Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, διάβασα κάπου ότι το δώρημα στην προσευχή είναι ανάλογο με την πίστη και με την θερμότητα της καρδιάς,
– Εσύ τί ζητάς από τον Θεό;
– Να με απαλλάξη, Γέροντα, από την σκληρότητα και να μαλακώση την καρδιά
μου, όταν προσεύχωμαι.
– «Ζητείτε και θα λάβετε», είπε ο Χριστός. Αν αυτό που ζητάς είναι
καθαρό και για το συμφέρον σου, θα το λάβης.
Αν ζητάς από τον Θεό δύναμη, για να προσεύχεσαι να συγχωρήση τις αμαρτίες σου και να βοηθήση τους άλλους, αυτό είναι καλό και θα σού το δώση. Αν όμως ζητάς να σού δοθή το χάρισμα της προσευχής, για να νιώθης ευχαρίστηση, χαρά στην προσευχή, πώς να σού το δώση;

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

 

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Πριν έρθω, Γέροντα, στο μοναστήρι, τον Μοναχισμό τον είχα συνδέσει με την προσευχή.
Τώρα όμως δυσκολεύομαι στην προσευχή και την θεωρώ το πιο δύσκολο και κουραστικό έργο.
– Εσύ φιλόλογος δεν είσαι; Σού αρέσει να μιλάς, και δεν κουράζεσαι να κουβεντιάζης με τους ανθρώπους. Με τον Χριστό όμως, που καταδέχεται να κουβεντιάση μαζί σου, κουράζεσαι να μιλάς και σού φαίνεται δύσκολο. Δεν είναι βαρύ αυτό; Σαν να λέη κάποιος: «Ώχ, τώρα πρέπει να πάω να μιλήσω με τον βασιλιά. Δεν έχω όρεξη, αλλά τί να κάνω; Θα πάω».
Χριστός μας δίνει την δυνατότητα να μιλάμε συνέχεια δια της προσευχής μαζί Του,
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
κι εμείς να μη θέλουμε; Είναι φοβερό! Και το παράξενο είναι ότι Εκείνος θέλει να μιλάμε μαζί Του, για να μας βοηθάη, κι εμείς βαριόμαστε!

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.

 

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Χριστός μας δίνει την δυνατότητα να μιλάμε μαζί Του
– Γέροντα, ο καημός και ο πόνος μου είναι το θέμα της προσευχής. Βρίσκομαι
πολύ πίσω.
Τί να κάνω;
– Να μιλάς αυθόρμητα στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους, στους Αγίους, όπου κι αν βρίσκεσαι, και να τους λές ό,τι θέλεις. «Χριστέ μου, να λές, Παναγία μου, την διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!».
Έτσι απλά και ταπεινά να τους μιλάς συνέχεια για ό,τι σε απασχολεί και ύστερα να λές την ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Πριν έρθω, Γέροντα, στο μοναστήρι, τον Μοναχισμό τον είχα συνδέσει με την προσευχή.
Τώρα όμως δυσκολεύομαι στην προσευχή και την θεωρώ το πιο δύσκολο και κουραστικό έργο.
– Εσύ φιλόλογος δεν είσαι; Σού αρέσει να μιλάς, και δεν κουράζεσαι να κουβεντιάζης με τους ανθρώπους. Με τον Χριστό όμως, που καταδέχεται να κουβεντιάση μαζί σου, κουράζεσαι να μιλάς και σού φαίνεται δύσκολο. Δεν είναι βαρύ αυτό; Σαν να λέη κάποιος: «Ώχ, τώρα πρέπει να πάω να μιλήσω με τον βασιλιά. Δεν έχω όρεξη, αλλά τί να κάνω; Θα πάω».
Χριστός μας δίνει την δυνατότητα να μιλάμε συνέχεια δια της προσευχής μαζί Του,
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
κι εμείς να μη θέλουμε; Είναι φοβερό! Και το παράξενο είναι ότι Εκείνος θέλει να μιλάμε μαζί Του, για να μας βοηθάη, κι εμείς βαριόμαστε!

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.Χριστός μας δίνει την δυνατότητα να μιλάμε μαζί Του
– Γέροντα, ο καημός και ο πόνος μου είναι το θέμα της προσευχής. Βρίσκομαι
πολύ πίσω.
Τί να κάνω;
– Να μιλάς αυθόρμητα στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους, στους Αγίους, όπου κι αν βρίσκεσαι, και να τους λές ό,τι θέλεις. «Χριστέ μου, να λές, Παναγία μου, την διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!».
Έτσι απλά και ταπεινά να τους μιλάς συνέχεια για ό,τι σε απασχολεί και ύστερα να λές την ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Πριν έρθω, Γέροντα, στο μοναστήρι, τον Μοναχισμό τον είχα συνδέσει με την προσευχή.
Τώρα όμως δυσκολεύομαι στην προσευχή και την θεωρώ το πιο δύσκολο και κουραστικό έργο.
– Εσύ φιλόλογος δεν είσαι; Σού αρέσει να μιλάς, και δεν κουράζεσαι να κουβεντιάζης με τους ανθρώπους. Με τον Χριστό όμως, που καταδέχεται να κουβεντιάση μαζί σου, κουράζεσαι να μιλάς και σού φαίνεται δύσκολο. Δεν είναι βαρύ αυτό; Σαν να λέη κάποιος: «Ώχ, τώρα πρέπει να πάω να μιλήσω με τον βασιλιά. Δεν έχω όρεξη, αλλά τί να κάνω; Θα πάω».
Χριστός μας δίνει την δυνατότητα να μιλάμε συνέχεια δια της προσευχής μαζί Του,
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
κι εμείς να μη θέλουμε; Είναι φοβερό! Και το παράξενο είναι ότι Εκείνος θέλει να μιλάμε μαζί Του, για να μας βοηθάη, κι εμείς βαριόμαστε!

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.