Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: "Οἱ λογισμοὶ τοῦ ἀνθρώπου δείχνουν τὴν πνευματική του κατάσταση"
ΛΟΓΟΙ Γ' «Πνευματικὸς Ἀγώνας» σελ.19
ἐκδόσεις ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ὁ ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Οἱ λογισμοὶ τοῦ ἀνθρώπου δείχνουν τὴν πνευματική του κατάσταση
–Γέροντα, πῶς γίνεται τὸ ἴδιο πράγμα νὰ τὸ βλέπουν διαφορετικὰ δύο ἄνθρωποι;
–Ὅλα
τὰ μάτια βλέπουν τὸ ἴδιο καθαρά; Γιὰ νὰ δῆ κανεὶς καθαρά, πρέπει νὰ ἔχη
τὰ μάτια τῆς ψυχῆς του ὑγιέστατα, γιατὶ τότε ἔχει τὴν ἐσωτερικὴ
καθαρότητα.
–Γιατί, Γέροντα, μερικὲς φορές, τὸ ἴδιο περιστατικὸ ἕνας τὸ θεωρεῖ εὐλογία καὶ ἄλλος δυστυχία;
–Καθένας
τὸ ἑρμηνεύει ἀνάλογα μὲ τὸν λογισμό του. Τὸ κάθε πράγμα μπορεῖς νὰ τὸ
δῆς ἀπὸ τὴν καλή του πλευρὰ ἢ ἀπὸ τὴν κακή του πλευρά. Εἶχα ἀκούσει τὸ
ἑξῆς περιστατικό:
Σὲ ἕνα μοναστήρι ποὺ βρισκόταν σὲ κατοικημένη...
Ἀρχιμανδρίτης Φώτιος Ἰωακείμ: Ἀναμνήσεις ἀπὸ συναντήσεις μου μὲ τὸν ὅσιο Γέροντα Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη
Γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης Φώτιος Ἰωακεὶμ, Πρωτοσύγκελλος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου
Σήμερα,
μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ἐπισκόπου μου, Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου,
ἐκπληρώνω τὴν ἀπὸ παλαιὰ ἐπιθυμία μου ἀλλὰ καὶ τὴν ὑπόσχεσή μου σὲ
διάφορους ἐν Χριστῷ ἀδελφοὺς καὶ πνευματικά μου τέκνα, ἀλλὰ καί, κατ᾽
ἐλάχιστο, τὴν μεγάλη μου ὀφειλὴ στὸν ἅγιο Γέροντα Παΐσιο, τὸν γνήσιο
τοῦτο ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ καὶ μεσίτη καὶ ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς τὸν Κύριο, νὰ
κοινοποιήσω τὰ ὅσα ἐφεξῆς ἀναφέρω.
Τὰ
ἐδῶ γραφόμενα ἀποτελοῦν τὶς μέχρι καὶ σήμερα ἔντονα ζῶσες ἀναμνήσεις
τῶν συναντήσεών μου μὲ τὸν ὅσιο Γέροντα Παΐσιο, ποὺ ἀξιώθηκα νὰ ἔχω ὡς φοιτητὴς στὴν
Ἀθῆνα, κατὰ τὴν περίοδο 1981-1985. Κατὰ τὸ διάστημα τοῦτο ἐπισκέφθηκα, θυμᾶμαι,
δέκα συνολικὰ φορὲς τὸ Ἅγιον Ὄρος, καὶ εἶχα τὴν εὐλογία καὶ κατὰ τὶς δέκα νὰ
συναντήσω τὸν Γέροντα καὶ νὰ συνομιλήσω μαζί του. Ἐδῶ, ἐξομολογητικῶς καὶ
χαριέντως, νὰ ἀναφέρω ὅτι εἶχα γράψει ἕνα ἁπλὸ ἀπολυτίκιο πρὸς τὸν ὅσιο Ἀρσένιο
τὸν Καππαδόκη, τὸ ὁποῖο, κάθε φορὰ ποὺ βάδιζα πρὸς τὴν...
Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ νηστεία νὰ γίνεται μὲ φιλότιμο…
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
Μὲ
τὴν νηστεία ὁ ἄνθρωπος δείχνει τὴν προαίρεσή του. Κάνει ἀπὸ φιλότιμο
μιὰ ἄσκηση καὶ ὁ Θεὸς βοηθάει. Ἄν ὅμως ζορίζη τὸν ἑαυτό του καὶ πῆ «τί
νὰ κάνω; εἶναι Παρασκευή, πρέπει νὰ νηστέψω», θὰ βασανίζεται. Ἐνῶ, ἄν
μπῆ στὸ νόημα καὶ νηστέψη ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό, θὰ χαίρεται. «Αὐτὴν
τὴν ἡμέρα, νὰ σκεφθῆ, ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε· οὔτε νερὸ δὲν Τοῦ ἔδωσαν νὰ
πιῆ· ξίδι Τοῦ ἔδωσαν. Κι ἐγὼ δὲν θὰ πιῶ νερὸ ὅλη τὴν ἡμέρα». Ἄν τὸ κάνη
αὐτὸ, τότε θὰ νιώθη ἀνώτερη χαρὰ μέσα του ἀπὸ αὐτὸν ποὺ πίνει τὰ
καλύτερα ἀναψυκτικά!
Καὶ βλέπεις, πολλοὶ κοσμικοὶ μιὰ Μεγάλη Παρασκευὴ δὲν μποροῦν νὰ νηστέψουν, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο μποροῦν νὰ κάθωνται καὶ νὰ κάνουν ἀπεργία πείνας γιὰ ἕνα πεῖσμα, γιὰ νὰ πετύχουν κάτι. Ἐκεῖ ὁ διάβολος τούς δίνει κουράγιο.
Αὐτοκτονία εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνουν. Ἄλλοι πάλι, ὅταν ἔρχεται τὸ Πάσχα, ψάλλουν τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» μὲ χαρὰ καὶ μὲ ὅλη τους τὴν δύναμη, γιατὶ θὰ φᾶνε καλά. Μοιάζουν μὲ τοὺς...
Καὶ βλέπεις, πολλοὶ κοσμικοὶ μιὰ Μεγάλη Παρασκευὴ δὲν μποροῦν νὰ νηστέψουν, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο μποροῦν νὰ κάθωνται καὶ νὰ κάνουν ἀπεργία πείνας γιὰ ἕνα πεῖσμα, γιὰ νὰ πετύχουν κάτι. Ἐκεῖ ὁ διάβολος τούς δίνει κουράγιο.
Αὐτοκτονία εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνουν. Ἄλλοι πάλι, ὅταν ἔρχεται τὸ Πάσχα, ψάλλουν τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» μὲ χαρὰ καὶ μὲ ὅλη τους τὴν δύναμη, γιατὶ θὰ φᾶνε καλά. Μοιάζουν μὲ τοὺς...
Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης:”Κοιτάξτε νὰ διορθωθῆτε, γιὰ νὰ δικαιοῦσθε τὴν θεία βοήθεια. Νὰ στηριχθῆτε ἀκόμη περισσότερο στὸν Θεό. Θὰ ἔχουμε πιὸ δύσκολα χρόνια.”
Ἀπό τό Βιβλίο Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου
ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» σελ.185
ἐκδόσεις ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ὁ ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Κατάσταση πνευματική,ὀχυρὸ πνευματικὸ
Σήμερα εἶναι καιρὸς νὰ ἑτοιμασθοῦν οἱ ψυχές, γιατί, ἂν συμβῆ κάτι,
δὲν ξέρω τί θὰ γίνη. Εἴθε νὰ μὴν ἐπιτρέψη ὁ Θεὸς νὰ ἔρθουν δύσκολες
μέρες, ἀλλὰ ἂν ἔρθουν, μὲ ἕναν μικρὸ σεισμό, μὲ ἕνα τράνταγμα, θὰ
σωριάσουν ὁλόκληρες ἀδελφότητες, ὁλόκληρα μοναστήρια, γιατὶ ὁ καθένας θὰ
πάη νὰ σώση τὸν ἑαυτό του καὶ θὰ τραβήξη τὴν πορεία του. Χρειάζεται
πολλὴ προσοχή, γιὰ νὰ μὴ μᾶς ἐγκαταλείψη ὁ Θεός. Οἱ ψυχὲς νὰ ἔχουν κάτι
πνευματικό. Αὐτὸ σᾶς τιμάει. Θὰ γίνη μεγάλο τράνταγμα. Τόσα σᾶς λέω,
τόσο σκληρὰ ἔχω μιλήσει! Ἐμένα κάτι νὰ μοῦ ἔλεγαν, θὰ προβληματιζόμουν,
θὰ σκεφτόμουν γιατί μοῦ τὸ εἶπαν, τί ἤθελαν. Γιὰ νὰ μὴν πῶ βράδυα, ἕνα
βράδυ δὲν θὰ κοιμόμουν. Ἂν δὲν ἔβλεπα τὰ δύσκολα χρόνια ποὺἔρχονται, δὲν
θὰ ἀνησυχοῦσα τόσο. Ἀλλὰ αὐτὸ… ποὺ βλέπω εἶναι ὅτι ἀργότερα θὰ
δυσκολευθῆτε πολύ. Δὲν μὲ καταλαβαίνετε. Τότε θὰ μὲ καταλάβετε.
–Ἂν βρεθῆ, Γέροντα, μόνος του κανεὶς σὲ δύσκολα χρόνια, τί θὰ κάνη;
–Ἄρχισε τώρα νὰ κάνης πρῶτα ὑπακοή, νὰ ἀποκτήσης διάκριση, καὶ τότε
θὰ δοῦμε. Γι ̓ αὐτὸ εἴπαμε νὰ κόψουμε τὰ κουσούρια πρῶτα. Ἂν ἔχη κανεὶς
κουσούρια, δὲν θὰ τὰ βγάλη πέρα. Ἂν τώρα γκρινιάζη γιὰ ὅλα καὶ νομίζη
ὅτι αὐτὸς εἶναι λεβεντόπαιδο καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι εἶναι χάλια, τότε…
Κοιτάξτε νὰ διορθωθῆτε, γιὰ νὰ δικαιοῦσθε τὴν θεία βοήθεια. Νὰ
στηριχθῆτε ἀκόμη περισσότερο στὸν Θεό. Θὰ ἔχουμε πιὸ δύσκολα χρόνια.
Ἀκόμη εἶναι ἄγουρα τά… φροῦτα· δὲν ὡρίμασαν. Ὅταν ἐσεῖς θὰ εἶστε ὥριμες
πνευματικά,ξέρετε τί θὰ εἶστε; Ὀχυρό. Ὄχι μόνο γιὰ ἐδῶ, ἀλλὰ θὰ μπορῆτε
νὰ βοηθᾶτε καὶ πιὸ πέρα. Γιατί, διαφορετικά, θὰ ἔχετε καὶ ἐσεῖς ἀνάγκη
ἀπὸ ἀνθρώπινη βοήθεια καὶ προστασία. Καὶ ξέρετε τί κακὸ εἶναι ἕνα
μοναστήρι, μὲ ἕνα σωρὸ ἀδελφές, νὰ ἔχη ἀνάγκη ἀπὸ λαϊκούς;
Σήμερα ὁ μοναχὸς πρέπει νὰ ζήση πνευματικά, γιὰ νὰ εἶναι ἕτοιμος νὰ
ξεπεράση μιὰ δυσκολία. Νὰ ἑτοιμασθῆ, γιὰ νὰ μὴν τὸν στενοχωρήση
ἡστέρηση, γιατὶ μετὰ μπορεῖ νὰ φθάση στὴν ἄρνηση. Θὰ ἔρθη ἐποχὴ ποὺθὰ
ξεραθοῦν τὰ ποτάμια, ὅλοι θὰ διψάσουν, ὅλοι θὰ ὑποφέρουν. Γιὰ μᾶς τοὺς
μοναχοὺς δὲν εἶναι τόσο φοβερό· ἐμεῖς καὶ νὰ διψάσουμε, πρέπει νὰ
διψάσουμε, γιατὶ ἐμεῖς ξεκινήσαμε γιὰ κακουχία. «Ὅ,τι δὲν ἔκανα ἑκουσίως
ὡς καλόγερος, θὰ πῶ, τὸ κάνω τώρα ἀκουσίως, γιὰ νὰ καταλάβω τί θὰ πῆ
καλόγερος. Σ ̓ εὐχαριστῶ, Θεέ μου». Ἀλλὰ ὁ καημένος ὁ κόσμος! Ὅταν
φθάνουν οἱ ἄνθρωποι στὸ σημεῖο νὰ ἐφευρίσκουν βόμβες ποὺνὰ σκοτώνωνται
οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ μὴν καταστρέφωνται τὰ κτίρια, τί νὰ πῶ; Ὅταν εἶπε ὁ
Χριστὸς «μιὰ ψυχὴ ἀξίζει ὅσο ὁ κόσμος ὅλος»12, καὶ αὐτοὶ ἔχουν τὰ κτίρια
πιὸ πολὺἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο, αὐτὸ εἶναι φοβερό!
–Γέροντα, νιώθω ἀγωνία, φόβο, γιὰ ὅ,τι μᾶς περιμένει.
–Αὐτὸς ὁ φόβος μᾶς βοηθάει νὰ γαντζωθοῦμε στὸν Χριστό. Ὄχι ὅτι
πρέπει νὰ χαίρεται κανεὶς γι ̓ αὐτὴν τὴν κατάσταση ποὺ περιμένουμε, ἀλλὰ
νὰ χαίρεται, γιατὶ θὰ ἀγωνισθῆ γιὰ τὸν Χριστό. Δηλαδὴ δὲν θὰ περάσουμε
μιὰ κατοχὴ ἑνὸς Χίτλερ ἢ ἑνὸς Μουσολίνι, ἀλλὰ θὰ δώσουμε ἐξετάσεις γιὰ
τὸν Χριστό. Δὲν εἶναι ὅτι θὰ ἔχουμε ἐμεῖς πολυβόλα, ἀτομικὲς βόμβες
ἀνώτερες, καὶ θὰ νικήσουμε. Τώρα ὁ ἀγώνας θὰ εἶναι πνευματικός. Θὰ
παλέψουμε μὲ τὸν ἴδιο τὸν διάβολο. Ὁ διάβολος ὅμως δὲν ἔχει καμμιὰ
ἐξουσία, ἂν δὲν τοῦ δώσουμε ἐμεῖς ἐξουσία. Τί νὰ φοβηθοῦμε; Ἂν ἦταν
Χίτλερ ἢ Μουσολίνι, ἦταν ἄλλο. Νὰ μὴν ὑπάρχη φόβος. Νὰ χαιρώμαστε ποὺ ἡ
μάχη εἶναι πνευματική. Ἐὰν ζῆτε μοναχικά, πατερικά, καὶ προσέχετε, θὰ
δικαιοῦσθε τὴν θεία ἐπέμβαση σὲ κάθε ἐπίθεση τοῦ ἐχθροῦ. Ἂν ὑπάρχουν
ἄνθρωποι προσευχῆς, ταπεινοί, ποὺ ἔχουν πόνο καὶ ἀγάπη, εἶναι κεφάλαια
πνευματικά, εἶναι «βάσεις» πνευματικές. Δυὸ-τρεῖς ψυχὲς νὰ ὑπάρχουν σὲ
ἕνα μοναστήρι ποὺ νὰ σκέφτωνται τὸν πόνο τῶν ἄλλων καὶ νὰ προσεύχωνται,
εἶναι πνευματικὸ ὀχυρό. Καθηλώνουν τὰ πάντα.
12Βλ. Ματθ. 16, 26.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου