«ΦΟΒΕΡΟΝ ΤΟ ΕΜΠΕΣΕΙΝ ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΘΕΟΥ ΖΩΝΤΟΣ» (Εβρ.Ι’31’)!!
<<Ο κόσμος θέλει να αμαρτάνει, και θέλει τον Θεόν Καλόν…
Αυτός να μας συγχωράει, και εμείς να αμαρτάνουμε…
Εμείς δηλαδή να κάνουμε ό,τι θέλουμε,
και Εκείνος να μας συγχωράει…
Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΛΚΥΕΙ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!
<<Μου έκανε εντύπωση, πώς ένας ταπεινός λογισμός, κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργεί!
Είχε έλθη στο Καλύβι ένα ξένο γατάκι. Το καημένο, φαίνεται κάτι είχε φάει που το πείραξε και ζητούσε βοήθεια. Χτυπιόταν από τον πόνο και πεταγόταν σαν το χταπόδι, όταν το κτυπούν. Το λυπόμουν που το έβλεπα σε αυτήν την κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτε. Το σταύρωνα βέβαια, αλλά τίποτε…
ΤΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!!
<<Κάποτε, ήλθε στο καλύβι ένας Ελληνοαμερικανός ιατρός. Είδα το πρόσωπό του που ήταν φωτεινό, γι’ αυτό με τρόπο τον ερώτησα γιά την ζωή του.
«Πάτερ», μου είπε, «είμαι Ορθόδοξος, αλλά μέχρι τελευταία ούτε νηστείες κρατούσα ούτε στην Εκκλησία πήγαινα συχνά. Ένα βράδυ είχα γονατίσει στο δωμάτιό μου, να παρακαλέσω τον Θεόν, γιά ένα θέμα που με απασχολούσε, οπότε γέμισε το δωμάτιο με ένα γλυκό φως. Γιά αρκετή ώρα δεν έβλεπα τίποτε άλλο, παρά μόνο φως και ένοιωθα μία ανέκφραστη ειρήνη μέσα μου»!
Θαύμασα, γιατί κατάλαβα ότι ο άνθρωπος αυτός αξιώθηκε να δει το Άκτιστο Φως, και του εζήτησα να μου πει, τί είχε προηγηθή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου