δούμε τι μπορείς να κάνης, και να αρχίσης από αυτά. Μπορείς να εκκλησιάζεσαι κάθε Κυριακή;».
«Μπορώ», μου λέει.
«Μπορείς να νηστεύης κάθε Τετάρτη και Παρασκευή;». «Μπορώ». «Μπορείς να δίνης ελεημοσύνη το ένα δέκατο από τον μισθό σου ή να επισκέπτεσαι αρρώστους και να τους βοηθάς;». «Μπορώ». «Μπορείς να προσεύχεσαι κάθε βράδυ, έστω κι αν αμάρτησες, και να λες ‘’Θεέ μου, σώσε την ψυχή μου’’;».
«Θα το κάνω, Γέροντα», μου λέει. «Άρχισε λοιπόν, του λέω, από σήμερα να κάνης όλα αυτά που μπορείς, και ο παντοδύναμος Θεός θα κάνη το ένα που δεν μπορείς». Το καημένο ηρέμησε και συνέχεια έλεγε: «Σ’ ευχαριστώ, πάτερ». Είχε, βλέπεις, φιλότιμο και ο Καλός Θεός το βοήθησε.

Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ο Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης διώχνει τις φοβίες!

ΧΘΕΣ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ανέφερε στην πνευματική μας σύναξη ο Δημήτρης Γ. ,φιλότιμος Ιεροψάλτης από επαρχία της Β.Ελλάδος ,ένα συγκλονιστικό γεγονός που βίωσε από τον Άγιο Παϊσιο, ένα βράδυ μέσα στο κελί της Παναγούδας.

Ήταν νέος 21 χρονών (1987) όταν βρισκόταν υπό κατάληψη πνεύματος γενικής φοβίας-κλειστοφοβίας,ανασφάλειας κ.α. με τρομερές κρίσεις πανικού.

...Συνεχίστε την ανάγνωση

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

– Γέροντα, όταν προσεύχεται κάποιος για έναν πονεμένο άνθρωπο, ο νούς πάει στον Χριστό ή στον πόνο του ανθρώπου;
– Από τον Χριστό δεν ζητάει βοήθεια; Ξεκινάει από τον πόνο του
ανθρώπου, αλλά γυρίζει στον Χριστό.
– Όταν, Γέροντα, η καρδιά μου είναι σκληρή, θυμάμαι τις διάφορες δυσκολίες που έχω περάσει και ζητώ από τον Θεό να βοηθήση όσους περνούν παρόμοιες δυσκολίες.
– Καλό είναι αυτό. Να το κάνης, αφού έτσι καταλαβαίνεις περισσότερο τον άλλον και συμπάσχεις μαζί του. «Θεέ μου, να λές, όπως ευεργέτησες εμένα τόσο πολύ, βοήθησε και τον αδελφό μου, που είναι καλύτερος από μένα».

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.