-Γέροντα, πώς θα αποκτήσω ευλάβεια στα Πάθη του Χρίστου;-Κατ’
αρχάς να σκέφτεσαι την θυσία του Χριστού και την δική σου αχαριστία και
αμαρτωλότητα. Ένα σχετικό πατερικό κείμενο θα σε βοηθήσει λίγο και αυτό.
Αλλά αυτό που θα σε βοηθήσει περισσότερο, είναι το ίδιο το Πάθος, η
θυσία του Κυρίου. Ο Χριστός δεν δίδαξε απλώς μερικά πράγματα, αλλά
θυσιάσθηκε για το ανθρώπινο γένος, βασανίστηκε, σταυρώθηκε, υπέμεινε
τόσα.-Ο σταυρικός θάνατος, Γέροντα, ήταν ατιμωτικός; -Ναι, ο πιο
ατιμωτικός. Είναι φοβερό! Όλοι οι Προφήτες να προφητεύουν για τον
Χριστό, και τελικά οι Εβραίοι να Τον δέρνουν, να Τον φτύνουν, να Τον
εμπαίζουν, να Τον…
Καλή Σαρακοστή και καλό Τριήμερο. Πιστεύω αυτήν την Σαρακοστή να
μην έχετε πολλές δουλειές και να συμμετάσχετε ψυχικά στο Πάθος του
Κυρίου, δουλεύοντας περισσότερο πνευματικά, Από την στιγμή που αρχίζει
το Τριώδιο πρέπει να αρχίζει κανείς να οδεύει προς τον Γολγοθά. Και, αν
αξιοποίηση πνευματικά αυτήν την περίοδο, όταν πεθάνη, θα οδεύσει η ψυχή
του προς τα άνω, χωρίς να εμποδίζεται από «διόδια» και τελώνια. Κάθε
χρόνο έρχονται αυτές οι άγιες ήμερες, αλλά και κάθε χρόνο μας φεύγει και
ένας χρόνος και αυτό είναι το θέμα. Τον αξιοποιήσαμε πνευματικά ή τον
σπαταλήσαμε στα υλικά;Μαζί με όλες τις άλλες κοσμικές αλλοιώσεις…
-Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν
κοιμόμαστε;-Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε! Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε
μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται». Βλέπεις, την νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός
οι άρχοντες κοιμόνταν βαθιά, και οι ποιμένες «αγραυλούσαν». Φύλαγαν τα
πρόβατα την νύχτα παίζοντας την φλογέρα. Κατάλαβες; Οι ποιμένες που
αγρυπνούσαν είδαν τον Χριστό.-Πώς ήταν, Γέροντα, το σπήλαιο;-Ήταν μια
σπηλιά μέσα σε έναν βράχο και είχε μια φάτνη τίποτε άλλο δεν είχε. Εκεί
πήγαινε κανένας φτωχός και άφηνε τα ζώα του. Η Παναγία με τον Ιωσήφ,
επειδή όλα τα χάνια ήταν γεμάτα και δεν είχαν που να μείνουν,κατέληξαν
σε αυτά το σπήλαιο. Εκεί…
-Γέροντα, καμμιά φορά, όταν λέω την ευχή για να μη φεύγη ο νους
μου λέω: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, σε αγαπώ».-Πώς γίνεται να
αγαπάς τον Χριστό και να φεύγει ο νους σου, όταν λες, την ευχή; Αν το
πεις καμμιά δε πειράζει. Αλλά, αν το λες συνέχεια, αυτό είναι ψέμα. Να
μην έχουμε αλλά στην καρδιά μας, αλλά στον νου μας και αλλά να λένε τα
χείλη μας. Τότε ισχύει το «Ο λαός ούτος τοις χείλεσι με τιμά, η δε
καρδία αυτών πόρρω απέχει απ’εμού».-Γεροντα, γιατί λέω την ευχή χωρίς
θέρμη;-Επειδή σκορπίζεσαι στα έξω, η καρδιά σου είναι…
Όταν ο νους πάει στην καρδιά, η προσευχή μας γίνεται καρδιακή-Πως
κατεβαίνει, Γέροντα ο νους στην καρδιά;-Όταν πονάει η καρδιά, κατεβαίνει
ο νους στην καρδιά; Πώς πονάει η καρδιά; Όταν σκέπτομαι τις ευεργεσίες
του Θεού κα την δική μου αχαριστία, η καρδιά κεντιέται, πονάει, και ο
νους πηγαίνει εκεί.-Γέροντα, όταν έχω πονοκέφαλο, δεν μπορώ
ναπροσευχηθώ.-Αν πονάει το πόδι σου και εκείνη την στιγμή κόψεις με το
μαχαίρι το χέρι σου, ξεχνάς τον πόνο του ποδιού και σκέφτεσαι το χέρι.
Έτσι και όταν έχης πονοκέφαλο και δεν μπορής να προσευχηθής, να
σκέφτεσαι πρώτα τις αμαρτίες σου και ύστερα τον πόνο του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου