Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Γέροντα,
όταν έρχωνται στο μοναστήρι άνθρωποι με πολλά προβλήματα και μου δίνουν
τα ονόματά τους, για να κάνω προσευχή, τους πονώ, αλλά μερικές φορές
δεν διαθέτω χρόνο για προσευχή ανάλογο με τις ανάγκες τους, και με
πειράζει ο λογισμός.
– Σού λέει κάποιος τον πόνο του, κι εσύ τον ακούς και αναστενάζεις βαθιά.
Τότε, και να μην προλάβης να προσευχηθής γι’ αυτόν, αυτός ο
αναστεναγμός αξίζει για ώρες προσευχής· είναι μια καρδιακή προσευχή και
φέρνει θετικά αποτελέσματα.
Ή διαβάζεις
ονόματα που σού δίνουν και στενοχωριέσαι που δεν έχεις χρόνο να κάνης
κάτι περισσότερο. Ένας καρδιακός αναστεναγμός που συνοδεύει το κάθε
όνομα γράφεται εκεί επάνω στον Ουρανό· ανεβαίνει κατ’ ευθείαν στον θρόνο
του Θεού!
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Σύναξη της Παναγιάς της Προυσιώτισσας στην Ευρυτανία (Παναγία η «ἐν τῷ Πυρσῷ τῆς Εὐρυτανίας»)
Ημερομηνία εορτής: 23/08/2022
Βιογραφία...
Continue reading
Γέροντα, υπερηφανεύομαι για τις σωματικές ικανότητες και για τα
πνευματικά χαρίσματα που νομίζω πώς έχω.
– Γιατί να υπερηφανεύεσαι;
Εσύ «εποίησας τον ουρανόν και την γήν»3; Πρόσεξε, μην κάνης δικό σου
ό,τι σού έδωσε ο Θεός καί, ό,τι σού λείπει, μην προσπαθής να δείχνης ότι
το έχεις.
Να λές στον εαυτό σου:
«Ο Θεός, επειδή ήμουν αδύνατη, μου έδωσε μερικά χαρίσματα, γιατί αλλιώς
θα στεναχωριόμουν και θα ήμουν κακορρίζικη. Εκείνο που πρέπει να κάνω
τώρα είναι να τα αξιοποιήσω, για να πλουτήσω πνευματικά. Δόξα σοι, Θεέ
μου! Σ᾿ ευχαριστώ, που με λυπήθηκες και με βοήθησες». Εσύ θεωρείς ότι
είναι δικά σου όλα τα χαρίσματα που έχεις· είναι όμως δικά σου; «Τί
έχεις ό ουκ έλαβες;».
Εδώ χρειάζεται η εξυπνάδα, εδώ πρέπει να
δουλέψης το μυαλό και να καταλάβης ότι όλα τα χαρίσματα είναι του Θεού.
Λίγο αν μας εγκαταλείψη η Χάρις του Θεού, τίποτε δεν θα μπορούμε να
κάνουμε. Είναι απλά τα πράγματα. Έχει, ας υποθέσουμε, κάποιος μερικές
ικανότητες και υπερηφανεύεται γι᾿ αυτές. Πρέπει να σκεφθή: Που τις
βρήκε; Του τις έδωσε ο Θεός. Αυτός τί έκανε; Τίποτε. Δίνει λ.χ. ο Θεός
σε κάποιον λίγο παραπάνω μυαλό και μπορεί να έχη μια μεγάλη επιχείρηση
και να ζη άνετα. Να υπερηφανευθή ότι τα καταφέρνει; Λίγο να τον
εγκαταλείψη ο Θεός, μπορεί να χρεωκοπήση και να πάη φυλακή.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Δυο χρόνια δεν έκλαψε
Η Ελένη ζούσε στο Καρπενήσι και είχε παντρευτεί έναν πολύ σκληρό ανδρα, ο οποίος την χτυπούσε για το παραμικρό, όπως χτυπούν τα παιδιά την μπάλα στο γήπεδο.
Τα βάσανα της ζωής την έκαναν να υπηρετεί στη Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας κάθε Δεκαπενταύγουστο.
... See more
Προσευχή με υπομονή
- Γέροντα, μένει ψυχρή η καρδιά μου στην προσευχή.
Είναι γιατί ο νους δεν δίνει τηλεγράφημα στην καρδιά. Ύστερα στην
προσευχή χρειάζεται να εργασθεί κανείς· δεν μπορεί από την μια στιγμή
στην άλλη να φθάσει σε κατάσταση, ώστε να μη φεύγει καθόλου ο νους του.
Θέλει υπομονή. Βλέπεις, άλλος χτυπάει την πόρτα, ξαναχτυπάει, περιμένει,
και μετά ανοίγει η πόρτα. Εσύ θες να χτυπήσεις μια και να μπεις μέσα.
Δεν γίνεται έτσι.
Στην προσευχή χρειάζεται επιμονή. «Και παρεβιάσαντο
αυτον» (Λουκ. 24, 25), λέει το Ευαγγέλιο για τους δύο Μαθητές που
συνάντησαν τον Χριστό στον δρόμο προς Εμμαούς. Έμεινε ο Χριστός μαζί
τους, γιατί είχαν μια συγγένεια με τον Χριστό και το δικαιούνταν. Είχαν
ταπείνωση, απλότητα, καλοσύνη, θάρρος με την καλή έννοια, όλες τις
προϋποθέσεις, γι’ αυτό και ο Χριστός έμεινε μαζί τους.
Πρέπει να
προσευχόμαστε με πίστη για κάθε ζήτημα και να κάνουμε υπομονή, και ο
Θεός θα μιλήσει. Γιατί, όταν ο άνθρωπος προσεύχεται με πίστη, υποχρεώνει
τον Θεό κατά κάποιο τρόπο για την πίστη του αυτή να του εκπληρώσει το
αίτημά του. Γι’ αυτό, όταν ζητούμε κάτι από τον Θεό, να μη
«διακρινώμεθα» και θα εισακουσθούμε. «Να έχετε πίστη χωρίς να
διακριθείτε» (Ματθ. 21, 21), είπε ο Κύριος. Ο Θεός ξέρει να μας δώσει
αυτό που ζητούμε, ώστε να μη βλαφτούμε πνευματικά.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
ΑΛΛΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ
Ο Γέροντας είχε καταργήσει τις κοσμικές διασκεδάσεις μέσα στην αυλή της
Μονής Στομιου κατά την ημέρα της Πανηγύρεως! (σ.σ. άλλο θα πει Εορτή
και Πανήγυρις Πνευματική και άλλο Κοσμική πολλοί δε άνθρωποι ιδίως σε
χωριά, έχουν μπερδέψει τα δύο αυτά διαφορετικά πράγματα και
προγραμματίζουν γλεντοκόπια σε ημέρες Πνευματικών-Εκκλησιαστικών Εορτών
και ημέρες τρομακτικών Μαρτυρίων Αγίων!!! Κι όταν οι Ιερείς τους
συμβουλεύουν ότι δεν είναι επιτρεπτά αυτά,
θυμώνουν κι από πάνω Διότι λείπει η σχετική κατηχητική Ορθόδοξη Παιδεία
από τα Σχολεία, όπου ο άνθρωπος θα μπορούσε να μαθαίνει νωρίς, σωστά
και μια για πάντα τι επιτρέπεται και τι όχι, ώστε να βαδίζει με
ασφάλεια!
Πολλά δε από αυτά αγνοούν και κάποιοι Θεολόγοι, διότι δεν
τα έχουν διδαχθεί και μάλιστα θεωρούν παρακατιανούς τους Αγιορείτες!.
Γι΄ αυτό ίσως και η Εκκλησία θέλει και δικαιούται να κάνει τις δικές της
Σχολές, ώστε να βλαστήσει μαζί με την Ορθοδοξία και η Ορθοπραξία.
Ἁγιου Παϊσίου Ἁγιορείτου .
Απόδοση της εορτής της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου
Η ΑΥΡΙΑΝΗ μέρα είναι αφιερωμένη από την αγία μας Εκκλησία στην απόδοση
της γιορτής της Κοίμησης της Υπεραγίας Θεοτόκου, που σύμφωνα με τη λαϊκή
παράδοση, είναι γνωστή στον ευρύτερο ελληνικό χώρο ως τα εννιάμερα της
Παναγίας.
Ασφαλώς, από θεολογικής και λειτουργικής απόψεως, αυτό που
τελείται σήμερα δεν είναι εννεαήμερο μνημόσυνο για την Παναγία, αφού η
μητέρα του Κυρίου «μετέστη προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής» κ...
Ο Γέροντας Χατζη‐Γεώργης ανέφερε και το έξης παράδειγμα:
«Ένας Ερημίτης ρώτησε τον διάβολο.
‐ Ποιά είναι τα πιο φοβερά πράγματα στην ζωή σας;
Απάντησε ο διάβολος. ‐ Είναι φοβερά και ανυπόφορα για μας. ‐ Ποιά είναι αυτά; ρώτησε ο Γέροντας.
‐ Να ποια είναι.
Το μυστήριο του Βαπτίσματος, με το οποίο χάνουμε εντελώς την εξουσία
και το δικαίωμα επάνω σας. Ο Σταυρός, ο οποίος μας βασανίζει, μας
διώχνει και μας αφανίζει, και ιδίως η Κοινωνία. Η Κοινωνία, συνέχισε ο
διάβολος, είναι πιο φοβερή για μας και από την γέεννα του πυρός.
Όχι μόνο δεν μπορούμε να πλησιάσουμε εκείνον που άξια έχει κοινωνήσει, αλλά φοβώμαστε και να τον αντικρύσουμε ακόμη.
Άλλ’ όμως, όσο κι αν αυτά είναι θανάσιμα για μας, εμείς ευγνωμονούμε
τους ανθρώπους, που με τις απροσεξίες τους και τις αμαρτωλές συνήθειες
τους, από μόνοι τους απομακρύνουν την ενέργεια των Μυστηρίων από τον
εαυτό τους.
Κι έτσι μόνοι τους μας δίνουν το δικαίωμα να κυριεύσουμε
τις καρδιές τους». Με την διήγηση αυτή ο Χατζη‐Γεώργης έδινε να
καταλάβουν πιο ζωντανά, πόσο σπουδαία είναι στους Χριστιανούς τα Άγια
Μυστήρια.
Απο το βιβλιο ο Χατζη‐Γεώργης
Τι συμβολίζουν τα τρία χρυσά αστέρια της Παναγίας;
Στις εικόνες της Παναγίας το σύνηθες είναι να εικονογραφείται με τρία
χρυσά αστέρια στους ώμους και την κεφαλή, τα λεγόμενα παρθενόσημα.
Αυτά παραπέμπουν στο αιεπάρθενο της Παναγίας μας, καθώς υπήρξε παρθένος
πριν την σύλληψη του Υιού Της, κατά τη διάρκεια του τοκετού και μετά από
αυτόν.
Τα αστέρια αυτά είναι οκτάκτινα. Οι οκτώ ακτίνες συμβολίζουν
τις οκτώ ημέρες της Δημιουργίας. Η Θεοτόκος μάς εισάγει στην όγδοη
ημέρα.
Το Άγιον Πνεύμα διέτρεχε τους
αιώνες της ανθρώπινης ιστορίας και τις γενεές των ανθρώπων να βρει
πρόσωπο κατάλληλο για την ενσάρκωση του δεύτερου προσώπου της Αγίας
Τριάδος. Και την βρήκε στην Παναγία μας.
Η Θεοτόκος μυστικώς
συμβολίζει την όγδοη ημέρα, το τέλος της εξορίας μας, το τέλος του
θανάτου. Σε κάποιες εικόνες της Παναγίας αντί για αστέρια εμφανίζονται
άγγελοι, ενώ το ένδυμά της είναι στολισμένο με σύννεφα.
Γέροντα, που οφείλεται η γκρίνια και πώς μπορείς να την αποφύγης;
– Στην κακομοιριά οφείλεται και με την δοξολογία την κάνει κανείς πέρα.
Η γκρίνια γεννά γκρίνια και η δοξολογία γεννά δοξολογία. Όταν δεν
γκρινιάζη κανείς για μια δυσκολία που τον βρίσκει, αλλά δοξάζη τον Θεό,
τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει, για να του τα
φέρη όλα πιο ανάποδα. Γιατί, όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει.
Μερικές φορές μας κλέβει το ταγκαλάκι και μας κάνει να μη μας ευχαριστή
τίποτε, ενώ μπορεί κανείς όλα να τα γλεντάη πνευματικά με δοξολογία και
να έχη την ευλογία του Θεού. Νά, ξέρω κάποιον εκεί στο Όρος πού, αν
βρέξη και του πής «πάλι βρέχει», αρχίζει: «Ναί, όλο βρέχει, θα σαπίσουμε
από την πολλή υγρασία». Αν μετά από λίγο σταματήση η βροχή και του πής
«έ, δεν έβρεξε και πολύ», λέει: «Ναί, βροχή ήταν αυτή; θα ξεραθή ο
τόπος...».
Και δεν μπορεί να πη κανείς ότι δεν είναι καλά στο
μυαλό, αλλά συνήθισε να γκρινιάζη. Να είναι λογικός και να σκέφτεται
παράλογα! Η γκρίνια έχει κατάρα. Είναι σαν να καταριέται ο ίδιος ο
άνθρωπος τον εαυτό του, οπότε μετά έρχεται η οργή του Θεού
Αν σκανδαλιζώμαστε,
το κακό βρίσκεται μέσα μας· δεν είναι έξω από μάς. Να λέμε στον εαυτό μας, όταν σκανδαλίζεται:
«Εσύ πόσους σκανδαλίζεις;
Για όνομα του Θεού, να μην ανέχεσαι τον αδελφό σου; Εσένα πώς σε
ανέχεται ο Θεός με τόσα που κάνεις;». Σκεφθήτε τον Θεό, την Παναγία,
τους Αγγέλους, που βλέπουν στην γη όλους τους ανθρώπους
– σαν να
βρίσκωνται σε ένα μπαλκόνι και βλέπουν στην πλατεία τους ανθρώπους που
είναι συγκεντρωμένοι εκεί – άλλους να κλέβουν, άλλους να μαλώνουν,
άλλους να αμαρτάνουν σαρκικά κ.λπ.
Πώς τους ανέχονται! Πώς ανέχονται
όλη την κακία και την αμαρτία που υπάρχει στον κόσμο και εμείς να μην
ανεχώμαστε τον αδελφό μας! Είναι φοβερό!
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Για τα αναστενάρια.
– Γέροντα, λένε ότι οι αναστενάρηδες, στην γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου,
πατούν σε αναμμένα κάρβουνα και δεν καίγονται. Τί είναι αυτό;
– Και δαιμονικό είναι και απατεωνία. Το ότι χορεύουν κρατώντας κάποια
εικόνα ή τον σταυρό είναι αναίδεια, είναι άρνηση πίστεως. Απομακρύνεται η
Χάρις του Θεού, γι᾿ αυτό τους βοηθάει ο διάβολος. Είναι δυνατόν να μην
τους βοηθήση ο διάβολος μετά; Δικαιούνται την βοήθειά του! Αλλά είναι
και η δική τους πονηριά που βοηθάει. Αυτοί
πηγαίνουν προηγουμένως και ετοιμάζουν τον τόπο. Καίνε δηλαδή ξύλα από
πλατάνια που αφήνουν πολλή στάχτη και ξέρουν που πατούν, όταν χορεύουν.
Γιατί εν καί δεν καίνε πουρνάρια ή κουμαριές που κρατάνε κάρβουνο;
Ας τους ετοιμάση άλλος την φωτιά και ας πάνε μετά εκεί να χορέψουν! Μου
είπε κάποιος: «Θαύμα! Οι αναστενάρηδες πατούν στην φωτιά και δεν
καίγονται». «Αυτό θαυμάζεις; του είπα. Οι δαίμονες είναι μέσα στην φωτιά
της κολάσεως και δεν καίγονται χρόνια, αιώνες τώρα. Αυτό να θαυμάζης,
και όχι αυτούς που πατούν λίγο πάνω στα κάρβουνα και στην στάχτη, χωρίς
να καίγωνται».
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Γέροντα, παλιά προσευχόμουν με πίστη στον Θεό και ό,τι ζητούσα μου το έκανε.
Τώρα δεν έχω αυτήν την πίστη. Που οφείλεται αυτό;
– Στην κοσμική λογική που έχεις. Η κοσμική λογική κλονίζει την πίστη.
«Εάν έχητε πίστιν και μη διακριθήτε, πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη
προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε», είπε ο Κύριος.
Όλη η βάση εκεί είναι.
Στην πνευματική ζωή κινούμαστε στο θαύμα. Ένα σύν δύο δεν κάνει πάντα
τρία· κάνει και πέντε χιλιάδες και ένα εκατομμύριο! Χρειάζεται καλή
διάθεση και φιλότιμο.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου