ΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΣΥΝΗΘΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΝ!!!
«Τί κάνουν οι μοναχοί», μου λένε, «και κάθονται εδώ; Γιατί δεν πηγαίνουν στον κόσμο να κάνουν κοινωνικό έργο;».
«Οι φάροι», τους λέω, «δεν πρέπει να είναι πάντοτε πάνω στα βράχια;;
Τί, πρέπει να πάνε στις πόλεις, να προστεθούν στα φανάρια;;
Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΟΛΙΣΘΗΣΙΣ, ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ…
Είπε κάποιος στον Άγιο Παΐσιο:
«Γέροντα Παΐσιε, οι άνθρωποι σήμερα δεν ευλαβούνται τους Αγίους όπως παλαιά».
Και ο Άγιος γέροντας απήντησε:
«Παλαιά, και αυτοί που έλεγαν ότι είναι άπιστοι, είχαν μέσα τους Θεό.
Θυμάμαι, την εποχή που ήταν οι Ιταλοί στην Κόνιτσα, πήρε φωτιά το δάσος και διαδόθηκε ότι, την είχαν βάλει οι Ιταλοί, γιά να πάνε οι Κονιτσιώτες να την σβήσουν και να τους συλλάβουν. Όταν το άκουσαν αυτό οι Κονιτσιώτες, σκορπίσθηκαν και άφησαν το δάσος να καίγεται... Οι Ιταλοί, τότε, πήγαν και βρήκαν τον πρόεδρο, ο οποίος ήταν άπιστος, και του είπαν:
“Πού είναι οι άνθρωποι;”.
“Στις δουλειές τους”, απάντησε εκείνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου