Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Νά δένουμε τό τραύμα μας
-Γέροντα, όταν στον αγώνα μου έχωπτώσεις, πανικοβάλλομαι. -
Μή φοβάσαι.Αγώναςείναι και θα έχουμε και τραύματα. Μέ την εξομολόγηση αυτά θεραπεύονται.
Βλέπεις, οί στρατιώτες στον πόλεμο, όταν τραυματίζωνται επάνω στην μάχη, τρέχουν αμέσως στον γιατρό, δένουν τό τραύμα τους και συνεχίζουν νά πολεμούν φιλότιμα. Έν τω μεταξύ αποκτούν και πείρα από τον τραυματισμό και προφυλάγονται καλύτερα, ώστε νά μήν ξανατραυματισθούν. Έτσι και έμεϊς, όταν τραυματιζώμαστε πάνω στον αγώνα μας, δεν πρέπει νά δειλιάζουμε, αλλά νά τρέχουμε στον γιατρό στον πνευματικό , νά τοΰ δείχνουμε τό τραύμα μας, νά θεραπευώμαστε πνευματικά, καί πάλι νά συνεχίζουμε τόν καλόν άγώνα
Κακό είναι, όταν δέν ψάχνουμε νά βρούμε τούς φοβερούς εχθρούς της ψυχής, τά πάθη, καί δέν άγωνιζώμαστε, γιά νά τούς εξοντώσουμε.
-Γέροντα, μερικοί άπό φιλότιμο δέν πάνε νά εξομολογηθούν.
¨Αφού μπορεί νά ξανακάνω τό ϊδιο σφάλμα, λένε, για ποιό λόγο νά πάω να τό εξομολογηθώ; για νά κοροϊδεύω τον παπά;³. -Αυτό δέν είναι σωστό! Είναι σαν νά λέη έναςστρατιώτης, όταν τραυματίζεται: ¨Άφού ό πόλεμος δέν τέλειωσε και μπορεί πάλι νά τραυματισθώ, γιατί νάδέσω τό τραύμα μου;³. Άλλα, άν δέν τό δέση, θά πάθη αιμορραγία και θά πεθάνη. Μπορεί από φιλότιμο νά μήν πηγαίνουν νά εξομολογηθούν, τελικά όμωςαχρηστεύονται. Ό διάβολος, βλέπεις, εκμεταλλεύεται καί τά χαρίσματα. Αν δέν καθαρίζουμε μέ την εξομολόγηση την ψυχή μας, όταν πέφτουμε καί λερωνώμαστε, μέ τον λογισμό ότι πάλι θά πέσουμε καί θά λερωθούμε, προσθέτουμε λάσπες πάνω στις παλιές λάσπες καί είναι δύσκολο μετά νά καθαρίσουν.
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου. 
Τί βάσανα ἔχει ὁ κόσμος .
Ἀτέλειωτα εἶναι τὰ βάσανα τοῦ κόσμου. Μία γενική ἀποσύνθεση, οἰκογένειες,μικροί‐μεγάλοι. Κάθε μέρα ἡ καρδιά μου γίνεται κιμάς.
Τὰ περισσότερα σπίτια εἶναι γεμάτα ἀπὸ στενοχώριες, ἀπὸ ἀγωνία, ἀπὸ ἄγχος. Μόνο στὰ σπίτια ποὺ ζοῦν κατὰ Θεόν εἶναι καλά οἱ ἄνθρωποι. Στὰ ἄλλα, διαζύγια, ἄλλοι χρεωκοπημένοι, ἄλλοι ἄρρωστοι, ἄλλοι τρακαρισμένοι, ἄλλοι μὲ ψυχοφάρμακα, μὲ ναρκωτικά!... Λίγο‐πολύ ὅλοι, οἱ καημένοι, ἔχουν ἕναν πόνο. Ἰδίως τώρα, δουλειές δὲν ἔχουν, χρέη ἀπὸ ʹδω,βάσανα ἀπὸ ʹκει, τούς τραβοῦν οἱ Τράπεζες, τούς βγάζουν ἀπὸ τὰ σπίτια, ἕνα σωρό!Καὶ δὲν εἶναι μία καὶ δύο μέρες! Καὶ ἄν ἕνα‐δύο παιδιά σὲ μία τέτοια οἰκογένεια εἶναι γερά, ἀρρωσταίνουν ἀπὸ αὐτήν τὴν κατάσταση. Πολλές οἰκογένειες ἀπὸ αὐτές μία μέρα νὰ εἶχαν τὸ ἀμέριμνο, τὴν ξενοιασιά τῶν μοναχῶν, θὰ εἶχαν τὸ καλύτερο Πάσχα.Τί δυστυχία ὑπάρχει στὸν κόσμο! Ὅταν κανεὶς πονάη καὶ ἐνδιαφέρεται γιὰ τούς ἄλλους καὶ ὄχι γιὰ τὸν ἑαυτό του, τότε ὅλο τὸν κόσμο τὸν βλέπει σάν σὲ ἀκτινογραφία μὲ τὶς ἀκτίνες τὶς πνευματικές...
Πολλές φορές, ἐκεῖ ποὺ λέω τὴν εὐχή, βλέπω μικρούτσικα παιδάκια, τὰ καημένα, νὰ περνοῦν μπροστὰ μου θλιμμένα καὶ νὰ παρακαλοῦν τὸν Θεό. Τὰ βάζουν οἱ μανάδες τους νὰ κάνουν προσευχή, γιατί ἔχουν προβλήματα, δυσκολίες στὴν οἰκογένεια καὶ ζητοῦν βοήθεια ἀπὸ τὸν Θεό. Γυρίζουν τὸ κουμπί στὴν ἴδια συχνότητα, καὶ ἔτσι ἐπικοινωνοῦμε!
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’«Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη» ‐ 15 ‐
Γέροντα, τί εἶναι καλύτερα, νὰ ζητῶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ γενικὰ ἢ νὰ ἀναφέρω καὶ συγκεκριμένα αἰτήματα σύμφωνα μὲ τὸ
«Αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν»;
– Νὰ προσεύχεσαι γενικὰ καὶ νὰ λὲς
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς πάσχοντας σωματικὰ καὶ ψυχικά».
Σ᾿ αὐτὴν τὴν εὐχὴ περιλαμβάνονται καὶ οἱ κεκοιμημένοι. Ἂν σοῦ ἔρχεται στὸν νοῦ ἕνα συγγενικό σου πρόσωπο, πὲς καὶ μιὰ εὐχὴ γι᾿ αὐτό, «... ἐλέησον τὸν δοῦλόν Σου τάδε», καὶ πέρασε ἀμέσως στὴν γενικὴ εὐχὴ γιὰ ὅλον τὸν κόσμο, «... ἐλέησον τὸν κόσμον Σου ἅπαντα».
Μπορεῖς νὰ φέρνης στὸν νοῦ σου ἕναν συγκεκριμένο ἄνθρωπο ποὺ ἔχει ἀνάγκη, νὰ προσεύχεσαι λίγο γιʹ αὐτὸν καὶ μετὰ νὰ λὲς «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς» καὶ νὰ πονᾶς γιὰ ὅλους, γιὰ νὰ μὴ φεύγη ἡ... ἁμαξοστοιχία μὲ ἕναν ἐπιβάτη.
Νὰ μὴ σκαλώνουμε σὲ ἕνα πρόσωπο καὶ μετὰ δὲν μποροῦμε νὰ βοηθήσουμε μὲ τὴν προσευχὴ οὔτε τὸν ἑαυτό μας οὔτε τοὺς ἄλλους.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!!
-Γέροντα, μερικοί άπό φιλότιμο δέν πάνε νά εξομολογηθούν.
¨Αφού μπορεί νά ξανακάνω τό ϊδιο σφάλμα, λένε, για ποιό λόγο νά πάω να τό εξομολογηθώ; για νά κοροϊδεύω τον παπά;³.
-Αυτό δέν είναι σωστό! Είναι σαν νά λέη έναςστρατιώτης, όταν τραυματίζεται: ¨
Άφού ό πόλεμος δέν τέλειωσε και μπορεί πάλι νά τραυματισθώ, γιατί νάδέσω τό τραύμα μου;³. Άλλα, άν δέν τό δέση, θά πάθη αιμορραγία και θά πεθάνη. Μπορεί από φιλότιμο νά μήν πηγαίνουν νά εξομολογηθούν, τελικά όμωςαχρηστεύονται. Ό διάβολος, βλέπεις, εκμεταλλεύεται καί τά χαρίσματα. Αν δέν καθαρίζουμε μέ την εξομολόγηση την ψυχή μας, όταν πέφτουμε καί λερωνώμαστε, μέ τον λογισμό ότι πάλι θά πέσουμε καί θά λερωθούμε, προσθέτουμε λάσπες πάνω στις παλιές λάσπες καί είναι δύσκολο μετά νά καθαρίσουν.
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου