Παρασκευή 1 Μαρτίου 2024

 ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΠΤΑ ΣΤΑΥΡΟΥΔΑΚΙΑ..!


Ενώ ο Γέροντας Παΐσιος βρισκόταν στο Θεαγένειο Νοσοκομείο, τον επισκέφτηκε εκεί ο κύριος ..., ο οποίος πλησίασε στο κρεβάτι του και παίρνοντας την ευχή του, τού είπε:
- Εμείς, Γέροντα, ευχόμαστε για σας.
- Τί εύχεστε για μένα;
- Ο Θεός να σας κάνει καλά.
- Όχι, βρε παιδάκι μου, να εύχεστε να φύγω, γιατί για μένα ο θάνατος είναι πανηγύρι.
Ο κύριος ... ετοιμαζόταν να αποχωρήσει και είπε στον Γέροντα:
- Γέροντα, θα πάω τώρα στο μοναστήρι του Π..., θέλετε να πω στις αδελφές εκεί τίποτα, για να εύχονται;
- Να τους πεις καλή Ανάσταση. (Ήταν η περίοδος πριν το Πάσχα.)
Τότε ο Γέροντας ένευσε σε μια νοσοκόμα εκεί δίπλα και του έφερε μια σακούλα, που είχε, με πολλά πλαστικά μικρά σταυρουδάκια, που μοίραζε στον κόσμο. Γύρισε προς τον κύριο ... και ρώτησε:
- Πόσες αδελφές είναι;
- Δεν γνωρίζω, Γέροντα.
Άρχισε τότε εκείνος να μετρά: ένα... δύο... τρία... τριανταπέντε. Όταν έφτασε στα τριανταπέντε, σταμάτησε, σήκωσε λίγο το κεφάλι του κι έδειχνε σαν να προβληματιζόταν για κάτι. Πήρε μέσα από την σακούλα δυο σταυρουδάκια και τα κρατούσε στο χέρι. Έδειχνε πως προβληματιζόταν αν πρέπει να τα βάλει ή όχι. Τελικά τα έβαλε και τα έδωσε στον κύριο ..., ο οποίος πράγματι πήγε στο μοναστήρι του Π....
 Επειδή - από ευλάβεια μεν, αλλά πονηρά σκεπτόμενος - ήθελε να κρατήσει κάποια

Να θυμάστε την μεγάλη ανάγκη που έχει ο κόσμος σήμερα και την μεγάλη απαίτηση που έχει ο Θεός από μας για προσευχή.



  Μην ξεχνάτε ότι παίρνουμε δύσκολους καιρούς και χρειάζεται πολλή προσευχή.
Να θυμάστε την μεγάλη ανάγκη που έχει ο κόσμος σήμερα και την μεγάλη απαίτηση που έχει ο Θεός από μας για προσευχή.
Να εύχεστε για την γενική εξωφρενική κατάσταση όλου του κόσμου, να λυπηθεί ο Χριστός τα πλάσματά Του, γιατί βαδίζουν στην καταστροφή.
Να επέμβει θεϊκά στην εξωφρενική εποχή που ζούμε, γιατί ο κόσμος οδηγείται στην σύγχυση, στην τρελά και στο αδιέξοδο.
Μας κάλεσε ο Θεός να κάνουμε προσευχή για τον κόσμο, που έχει τόσα προβλήματα!
Οι καημένοι δεν προλαβαίνουν έναν σταυρό να κάνουν.

  Εάν εμείς οι μονάχοι δεν κάνουμε προσευχή, ποίοι θα κάνουν; Ό στρατιώτης σε καιρό πολέμου είναι σε κατάσταση συναγερμού, έτοιμος με τα παπούτσια.
Στην ίδια κατάσταση πρέπει να είναι και ο μοναχός. Αχ, Μακκαβαίος θα έβγαινα! Στα βουνά θα έφευγα, για να προσεύχομαι συνέχεια για τον κόσμο.
Πρέπει να βοηθήσουμε με την προσευχή τον κόσμο, όλο, να μην κάνη ο διάβολος ό,τι θέλει. ‘Έχει αποκτήσει δικαιώματα ο διάβολος. ‘
Όχι ότι τον αφήνει ο Θεός, αλλά δεν θέλει να παραβιάσει το αυτεξούσιο. Γι’ αυτό εμείς να βοηθήσουμε με την προσευχή.
Όταν πονάει κανείς για την σημερινή κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο και προσεύχεται, τότε βοηθιούνται οι άνθρωποι, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο.

“Εγώ θέλω να μιλώ για σας στον Θεό, και όχι σʼεσάς για τον Θεό. Αυτό είναι καλύτερο για σας, αλλά δεν με καταλαβαίνετε”(Αγ.Παΐσιος)


«Η προσευχή είναι που βοηθάει. Αν είχα όλο τον χρόνο μου για προσευχή, περισσότερο θα βοηθούσα τον κόσμο. Ας πούμε ότι θα δω την ημέρα διακόσιους πονεμένους, μόνο διακόσιοι πονεμένοι υπάρχουν στον κόσμο; Αν δεν δω κανέναν και προσευχηθώ για όλον τον κόσμο, τότε βλέπω όλον τον κόσμο. Γιʼαυτό λέω στον κόσμο:“Εγώ θέλω να μιλώ για σας στον Θεό, και όχι σʼεσάς για τον Θεό. Αυτό είναι καλύτερο για σας, αλλά δεν με καταλαβαίνετε”»
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου