Η ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΟΦΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΚΟΣΜΙΚΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ!!
Γέροντα Παΐσιε, γιατί ο κόσμος υποφέρει σήμερα τόσο πολύ;
«Από την Αγάπη του Θεού!!
Εσύ
σαν μοναχή, σηκώνεσαι το πρωί, κάνεις τον κανόνα σου, κάνεις
κομποσχοίνια, μετάνοιες κ.λπ.. Γιά τους κοσμικούς, οι δυσκολίες που
περνούν είναι ο κανόνας τους, οπότε εξαγνίζονται μ’ αυτές. Τους κάνουν
μεγαλύτερο καλό από την κοσμική καλοπέραση, η οποία δεν τους βοηθάει
ούτε να πλησιάσουν στον Θεό, ούτε να αποταμιεύσουν μισθό Ουράνιο. Γι’
αυτό πρέπει, να τις δέχονται ως δώρα από τον Θεό.
Ο
Καλός Θεός με τις δοκιμασίες, παιδαγωγεί σαν καλός Πατέρας τα παιδιά
Του, από Αγάπη, από Θεία Καλωσύνη, και όχι από κακότητα, ούτε από
κοσμική, νομική δικαιοσύνη, γιατί θέλει να επιστρέψουν κοντά Του. Επειδή
δηλαδή θέλει να σώση τα πλάσματά Του και να κληρονομήσουν την Ουράνια
Βασιλεία Του, επιτρέπει τις δοκιμασίες, γιά να παλέψη ο άνθρωπος, να
αγωνισθή και να δώση εξετάσεις στην υπομονή στους πόνους, ώστε να μην
μπορή να Του πη ο διάβολος:
“Πώς τον ανταμείβεις αυτόν ή πώς τον σώζεις, αφού δεν κοπίασε;”.
Τον Θεό, δεν Τον ενδιαφέρει τόσο αυτή η ζωή, όσο η άλλη! Πρώτα μας φροντίζει γιά την άλλη ζωή και ύστερα γι’ αυτήν!
Γιατί όμως, Γέροντα, ο Θεός σε μερικούς ανθρώπους δίνει πολλές δοκιμασίες, ενώ σε άλλους δεν δίνει;
Η, ΕΚ ΤΗΣ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ, ΘΕΟΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΙΣ.
«Όταν επισκέπτεται ο πόνος τον άνθρωπο, τότε του κάνει επίσκεψη ο Χριστός! Ενώ, όταν δεν περνάη ο άνθρωπος καμμιά δοκιμασία, είναι σαν μία εγκατάλειψη του Θεού. Ούτε ξοφλάει, ούτε αποταμιεύει. Μιλάω βέβαια γιά κάποιον ο οποίος δεν θέλει την κακοπάθεια, γιά την αγάπη του Χριστού.
Σου λέει: «Έχω την υγεία μου, έχω την όρεξή μου, τρώω, περνάω μια χαρά, ήσυχα...», και δεν λέει ένα: «Δόξα Σοι ο Θεός!». Τουλάχιστον, αν αναγνωρίζη όλες αυτές τις ευλογίες του Θεού, κάπως τακτοποιείται η υπόθεση. «Δεν μου άξιζαν αυτά» να πη, «αλλά, επειδή είμαι αδύνατος, γι’ αυτό ο Θεός με οικονομάει»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου