Γιατί οι άνθρωποι οδηγούνται στην απιστία;
Όποιος δεν πιστεύει στο Θεό, φοβάται ακόμη και την σκιά του
Γιατί οι άνθρωποι οδηγούνται στην απιστία; Η αμαρτία προκαλεί την απιστία. Δεν είναι δυνατόν εκείνος που ζει αμαρτωλή ζωή, να μην κλονίζεται και στην πίστη.
Όστις δ’ αν αρνήσηταί με έμπροσθεν των ανθρώπων, αρνήσομαι αυτόν καγώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς. (Εκείνος όμως που θα Με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ και Εγώ μπροστά στον Ουράνιο Πατέρα Μου). (Κατά Ματθαίον 10,-33)
Η απιστία προέρχεται από την υπερηφάνεια. Ο υπερήφανος ισχυρίζεται πως θα γνωρίσει τα πάντα με… το νου του και την επιστήμη, αλλά η γνώση του Θεού παραμένει ανέφικτη γι’ αυτόν, γιατί ο Θεός γνωρίζεται μόνο με την αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
Στον άπιστο δίνω μια συμβουλή. Ας πει: «Κύριε αν υπάρχεις, φώτισέ με και θα σε υπηρετήσω με όλη μου την καρδιά και με όλη μου την ψυχή!». Και ο Κύριος θα φωτίσει οπωσδήποτε μια τέτοια ταπεινή σκέψη. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
Οι άνθρωποι θέλουν να ζουν σύμφωνα με το δικό τους θέλημα και γι’ αυτό λένε πως δεν υπάρχει Θεός, βεβαιώνοντας έτσι μάλλον πως υπάρχει. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
Το δένδρο της απιστίας το φυτεύει η κακή περιέργεια τού λογικού, το ποτίζει η ανόητη αλαζονεία και το μεγαλώνει η μεγάλη αγάπη προς την φιλοδοξία. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Η αμαρτία προκαλεί την απιστία. Δεν είναι δυνατόν εκείνος που ζει αμαρτωλή ζωή, να μην κλονίζεται και στην πίστη. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Από τη σκληρότητα προέρχεται η απιστία. Και όπως τα αναίσθητα και σκληρά σώματα δεν υπακούν στα χέρια των ιατρών, έτσι και οι ψυχές που σκληρύνθηκαν, δεν υποτάσσονται στο Λόγο του Θεού. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Αυτοί που έγιναν από μόνοι τους άπιστοι, δεν βλέπουν τα απόρρητα του Ευαγγελίου, γιατί ο Θεός περιορίζει τις ακτίνες Του (τον Θείο Φωτισμό) σ’ αυτούς. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Όπως ακριβώς η πίστη είναι γνώρισμα ανωτέρας και γενναίας ψυχής, έτσι και η απιστία είναι γνώρισμα ψυχής πολύ ανόητης, που έχει κατεβεί στην ανοησία των ζώων. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Ο σταυρωμένος ληστής, αν και είδε το Χριστό να Σταυρώνεται, Τον προσκύνησε. Οι Ιουδαίοι όμως, αν και είδαν να ανασταίνονται νεκροί απ’ Αυτόν και Τον συνέλαβαν και Τον Σταύρωσαν. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Ο Θεός είναι πανταχού παρών. Είναι παρών και στους απίστους, αλλά αυτοί είναι απόντες από το Θεό, όπως ο τυφλός από τον ήλιο. (Ιερός Αυγουστίνος)
Όποιος δεν πιστεύει στο Θεό, φοβάται ακόμη και την σκιά του. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Όσοι δεν πιστεύουν γίνονται χειρότεροι, όταν ακούν ότι θα γίνει πόλεμος ή κάποια καταστροφή. «Δώστου του» σου λέει, «να γλεντήσουμε, γιατί χάνουμε τη ζωή», οπότε το ρίχνουν τελείως έξω. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Ο άνθρωπος που δεν πιστεύει στην αληθινή ζωή, που δεν πιστεύει στον Θεό, για να Του ζητήση το έλεός Του στις δοκιμασίες που περνάει, είναι όλο απελπισία και δεν έχει νόημα η ζωή του. Πάντα μένει αβοήθητος, απαρηγόρητος και βασανισμένος σ’ αυτήν την ζωή, αλλά καταδικάζει και αιώνια την ψυχή του. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Δεν πιστεύουν οι άνθρωποι και γι’ αυτό δεν αγαπούν, δεν θυσιάζονται και δεν χαίρονται. Αν πίστευαν, θα αγαπούσαν, θα θυσιάζονταν και θα χαίρονταν. Γιατί από την θυσία βγαίνει η μεγαλύτερη χαρά. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Είναι καλύτερα να σιωπούμε και να πιστεύουμε, παρά να απιστούμε επειδή έχουμε απορίες. (Μέγας Βασίλειος)
Αναδημοσίευση από:https://simeiakairwn.wordpress.com
Αξία έχει ο βιωματικός λόγος
Μεγαλύτερη αξία έχει ένας λόγος ταπεινού ανθρώπου με βιώματα, που βγαίνει με πόνο από τα βάθη της καρδιάς του, παρά ένας σωρός φιλολογίες εξωτερικού ανθρώπου, που βγαίνουν με ταχύτητα από την εκπαιδευμένη του γλώσσα, η οποία δεν πληροφορεί τις ψυχές. Ο λόγος του τελευταίου είναι σάρκα, ενώ ο λόγος του πρώτου είναι πύρινη γλώσσα της Αγίας Πεντηκοστής.
Άγιος Παΐσιος
Η φτερούγα της θελήσεως
Ο κόσμος εύκολα επηρεάζεται και προς το καλό και προς το κακό. Προς το κακό επηρεάζεται πιο εύκολα, γιατί εκεί κανοναρχεί και ο διάβολος. Πές σε έναν λ.χ. να κόψη το τσιγάρο, γιατί βλάπτει. Μόλις θα αποφασίση να το κόψη, θα πάη ο διάβολος και θα του πή: «Εκείνο το τσιγάρο έχει λιγώτερο φαρμάκι, το άλλο έχει φίλτρο και καθαρίζει... Κάπνισε από ᾿κείνα· δεν θα σε βλάψουν». Θα του βρη δηλαδή μια δικαιολογία, για να μην το κόψη· θα του βρή... μια λύση! Γιατί ο διάβολος μπορεί να μας βρη ένα σωρό δικαιολογίες. Και εκείνο το τσιγάρο που του προτείνει, μπορεί να τον βλάψη ακόμη περισσότερο. Γιʹ αυτό χρειάζεται να έχουμε θέληση. Και αν κανείς δεν κόψη τα κουσούρια του, όταν είναι ακόμη νέος, μετά είναι δύσκολο να τα κόψη, γιατί, όσο περνάει η ηλικία, εξασθενεί η θέληση.
Αν ο άνθρωπος δεν έχη θέληση, δεν μπορεί να κάνη τίποτε. Ο Ιερός Χρυσόστομος λέει: «Εν τω θέλειν και τω μη θέλειν κείται το πάν». Δηλαδή όλα εξαρτώνται από το αν θέλη ή αν δεν θέλη ο άνθρωπος. Μεγάλη υπόθεση! Ο Θεός είναι φύσει αγαθός και θέλει πάντοτε το καλό μας. Χρειάζεται όμως να θέλουμε και εμείς. Γιατί ο άνθρωπος πετά πνευματικά με δυο φτερούγες· με την θέληση του Θεού και με την θέληση την δική του. Ο Θεός την μια φτερούγα – την δική Του θέληση – μας την έχει κολλήσει μόνιμα στον έναν ώμο μας. Αλλά για να πετάξουμε πνευματικά, πρέπει και εμείς να κολλήσουμε στον άλλο ώμο την δική μας φτερούγα, την ανθρώπινη θέληση. Άμα ο άνθρωπος έχη δυνατή θέληση, έχει την φτερούγα την ανθρώπινη, που ισορροπεί με την θεϊκή φτερούγα, οπότε πετάει. Ενώ, αν η θέλησή του είναι ατροφική, πάει να πετάξη λίγο και τουμπάρει. Ξαναπροσπαθεί λίγο, πάλι τούμπα!
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου