Αδελφική «φιλονικία» (από το βίο του Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου)

Ένα περιστατικό, που δείχνει τις αυστηρές μοναχικές του αρχές, αφορά στην όλη συμπεριφορά του προς τους συγγενείς του.

Ο Γέροντας από την πρώτη στιγμή που έγινε μοναχός άφησε όλη του την μέριμνα και την φροντίδα γι’ αυτούς στον Θεό. Όταν καμιά φορά προσπαθούσε κάποιο από τ’ αδέλφια του να τον επισκεφτεί, έβρισκε εμπόδιο τον Γέροντα, ο οποίος τους μάλωνε που πήγαιναν. Βέβαια, ο Γέροντας αγαπούσε πολύ όλους τους συγγενείς του, αλλά η μεγάλη του αγάπη γι’ αυτούς του επέβαλλε να ανταλλάσσει την δική του μέριμνα με την φροντίδα και την πρόνοια του Θεού προς αυτούς. Πάντα προτιμούσε Εκείνος να τους φροντίζει, γι’ αυτό και ο ίδιος δεν ενεργούσε γι’ αυτούς τίποτα.

Η αδελφή του τον επισκεπτόταν, όταν έβγαινε, στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Εκείνη τον υπεραγαπούσε και πάντα τον σκεπτόταν· του έπλεκε μάλλινα, του έπαιρνε ρούχα και πήγαινε και τον έβλεπε. Ο Γέροντας όλα τα ρούχα που του πήγαινε τα μοίραζε «δεξιά κι αριστερά» και δεν φορούσε ποτέ από όσα του έφερνε. Εκείνη πάλι, βλέποντάς το αυτό, τον ρωτούσε τι έκανε τα ρούχα κι ο Γέροντας στερεότυπα της απαντούσε ότι τα έδινε ευλογία. Την πείραζε, μάλιστα και την αποκαλούσε «τσιγκούνα», γιατί του έφτιαχνε δήθεν λίγα, αλλά και γιατί του γκρίνιαζε που επί μονίμου βάσεως τα έδινε. Έτσι, βέβαια, ενεργούσε με σκοπό να την κουράσει και να την απελπίσει, ώστε να την κάνει να σταματήσει.

Μια μέρα, λοιπόν, που ο Γέροντας ήταν έξω, στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, τον επισκέφτηκε η αδελφή του. Μόλις την είδε, αγρίεψε:

—Τί θές εσύ; Πάλι εδώ ήρθες; Δεν σου έχω πει να μην έρχεσαι;

—Γιατί, Γέροντα – του απάντησε εκείνη – τι σε πειράζει εσένα; Στο κάτω – κάτω, όπως έρχεται τόσος κόσμος, έρχομαι κι εγώ! Έξ άλλου δεν κάνουν καμιά εξαίρεση· κι εγώ στην σειρά περιμένω, όπως όλοι. Και μετά, να σου πω και κάτι άλλο: Εγώ δεν έρχομαι για σένα· έρχομαι για τις αδελφές.

Κι ο Γέροντας:

—Να μην έρχεσαι εδώ καθόλου, γιατί σκανδαλίζεις τις αδελφές.

—Γιατί τις σκανδαλίζω;

—Να! Γιατί, ενώ εγώ τους λέω να έχουν τελεία αποταγή από τον κόσμο και να μην συναναστρέφονται με τους δικούς τους, εσύ μου κουβαλιέσαι εδώ συνέχεια· κι αυτές με το δίκιο τους θα μου πουν: «Εσύ, γιατί βλέπεις συνέχεια την αδελφή σου;» κι εγώ δεν θα μπορώ να δικαιολογηθώ. Γι’ αυτό σου λέω να μην έρχεσαι!

Ήταν απόλαυση να βλέπει κανείς την αδελφική αυτή «φιλονικία».

Πηγή: Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, «Σκεύος Εκλογής»