Τρίτη 31 Μαρτίου 2020
«Κάποτε µετέφερα τόν Γέροντα Παΐσιο», διηγεῖται ὁ κ. Κουτσογιάννης Κωνσταντῖνος, «ἀπό τό µοναστήρι τοῦ Τιµίου Προδρόµου Χαλκιδικῆς στήν Σουρωτή. Σέ ὅλη τήν διαδροµή εἴχαµε καταρρακτώδη βροχή λές καί εἶχαν ἀνοίξει οἱ καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ. Μόλις φθάσαµε, περίµεναν οἱ ἀδελφές µέ ὀµπρέλλες καί πανωφόρια νά τά δώσουν στόν Γέροντα νά µήν βραχῆ. Μοῦ ἔκαναν νόηµα νά πλησιάσω ὅσο γίνεται πιό κοντά στό κτίριο. ῞Οµως, ὅλως παραδόξως ἐκείνη τήν στιγµή σέ µιά ἀκτίνα δύο µέτρων γύρω ἀπό τό αὐτοκίνητο ἔπαυσε νά πέφτη βροχή, ἐνῶ πιό πέρα χαλοῦσε ὁ κόσµος. Ἀφοῦ κατέβηκε ὁ Γέροντας καί µέ χαιρέτησε καί µπῆκε µέσα, ἄρχισε νά βρέχη κανονικά καί πάνω στό αὐτοκίνητο».
Άθεος
Γεν. Γραμματέας υπουργείου στην Αθήνα το 1994 είδε το μοναχοπαίδι του
να χαροπαλεύει στην Εντατική. Οι γιατροί δεν έδιναν καμία ελπίδα. Μια
συνεργάτης του μίλησε για τον ΑΓΙΟ των ημερών μας. Τον Άγιο Παϊσιο.
Μέσα στην απόγνωση του πήρε το πρώτο αεροπλάνο και πέταξε για Θεσσαλονίκη. Έμαθε ότι ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ήταν στο Θεαγένειο. Θα άφηνε κατά μέρος τα ιδεολογικά του πιστεύω και θα τον παρακαλούσε. Αλλά έξω από την πόρτα του δωματίου του ΑΓΙΟΥ υπήρχε το αδιαχώρητο από πολλούς αναγκεμένους σαν αυτό. Οι γιατροί απαγόρεψαν τους επισκέπτες να ενοχλήσουν τον ΟΣΙΟ που υπέφερε.
Μέσα στην απόγνωση του πήρε το πρώτο αεροπλάνο και πέταξε για Θεσσαλονίκη. Έμαθε ότι ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ήταν στο Θεαγένειο. Θα άφηνε κατά μέρος τα ιδεολογικά του πιστεύω και θα τον παρακαλούσε. Αλλά έξω από την πόρτα του δωματίου του ΑΓΙΟΥ υπήρχε το αδιαχώρητο από πολλούς αναγκεμένους σαν αυτό. Οι γιατροί απαγόρεψαν τους επισκέπτες να ενοχλήσουν τον ΟΣΙΟ που υπέφερε.
– Γιατί, Γέροντα, ἐνῶ βάζω ἕνα πρόγραμμα, μιὰ σειρὰ στὸν ἀγώνα μου, καὶ ξεκινῶ μὲ διάθεση νὰ ἀγωνισθῶ, σύντομα ξεχνιέμαι;
– Δὲν ξέρεις; Τὸ ταγκαλάκι, ὅταν πάρη εἴδηση ὅτι κάνουμε δουλειὰ πνευματική, τότε γυρίζει τὸ κουμπὶ ἀλλοῦ. Ἐνῶ βάζουμε ἕνα πρόγραμμα, μιὰ ἄλφα σειρά, βρισκόμαστε σὲ ἄλλη καί, ἂν δὲν προσέξουμε, τὸ ἀντιλαμβανόμαστε μετὰ ἀπὸ μέρες. Γιʹ αὐτὸ ὁ ἀγωνιστὴς πρέπει νὰ πηγαίνη ὅλο κόντρα στὸν διάβολο – φυσικὰ μὲ διάκριση – καὶ νὰ τὸν παρακολουθῆ κάποιος ἔμπειρος Πνευματικός.
– Δὲν ξέρεις; Τὸ ταγκαλάκι, ὅταν πάρη εἴδηση ὅτι κάνουμε δουλειὰ πνευματική, τότε γυρίζει τὸ κουμπὶ ἀλλοῦ. Ἐνῶ βάζουμε ἕνα πρόγραμμα, μιὰ ἄλφα σειρά, βρισκόμαστε σὲ ἄλλη καί, ἂν δὲν προσέξουμε, τὸ ἀντιλαμβανόμαστε μετὰ ἀπὸ μέρες. Γιʹ αὐτὸ ὁ ἀγωνιστὴς πρέπει νὰ πηγαίνη ὅλο κόντρα στὸν διάβολο – φυσικὰ μὲ διάκριση – καὶ νὰ τὸν παρακολουθῆ κάποιος ἔμπειρος Πνευματικός.
ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΕΖΝΕΠΙΔΗΣ
Πῶς λύνονται τὰ μάγια
ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΛΟΓΟΙ.
– Ἂν πιάσουν, Γέροντα, τὰ μάγια, πῶς λύνονται;
– Μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν ἐξομολόγηση. Γι᾿ αὐτὸ πρέπει πρῶτα νὰ βρεθῆ ἡ αἰτία, γιὰ τὴν ὁποία ἔπιασαν τὰ μάγια, νὰ καταλάβη ὁ ἄνθρωπος τὸ σφάλμα του, νὰ μετανοήση καὶ νὰ ἐξομολογηθῆ. Πόσοι ἔρχονται ἐκεῖ στὸ Καλύβι ποὺ ταλαιπωροῦνται, ἐπειδὴ τοὺς ἔχουν κάνει μάγια, καὶ μοῦ λένε: «Κάνε προσευχή, γιὰ νὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ βάσανο»! Μοῦ ζητοῦν βοήθεια, χωρὶς νὰ ψάξουν νὰ βροῦν ἀπὸ ποῦ ξεκίνησε τὸ κακό, γιὰ νὰ τὸ διορθώσουν. Νὰ βροῦν δηλαδὴ σὲ τί ἔφταιξαν καὶ ἔπιασαν τὰ μάγια, νὰ μετανοήσουν, νὰ ἐξομολογηθοῦν, γιὰ νὰ σταματήση ἡ ταλαιπωρία τους.
ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΛΟΓΟΙ.
– Ἂν πιάσουν, Γέροντα, τὰ μάγια, πῶς λύνονται;
– Μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν ἐξομολόγηση. Γι᾿ αὐτὸ πρέπει πρῶτα νὰ βρεθῆ ἡ αἰτία, γιὰ τὴν ὁποία ἔπιασαν τὰ μάγια, νὰ καταλάβη ὁ ἄνθρωπος τὸ σφάλμα του, νὰ μετανοήση καὶ νὰ ἐξομολογηθῆ. Πόσοι ἔρχονται ἐκεῖ στὸ Καλύβι ποὺ ταλαιπωροῦνται, ἐπειδὴ τοὺς ἔχουν κάνει μάγια, καὶ μοῦ λένε: «Κάνε προσευχή, γιὰ νὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ βάσανο»! Μοῦ ζητοῦν βοήθεια, χωρὶς νὰ ψάξουν νὰ βροῦν ἀπὸ ποῦ ξεκίνησε τὸ κακό, γιὰ νὰ τὸ διορθώσουν. Νὰ βροῦν δηλαδὴ σὲ τί ἔφταιξαν καὶ ἔπιασαν τὰ μάγια, νὰ μετανοήσουν, νὰ ἐξομολογηθοῦν, γιὰ νὰ σταματήση ἡ ταλαιπωρία τους.
Ἅγιος Παΐσιος: "Δυστυχῶς, ὁρισμένοι «Γνωστικοὶ» φασκιώνουν τὰ πνευματικὰ τους τέκνα σὰν τὰ μωρά, δῆθεν γιὰ νὰ μὴ στενοχωριοῦνται. Δὲν πειράζει αὐτό. Δὲν εἶναι τίποτε. Ἀρκεῖ ἐσωτερικὰ νὰ πιστεύετε"
Ἄν κανεὶς γνωρίσει τὴν ἀλήθεια, προβληματίζεται καὶ ταρακουνιέται.
Δυστυχῶς, καὶ πάλι
ὁρισμένοι «Γνωστικοὶ» φασκιώνουν τὰ πνευματικὰ τους τέκνα σὰν τὰ μωρά,
δῆθεν γιὰ νὰ μὴν στενοχωριοῦνται. «Δὲν πειράζει αὐτό. Δὲν εἶναι τίποτε.
Ἀρκεῖ ἐσωτερικὰ νὰ πιστεύετε»! Ἢ λένε: «Μὴν μιλᾶτε γι' αὐτὸ τὸ θέμα- γιὰ
τὶς ταυτότητες, τὸ σφράγισμα- γιὰ νὰ μὴ στενοχωριοῦνται οἱ ἄνθρωποι».
Ἐνῶ ἂν τοὺς ποῦν «νὰ προσπαθήσουμε νὰ ζοῦμε πιὸ πνευματικά, νὰ εἴμαστε
κοντὰ στὸν Χριστό, καὶ μὴ φοβᾶστε τίποτε, στὸ κάτω-κάτω θὰ πᾶμε καὶ
μάρτυρες», θὰ τοὺς προετοιμάσουν κάπως. Ἄν κανεὶς γνωρίσει τὴν ἀλήθεια,
προβληματίζεται καὶ ταρακουνιέται. Πονάει γιὰ τὴν σημερινὴ κατάσταση,
προσεύχεται καὶ προσέχει νὰ μὴν πέσει σὲ καμιὰ παγίδα.
Τώρα
ὅμως τί γίνεται; Ἐκτὸς ποὺ δίνουν μερικοὶ δικές τους ἑρμηνεῖες,
φοβοῦνται καὶ αὐτοὶ σὰν κοσμικοί, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ ἀνησυχοῦν πνευματικὰ καὶ
νὰ βοηθοῦν τοὺς Χριστιανούς, βάζοντάς τους τὴν καλὴ ἀνησυχία, καὶ νὰ
τοὺς τονώνουν τὴν πίστη, γιὰ νὰ νιώθουν θεϊκὴ παρηγοριά. Ἀπορῶ, δὲν τοὺς
προβληματίζουν ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα ποὺ συμβαίνουν; Γιατί δὲν βάζουν
ἔστω ἕνα ἐρωτηματικὸ γιὰ τὶς ἑρμηνεῖες τοῦ μυαλοῦ τους; Καὶ ἂν
επιβοηθούν τὸν Ἀντίχριστο γιὰ τὸ σφράγισμα, πῶς...
Ο Άγιος Παίσιος είπε σε πνευματικό του τέκνο, όταν θα φύγω από αυτό τον κόσμο που είναι ο κόσμος της ύλης, θα σας βοηθάω όλους διπλά, όποιος θα με επικαλείται με πίστη εγώ θα μεσιτεύω στον Κύριο! Όλους σας αγαπώ, και χαίρομαι με την πνευματική σας πρόοδο, μετάνοια να έχετε παιδιά μου μην φύγετε από τον δρόμο του Θεού δεν υπάρχει άλλη Σωτηρία!
Τὰ ὄνειρα εἶναι ἀπατηλὰ
– Γέροντα, μὲ ταλαιπωροῦν κάτι ἄσχημα ὄνειρα...
– Ὅταν βλέπης ἄσχημο ὄνειρο, ποτὲ νὰ μὴν ἐξετάζης τί εἶδες, πῶς τὸ εἶδες, ἂν εἶσαι ἔνοχη, πόσο φταῖς. Ὁ πονηρός, ἐπειδὴ δὲν μπόρεσε νὰ σὲ πειράξη τὴν ἡμέρα, ἔρχεται τὴν νύχτα. Ἐπιτρέπει καμμιὰ φορὰ καὶ ὁ Θεὸς νὰ μᾶς πειράξη στὸν ὕπνο, γιὰ νὰ δοῦμε ὅτι δὲν πέθανε ἀκόμη ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος. Ἄλλες φορὲς πάλι ὁ ἐχθρὸς πλησιάζει τὸν ἄνθρωπο στὸν ὕπνο του καὶ τοῦ παρουσιάζει διάφορα ὄνειρα, γιὰ νὰ στενοχωρεθῆ, ὅταν ξυπνήση. Γι᾿ αὐτὸ νὰ μὴ δίνης καθόλου σημασία· νὰ κάνης τὸν σταυρό σου, νὰ σταυρώνης τὸ μαξιλάρι, νὰ βάζης καὶ τὸν σταυρὸ καὶ κανα–δυὸ εἰκόνες ἐπάνω στὸ μαξιλάρι καὶ νὰ λὲς τὴν εὐχὴ μέχρι νὰ σὲ πάρη ὁ ὕπνος. Ὅσο δίνεις σημασία, ἄλλο τόσο θὰ ἔρχεται ὁ ἐχθρὸς νὰ πειράζει !!!
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!
– Γέροντα, μὲ ταλαιπωροῦν κάτι ἄσχημα ὄνειρα...
– Ὅταν βλέπης ἄσχημο ὄνειρο, ποτὲ νὰ μὴν ἐξετάζης τί εἶδες, πῶς τὸ εἶδες, ἂν εἶσαι ἔνοχη, πόσο φταῖς. Ὁ πονηρός, ἐπειδὴ δὲν μπόρεσε νὰ σὲ πειράξη τὴν ἡμέρα, ἔρχεται τὴν νύχτα. Ἐπιτρέπει καμμιὰ φορὰ καὶ ὁ Θεὸς νὰ μᾶς πειράξη στὸν ὕπνο, γιὰ νὰ δοῦμε ὅτι δὲν πέθανε ἀκόμη ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος. Ἄλλες φορὲς πάλι ὁ ἐχθρὸς πλησιάζει τὸν ἄνθρωπο στὸν ὕπνο του καὶ τοῦ παρουσιάζει διάφορα ὄνειρα, γιὰ νὰ στενοχωρεθῆ, ὅταν ξυπνήση. Γι᾿ αὐτὸ νὰ μὴ δίνης καθόλου σημασία· νὰ κάνης τὸν σταυρό σου, νὰ σταυρώνης τὸ μαξιλάρι, νὰ βάζης καὶ τὸν σταυρὸ καὶ κανα–δυὸ εἰκόνες ἐπάνω στὸ μαξιλάρι καὶ νὰ λὲς τὴν εὐχὴ μέχρι νὰ σὲ πάρη ὁ ὕπνος. Ὅσο δίνεις σημασία, ἄλλο τόσο θὰ ἔρχεται ὁ ἐχθρὸς νὰ πειράζει !!!
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!
'ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Τα γεγονότα θα γίνουν με τρόπο που να εξυπηρετούν την Ελλάδα.
Ο Πατήρ Νικόδημος μιλάει στα «Φωτεινά Μονοπάτια» για τον Άγιο Παΐσιο:
Του ερχόταν…
αυτά που έλεγε, δεν σκεφτόνταν να τα πει, τα ζούσε, ζούσε τον Παράδεισο
μέσα του και έλεγε: «Θα έρθουν έτσι τα πράγματα που η πατρίδα μας δεν θα
μπει σε αυτόν τον πόλεμο τον μεγάλο που θα γίνει, γιατί όποιος μπει σε
αυτόν τον πόλεμο, θα βγει όχι απλός τραυματισμένος, αλλά εξουθενωμένος.
(Εμείς)Ίσα ίσα γρατζουνιές θα έχουμε και θα είναι μικρή μπόρα».
Ο Άγιος Παΐσιος εμφανίστηκε στον ύπνο μιας μοναχής στην Σουρωτή, η οποία τον είδε να χοροπηδάει(από χαρά)και τον ρώτησε, γιατί γέροντα χαίρεσαι;
Ο Άγιος Παΐσιος εμφανίστηκε στον ύπνο μιας μοναχής στην Σουρωτή, η οποία τον είδε να χοροπηδάει(από χαρά)και τον ρώτησε, γιατί γέροντα χαίρεσαι;
«Αν τα υλικά πράγματα δε μοιράζονται με το Ευαγγέλιο, θα μοιραστούν με το μαχαίρι.»
...Μία φορά σκανδαλισμένος με έναν πνευματικό που ήθελε να επιβάλει τις πολιτικές του πεποιθήσεις σ' ένα πνευματικοπαίδι του,
Γέροντας Παΐσιος και Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος Τί είπαν για την "Κάρτα του Πολίτη"
Μαρτυρίες Προσκυνητών - Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, τόμος Β'
περισσότερα...
Δευτέρα 30 Μαρτίου 2020
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΤΕ!
΄Οταν λέμε μεγάλα γεγονότα ουσιαστικά για την Ελλάδα είναι ο καιρός πού θα καταλάβουν και θα μείνουν οι Τούρκοι, μόνον σε καναδυό νησάκια όμως, αυτό πού έλεγε ο άγιος Παίσιος. Για συνολικά γεγονότα μεγάλα , λίγο προηγούνται τα της Περσίας. Απο εκεί και μετά σε ένα εξάμηνο θα γίνουν όλα με κεντρικό πρωταγωνιστή την Ρωσία σύμφωνα με όλες τις προφητείες κυρίως των πατέρων της Βυζαντινής εποχής. Αγίου Ταρασίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, αγίου Μεθοδίου Πατάρων, Λέοντος στ' του Σοφού, Μανουήλ Παλαιολόγου κλπ. Κατ' εμάς αυτοί είναι οι λεπτομερέστεροι και αναλυτικότεροι προφήτες στις περιγραφές του Γ' π.π. Καί λίγο μετά ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Πολλές προφητείες τους στο βιβλίο του Δημήτρη Παναγόπουλου " ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΣΟΦΟΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΝΑ ΣΥΜΒΩΣΙΝ ". Οι σημερινοί άγιοι, γεροντάδες και γερόντισσες απλά επαναλαμβάνουν αυτούς και μπορεί να δίνουν και κάποιες λίγες επιπλέον πληροφορίες. Αυτά όμως έπονται. Πότε θα συμβούν ακριβώς δέν ξέρουμε. Όμως για να φτάσουμε εκεί προηγούνται άλλα. Πολλά καί ουσιαστικά αυτά να μας ενδιαφέρουν. Έχουμε γεγονότα ακόμη! Αυτά τα έχουμε κυρίως απο σύγχρονους προφητικούς λόγους. Έχουν ήδη ξεκινήσει, πόσο καιρό θα χρειαστούμε για να φτάσουμε στα μεγάλα δέν το λέει κανείς, οι "προφήτες" πού σχεδιάζουν το δικό τους παγκόσμιο σχέδιο δίνουν δικά τους χρονοδιαγράμματα. Σε πολλά άρθρα των τελευταίων ημερών μπορεί κανείς να δεί διάφορες θεωρίες. Κυρίως αρέσκονται σε αριθμοσημείες. Πολλά τους βγήκαν μέχρι τώρα, άν επαληθευτούν και τα άλλα έχουμε λίγο ακόμη... Πάντως ξαφνικό χτύπημα στα νησιά μας και μετά η Ρωσία να κατεβεί στα ζεστά νερά άμεσα δέν το βλέπω γρήγορα, προηγούνται γεγονότα αρκετά, άν διαβάσετε κυρίως γέροντα Παίσιο, παπα Γιάννη Καλαίδη, Παπα Σίμωνα Αρβανίτη, παπα Αμβρόσιο Λάζαρη και εν ζωή γέροντες και γερόντισσες. Σημείο μέγα η νέα ταυτότητα. Ακόμη κάν δέν ξεκίνησε, εμεις φτάσαμε στό τέλος; Πόσους μήνες θα πάρει για να μας την εμφανίσουν, χώρια πολλά άλλα που τα θεωρώ άκαιρα, δεν ήρθε δηλαδή ο καιρός τους ακόμη που προηγούνται ώστε να φτάσουμε στά ουσιώδη του μεγάλου πολέμου. Άρα κάτι ξέρουμε και λέμε είναι νωρίς ακόμη, τώρα άν γίνουν μετά από ένα, δύο, τρία ή περισσότερα χρόνια δέν το ξέρουμε. Άμεσα πάντως δέν είναι. Για τους φίλους μας τα λέμε, που ρωτάνε καί που μας φωνάζουν πώς μιλάμε χωρίς να έχουμε αποδείξεις. Τα βασικά σημεία των προφητειών δόθηκαν πλειστάκις και δέν αλλάζουν ως πρός την πραγματοποίησή τους. Η έντασή τους και οι επιπτώσεις τους στην ζωή μας ναί, εξαρτώνται από την δική μας συμπεριφορά. Τώρα κάποια πράγματα πού ήταν να συμβούν πιό πικρά όπως σεισμοί, φυσικές καταστροφές, ταραχές κλπ, αυτά μπορεί ή να εξαλειφτούν ή να μετριαστούν. Χρησιμοποιεί ο Πανάγαθος Θεός κάποιες παιδευτικές μεθόδους όπως τώρα με την επιδημία, γιά να έρθει νωρίτερα καί μεγαλύτερη μετάνοια και μικρότερο το κακό κατά συνέπειαν. Να δούμε αυτήν την επιδημία σάν μια μεγάλη ευκαιρία να γίνουμε όπως μας ζητάει ο Χριστός κι η Παναγία, να μείνει και λίγο πιό κοντά και η οικογένεια επί τη ευκαιρία!
Αυτά με αγάπη και μήν μου έρχεστε με διάθεση ελεγκτική μερικοί στά σχόλια, έχω κουραστεί και με τα προφητικά, σχεδόν 40 χρόνια που λέει και η Αλεξίου....Νομίζετε ότι έχω πιά τις αντοχές να ξεσπάτε πάνω μου! Βαρέθηκα, κουράστηκα, με κούρασαν οι προφητείες γιατί έχουν πόνο... Άν μιά μέρα δείτε μαύρη οθόνη ξαφνικά μήν στενοχωρηθείτε, πονάμε εξ ίσου με σάς καί η διάθεσή μας πλέον έφτασε στο ναδίρ.....
http://logixaritoskaisofias.blogspot.com
Περιφερειάρχης Δυτ. Μακεδονίας: «Πιθανόν να πεινάσουμε κιόλας – Βάλετε ένα κήπο, πέντε κότες»
σχόλιο Γ.Θ :
Μέχρι και πριν λίγο καιρό όποιος αναπαρήγαγε τα προφητικά λόγια του
Αγίου Παϊσίου περί κήπου και προετοιμασίας, κάποιοι μέσα από το χώρο της
Εκκλησίας, των ειρωνεύονταν ως συνομοσιολόγο και τον κατηγορούσαν με
κάθε λογής χαρακτηρισμούς...
Σήμερα
που και οι ίδιοι οι πολιτικοί, κατόπιν εορτής, κατάλαβαν αυτό που
έρχεται και λένε και οι ίδιοι αυτά που έλεγε ο Άγιος Γέροντας, μπορεί
αυτοί που μας ειρωνεύονταν να δώσουν επιτέλους βάση... αφού με τους
πολιτικούς έχουν δυστυχώς συνσχηματιστεί
'Eδωσε αίμα και έλαβε πνεύμα (Άγιος Παΐσιος)
Πραγματικά
ἔδωσε αἷμα καί ἔλαβε πνεῦμα. Ὅταν μόναζε στήν Ἱ. Μ. Στομίου εἶχε
σαρκικό πόλεμο, μετά ἀπό ἐπίπληξη πού ἔκανε σέ μία συμμαθήτριά του,
ἔκοψε ἑπτά κομμάτια κρέας ἀπό τό πόδι του, γιά νά σταματήσει ὁ πόλεμος,
χωρίς ἀποτέλεσμα.
πολέμου ἦταν ἡ αὐστηρότητα πού ἔδειξε στήν κοπέλα. Πῶς θά ἀντέξει ἡ κοπέλα αὐτή τήν πύρωση μέσα στό κόσμο;
Μετενόησε πού τῆς φέρθηκε ἔτσι καί ὅπως ἔλεγε ὁ ἴδιος: «αἰσθάνθηκα σάν νά βγῆκα ἀπό δροσερό λουτρό».
Απο το βιβλίο : «Ἐμπειρίες ἀπό τόν ἀμίλητο κόσμο τοῦ Ἄθωνα».
Ο Σταυρός του Χριστού είναι το καύχημα της Εκκλησίας μας και το αήττητο όπλο κατά των δυνάμεων του κακού.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!
Τὸν τσιγγούνη τὸν κοροϊδεύουν καὶ οἱ ἄλλοι.
Ἦταν ἕνας πολὺ πλούσιος κτηματίας· εἶχε χωράφια σὲ μιὰ ἐπαρχία, εἶχε καὶ στὴν Ἀθήνα διαμερίσματα, ἀλλὰ ἦταν πολὺ τσιγγούνης. Μιὰ φορὰ ἔφτιαξε μιὰ χύτρα φασολάδα τελείως νερουλή, γιὰ νὰ φᾶνε οἱ ἐργάτες ποὺ δούλευαν στὰ χωράφια του. Παλιὰ δούλευαν οἱ καημένοι ἀπὸ τὸ πρωί, πρὶν βγῆ ὁ ἥλιος, μέχρι νὰ βασιλέψη.
Τὸ μεσημέρι ποὺ σταμάτησαν λίγο, γιὰ νὰ ξεκουρασθοῦν, ἄδειασε τὸ ἀφεντικὸ μέσα σὲ ἕναν ταβᾶ τὴν φασολάδα καὶ φώναξε τοὺς ἐργάτες νὰ φᾶνε. Κάθησαν γύρω‐γύρω οἱ καημένοι οἱ ἐργάτες καὶ ἄρχισαν νὰ τρῶνε· πότε ἔπιαναν μὲ τὸ κουτάλι ἀπὸ κανένα φασόλι, πότε μόνον ζουμί! Ἕνας ἐργάτης ἦταν πολὺ πειραχτήρι. Ἀφήνει τὸ κουτάλι του καὶ πάει παραπέρα. Βγάζει τὶς ἀρβύλες του, τὶς κάλτσες του καὶ προχωράει νὰ μπῆ μέσα στὸν ταβᾶ. «Τί κάνεις;», τοῦ λένε οἱ ἄλλοι. «Λέω νὰ μπῶ μέσα, μήπως πιάσω κανένα φασόλι!», τοὺς λέει. Τόσο τσιγγούνης ἦταν ἐκεῖνος ὁ ταλαίπωρος. Γι᾿ αὐτό, χίλιες φορὲς νὰ τὸν κυριέψη ἡ σπατάλη τὸν ἄνθρωπο παρὰ ἡ τσιγγουνιά.
– Ἡ τσιγγουνιὰ εἶναι ἀρρώστια, Γέροντα.
– Πολὺ μεγάλη ἀρρώστια!
Ἅμα κυριέψη τὸν ἄνθρωπο ἡ τσιγγουνιά, μεγαλύτερη ἀρρώστια δὲν ὑπάρχει.
Ἡ οἰκονομία καλὴ εἶναι, ἀλλὰ νὰ προσέξη κανεὶς νὰ μὴν τὸν κυριέψη σιγὰ‐σιγὰ ὁ πειρασμὸς μὲ τὴν τσιγγουνιά.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!
Οἱ ἱερὲς εἰκόνες βοηθοῦν στὴν προσευχὴ.
Γέροντα, ὅταν εἶμαι στενοχωρημένη, πῶς θὰ βρῶ παρηγοριά;
–Νὰ καταφύγης στὴν προσευχή. Καὶ μόνον τὸ κεφάλι σου νὰ ἀκουμπήσης σὲ μία εἰκόνα, θὰ βρῆς παρηγοριά. Κάνε τὸ κελλί σου σὰν ἐκκλησάκι μὲ εἰκόνες ποὺ σὲ ἀναπαύουν, καὶ νὰ δῆς, θὰ βρίσκης μέσα σὲ αὐτὸ πολλὴ παρηγοριά.
–Μερικὲς φορές, Γέροντα, κατὰ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς ἀσπάζομαι τὶς εἰκόνες. Εἶναι σωστό;
–Σωστὸ εἶναι. Κανονικὰ ἔτσι πρέπει νὰ ἀσπαζώμαστε τὶς εἰκόνες: Νὰ ξεχειλίζη ἡ καρδιά μας ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό, τὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους, καὶ νὰ πέφτουμε, νὰ προσκυνοῦμε τὶς ἅγιες εἰκόνες τους.
Μιὰ χρονιά33, στὶς 26 Μαρτίου, ποὺ γιορτάζουμε τὴν Σύναξη τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, προσευχόμουν ὄρθιος μπροστὰ στὶς εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας. Γιὰ μιὰ στιγμὴ βλέπω τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία νὰ κινοῦνται σὰν ζωντανοί! «Χριστέ μου, εἶπα ,εὐλόγησέ με. Παναγία μου, εὐλόγησέ με». Καί, καθὼς ἔπεφτα νὰ προσκυνήσω, μιὰ ἔντονη εὐωδία γέμισε τὸ κελλί. Μὲ ἔπιασε τρέλλα! Τὸ χαλάκι ποὺ εἶχα στρωμένο κάτω, ἂν καὶ ἦταν γεμάτο χῶμα, ἀκόμη καὶ αὐτὸ εὐωδίαζε. Ἔμεινα γονατιστὸς καὶ ἀσπαζόμουν αὐτὸ τὸ χαλάκι.
Τέτοια εὐωδία!
–Γέροντα, ὅταν προσεύχωμαι, βοηθάει νὰ φέρω στὸν νοῦ μου τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ;
–Κοίταξε, ὅταν προσεύχεσαι μπροστὰ σὲ μιὰ εἰκόνα, ἡ εἰκόνα βοηθάει, γιατὶ ἀπὸ τὴν εἰκόνα περνᾶς στὸ εἰκονιζόμενο πρόσωπο34. Ὅταν ὅμως προσεύχεσαι νοερῶςκαὶ εἶσαι σκυμμένη μὲ κλειστὰ τὰ μάτια, δὲν πρέπει νὰ φέρνης στὸν νοῦ σου μὲ τὴν φαντασία σου εἰκόνες, γιατὶ μπορεῖ νὰ τὸ ἐκμεταλλευθῆ τὸ ταγκαλάκι καὶ νὰ σοῦ τὰ παρουσιάση σὰν ὁράματα, γιὰ νὰ σὲ πλανήση καὶ νὰ σοῦ κάνη κακό. Ἰδίως ἡ εὐχὴ καλὰ εἶναι νὰ γίνεται μὲ καθαρὸ νοῦ, χωρὶς λογισμοὺς ἢ παραστάσεις, ἔστω κι ἂν αὐτὲς εἶναι εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ ἢ παραστάσεις ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, γιατὶ αὐτὸ εἶναι ἐπικίνδυνο, ἰδιαίτερα γιὰ ὅσους ἔχουν πολλὴ φαντασία καὶ ὑπερηφάνεια. Μόνον ὅταν ἔρχωνται ρυπαροὶ ἢ βλάσφημοι λογισμοί, μποροῦμε νὰ χρησιμοποιήσουμε παραστάσεις ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή. Ἡ καλύτερη ὅμως «παράσταση» εἶναι ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός μας καὶ τῆς ἀχαριστίας μας.
Γέροντα, ὅταν εἶμαι στενοχωρημένη, πῶς θὰ βρῶ παρηγοριά;
–Νὰ καταφύγης στὴν προσευχή. Καὶ μόνον τὸ κεφάλι σου νὰ ἀκουμπήσης σὲ μία εἰκόνα, θὰ βρῆς παρηγοριά. Κάνε τὸ κελλί σου σὰν ἐκκλησάκι μὲ εἰκόνες ποὺ σὲ ἀναπαύουν, καὶ νὰ δῆς, θὰ βρίσκης μέσα σὲ αὐτὸ πολλὴ παρηγοριά.
–Μερικὲς φορές, Γέροντα, κατὰ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς ἀσπάζομαι τὶς εἰκόνες. Εἶναι σωστό;
–Σωστὸ εἶναι. Κανονικὰ ἔτσι πρέπει νὰ ἀσπαζώμαστε τὶς εἰκόνες: Νὰ ξεχειλίζη ἡ καρδιά μας ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό, τὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους, καὶ νὰ πέφτουμε, νὰ προσκυνοῦμε τὶς ἅγιες εἰκόνες τους.
Μιὰ χρονιά33, στὶς 26 Μαρτίου, ποὺ γιορτάζουμε τὴν Σύναξη τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, προσευχόμουν ὄρθιος μπροστὰ στὶς εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας. Γιὰ μιὰ στιγμὴ βλέπω τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία νὰ κινοῦνται σὰν ζωντανοί! «Χριστέ μου, εἶπα ,εὐλόγησέ με. Παναγία μου, εὐλόγησέ με». Καί, καθὼς ἔπεφτα νὰ προσκυνήσω, μιὰ ἔντονη εὐωδία γέμισε τὸ κελλί. Μὲ ἔπιασε τρέλλα! Τὸ χαλάκι ποὺ εἶχα στρωμένο κάτω, ἂν καὶ ἦταν γεμάτο χῶμα, ἀκόμη καὶ αὐτὸ εὐωδίαζε. Ἔμεινα γονατιστὸς καὶ ἀσπαζόμουν αὐτὸ τὸ χαλάκι.
Τέτοια εὐωδία!
–Γέροντα, ὅταν προσεύχωμαι, βοηθάει νὰ φέρω στὸν νοῦ μου τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ;
–Κοίταξε, ὅταν προσεύχεσαι μπροστὰ σὲ μιὰ εἰκόνα, ἡ εἰκόνα βοηθάει, γιατὶ ἀπὸ τὴν εἰκόνα περνᾶς στὸ εἰκονιζόμενο πρόσωπο34. Ὅταν ὅμως προσεύχεσαι νοερῶςκαὶ εἶσαι σκυμμένη μὲ κλειστὰ τὰ μάτια, δὲν πρέπει νὰ φέρνης στὸν νοῦ σου μὲ τὴν φαντασία σου εἰκόνες, γιατὶ μπορεῖ νὰ τὸ ἐκμεταλλευθῆ τὸ ταγκαλάκι καὶ νὰ σοῦ τὰ παρουσιάση σὰν ὁράματα, γιὰ νὰ σὲ πλανήση καὶ νὰ σοῦ κάνη κακό. Ἰδίως ἡ εὐχὴ καλὰ εἶναι νὰ γίνεται μὲ καθαρὸ νοῦ, χωρὶς λογισμοὺς ἢ παραστάσεις, ἔστω κι ἂν αὐτὲς εἶναι εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ ἢ παραστάσεις ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, γιατὶ αὐτὸ εἶναι ἐπικίνδυνο, ἰδιαίτερα γιὰ ὅσους ἔχουν πολλὴ φαντασία καὶ ὑπερηφάνεια. Μόνον ὅταν ἔρχωνται ρυπαροὶ ἢ βλάσφημοι λογισμοί, μποροῦμε νὰ χρησιμοποιήσουμε παραστάσεις ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή. Ἡ καλύτερη ὅμως «παράσταση» εἶναι ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός μας καὶ τῆς ἀχαριστίας μας.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» -35-
33.Τὸ 1984.
34Βλ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας, Περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κεφ. ΙΗ ́, PG 32, 149C. «Ἡ τῆς εἰκόνος τιμὴ ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει». Ἡ ἀναφορὰ τῆς Ζ ́Οἰκουμενικῆς Συνόδου στὸ χωρίο αὐτὸ τοῦ προσδίδει ἰδιαίτερη σημασία γιὰ τὴν σχέση τῆς εἰκόνος μὲ τὸ πρωτότυπο.
33.Τὸ 1984.
34Βλ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας, Περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κεφ. ΙΗ ́, PG 32, 149C. «Ἡ τῆς εἰκόνος τιμὴ ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει». Ἡ ἀναφορὰ τῆς Ζ ́Οἰκουμενικῆς Συνόδου στὸ χωρίο αὐτὸ τοῦ προσδίδει ἰδιαίτερη σημασία γιὰ τὴν σχέση τῆς εἰκόνος μὲ τὸ πρωτότυπο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)