– Γέροντα, ἐγώ, ὅταν ἤμουν στὸν κόσμο, θύμωνα πολύ· τώρα στὸ μοναστήρι γιατί δὲν θυμώνω;
– Πολλὲς φορές, ἀπὸ μερικὲς ἐξωτερικὲς ἀφορμὲς ἀγανακτεῖ ὁ ἄνθρωπος καὶ ξεσπᾶ, ἐπειδὴ δὲν ἀναπαύεται μὲ αὐτὸ ποὺ κάνει καὶ θέλει κάτι ἄλλο. Αὐτὲς ὅμως οἱ ἀντιδράσεις εἶναι ἐξωτερικὲς σκόνες ποὺ φεύγουν, ὅταν βρῆ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸ ποὺ
τὸν ἀναπαύει.