ΜΗΝ ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ «ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ».
Μερικοί άνθρωποι, δεν ξέρουν τί ζητούν... Νά: Πριν από λίγα χρόνια, είχε έλθη μία κοπέλα και μου είπε:
«Γέροντα, δεν μπορώ να αποφασίσω ποιόν δρόμο να ακολουθήσω. Θέλω να παντρευθώ, αλλά σκέφτομαι και τον Μοναχισμό. Τί να κάνω;».
«Δες τι σε αναπαύει περισσότερο», της λέω, «και αυτό να κάνεις».
«Δεν ξέρω», μου λέει, «αλλά μερικές φορές, μου φαίνεται ότι, κλίνω περισσότερο προς τον γάμο. Παρακαλώ, Γέροντα, πες μου εσύ τί να κάνω».
«Ε, αφού βλέπεις ότι κλίνεις περισσότερο προς τον γάμο», της λέω, «καλλίτερα να παντρευθής και ο Θεός θα σε οικονομήσει».
«Με την ευχή σου, Γέροντα, έτσι θα κάνω», μου λέει.
Έρχεται λοιπόν σήμερα και μου λέει:
«Γέροντα, δεν μπορώ να αποφασίσω ποιόν δρόμο να ακολουθήσω. Θέλω να παντρευθώ, αλλά σκέφτομαι και τον Μοναχισμό. Τί να κάνω;».
«Δες τι σε αναπαύει περισσότερο», της λέω, «και αυτό να κάνεις».
«Δεν ξέρω», μου λέει, «αλλά μερικές φορές, μου φαίνεται ότι, κλίνω περισσότερο προς τον γάμο. Παρακαλώ, Γέροντα, πες μου εσύ τί να κάνω».
«Ε, αφού βλέπεις ότι κλίνεις περισσότερο προς τον γάμο», της λέω, «καλλίτερα να παντρευθής και ο Θεός θα σε οικονομήσει».
«Με την ευχή σου, Γέροντα, έτσι θα κάνω», μου λέει.
Έρχεται λοιπόν σήμερα και μου λέει:
Η ΟΡΘΗ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ!!
<<Αι κοινωνικαί λειτουργοί έχουν καλωσύνη, τρέχουν, σκοτώνονται γιά τους άλλους. Σπουδάζουν ψυχολογία, αλλά με τον τρόπο που πηγαίνουν να βοηθήσουν, σε κάποιες περιπτώσεις σταματούν.
Πάει λ.χ. κάποια να παρηγορήσει έναν που έχει ένα πόδι και αυτός της λέει:
«Εσύ μου λες "καλημέρα" με 2 πόδια, αλλά εγώ με ένα…».
Τί να του απαντήσει;
Πώς να τον βοηθήσει με την ψυχολογία;
Αν δεν βοηθηθή αυτός ο άνθρωπος, να συλλάβη το βαθύτερο νόημα της ζωής, δεν μπορεί να βοηθηθή με τίποτε. Να καταλάβει, ότι γι’ αυτήν την αναπηρία, που επέτρεψε ο Θεός, αν δεν γογγύζει, θα έχει να λάβει στην άλλη ζωή, αποταμιευμένο Ουράνιο μισθό και να χαίρεται. Και αν ακόμη οι άλλοι περπατούσαν με 4 πόδια, να έλεγε: «Σε ευχαριστώ, Θεέ μου, που περπατώ με ένα πόδι»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου