ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ!!
«Γέροντα Παΐσιε, μαθαίνω γιά την ταλαιπωρία των δικών μου και αναρωτιέμαι εάν θα τελειώσουν ποτέ τα βάσανά τους...».
Και ο Άγιος απάντησε ως εξής:
«Κάνε υπομονή, αδελφή μου, και μη χάνεις την ελπίδα σου στον Θεό. Όπως κατάλαβα, από όλες τις δοκιμασίες που περνούν οι δικοί σου, ο Θεός σας αγαπάει και επιτρέπει όλες αυτές τις δοκιμασίες γιά ένα “λαμπικάρισμα” πνευματικό, ολόκληρης της οικογένειας! Εάν εξετάσουμε κοσμικά τις δοκιμασίες της οικογένειάς σου, φαίνεσθε δυστυχισμένοι. Εάν όμως τις εξετάσουμε πνευματικά, είσθε ευτυχισμένοι, και στην άλλη ζωή θα σας ζηλεύουν όσοι θεωρούνται σε τούτη την ζωή ευτυχισμένοι! Με αυτόν τον τρόπο ασκούνται και οι γονείς σου, μιά που τον αρχοντικό τρόπο, τον πνευματικό, δεν τον γνωρίζουν ή δεν τον καταλαβαίνουν. Πάντως, κρύβεται ένα μυστήριο στις δοκιμασίες του σπιτιού σου, αλλά και σε ωρισμένα άλλα σπίτια, ενώ γίνεται τόση προσευχή! “Τίς οίδε τα κρίματα του Θεού;”. Ο Θεός να βάλη το Χέρι Του και να δώση αίσιο τέλος, όπως κρίνει Εκείνος, στις δοκιμασίες»!
«Γέροντα, δεν γίνεται οι άνθρωποι να συνέλθουν με άλλον τρόπο και όχι με κάποια δοκιμασία;».
ΑΛΛΟ ΤΑΠΕΙΝΟΣΧΗΜΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΓΝΗΣΙΑ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ!!
<< Όταν ήμουν στο Σινά, ήταν εκεί και ένας λαϊκός· Στρατή τον έλεγαν.
Εάν τον φώναζες:
«Κύριε Στρατή».
Αυτός έλεγε:
«Αμαρτωλό Στρατή, να με λες, αμαρτωλό Στρατή».
Όλοι τότε, έλεγαν:
«Τί ταπεινός που είναι!».
Ένα πρωί λοιπόν, τον πήρε ο ύπνος τον Στρατή, και δεν κατέβηκε στην Εκκλησία. Επήγε λοιπόν κάποιος να τον ξυπνήσει.
«Στρατή», του λέει «ακόμη κοιμάσαι; Τελείωσε και ο Εξάψαλμος, δεν θα έλθης στην Εκκλησία;».
ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΝ ΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΠΑΪΣΙΟΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΝ!!!
Είπε κάποιος προσκυνητής στον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη:
«Γέροντα Παΐσιε, το σταυρουδάκι που μου δώσατε, το φορώ συνέχεια και με βοηθάει στις δυσκολίες».
Και ο Άγιος απάντησε ως εξής:
«Να, τέτοια σταυρουδάκια είναι οι δικοί μας σταυροί, σαν αυτά που κρεμούμε στον λαιμό μας και μας προστατεύουν στην ζωή μας. Τί νομίζεις; Έχουμε μεγάλο Σταυρό εμείς; Μόνον ο Σταυρός του Χριστού μας ήταν πολύ βαρύς!!! Διότι, ο Χριστός από αγάπη προς εμάς τους ανθρώπους, δεν θέλησε να χρησιμοποιήση γιά τον Εαυτό Του την Θεϊκή Του Δύναμη! Και στην συνέχεια σηκώνει το βάρος των σταυρών όλου του Κόσμου και μας ελαφρώνει από τους πόνους των δοκιμασιών με την Θεία Του βοήθεια και με την γλυκειά Του παρηγοριά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου