– Γέροντα, ἄκουσα ὅτι, ὅταν κάποιος δολοφονῆται, ἐξιλεώνεται, γιατὶ παίρνει τὶς ἁμαρτίες του ὁ δολοφόνος.
– Ἔχει ἐλαφρυντικὰ κατὰ κάποιον τρόπο. Μπορεῖ νὰ πῆ στὸν Θεό: «Ἐγὼ θὰ μετανοοῦσα, ἀλλὰ αὐτὸς μὲ σκότωσε». Ἔτσι θὰ πέση τὸ βάρος στὸν δολοφόνο.
Μερικοὶ ποὺ δὲν τοὺς κόβει λένε: «Ἂν ὑπῆρχε Θεός, δὲν θὰ ἄφηνε νὰ γίνωνται συνέχεια ἐγκλήματα· θὰ τιμωροῦσε τοὺς ἐγκληματίες». Δὲν καταλαβαίνουν ὅτι ὁ Θεὸς ἀφήνει τοὺς ἐγκληματίες νὰ ζήσουν, γιὰ νὰ εἶναι ἀναπολόγητοι τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, ποὺ δὲν μετανόησαν, παρόλο ποὺ τοὺς ἔδωσε χρόνια, γιὰ νὰ μετανοήσουν, ἐνῶ ἐκείνους ποὺ σκοτώνονται θὰ τοὺς τακτοποιήση.