θα διαλυθεί ; θα μείνει με 10 κράτη ; όσα θα χρειαστούν για να πάει σε πόλεμο με την Ρωσία;
Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2024
O 'Αγιος Παίσιος μεταξύ δύο Διαβιβαστών
"Ο πομπός και ο δέκτης πρέπει να είναι ρυθμισμένοι στην ίδια συχνότητα".
Μακάρι να εισακούεται....
"ποιός έχει δάκρυα να κλάψει να ρίξει την βροχή του ο Θεός;..."
στο προαύλιο,στους διαδρόμους,
σε δρόμους γεμάτους ερημιά,
τσέπες άδειες,ματωμένη καρδιά...
και σύννεφο να ξεδιψάσουμε, δεν βρίσκεται...
"ποιός έχει δάκρυα να κλάψει να ρίξει την βροχή του ο Θεός;..."
(ο τελευταίος στίχος ειπώθηκε απο τον γεροντα Παϊσιο τον Οκτωβρη του 93 στην Παναγούδα,σ'εναν Σερραίο αρχιμανδρίτη που του έλεγε για την ανομβρία του τόπου του)
Να κάνουμε προσευχή να βγουν οι άνθρωποι από αυτήν την Βαβυλωνία.
«Και εδώ να τον αφήσεις θα σκοτωθεί»(Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης )
Το πρώτο πράγμα που έκανε και κέντρισε το ενδιαφέρον του συστρατιώτη του, αλλά και όλων των άλλων στρατιωτών ήταν να προβλέψει την απώλεια ενός στρατιώτη πυροβολητή.
Όπως δήλωσε σε συνέντευξη του ο Βασίλειος Μπαλάσκας επρόκειτο να προωθήσουν στο μέτωπο δύο από τα τέσσερα πυροβόλα που είχαν (τα άλλα δύο θα τα κρατούσαν τα μετόπισθεν)...
Τότε τον πλησίασε ο στρατιώτης πυροβολητής και του είπε να μην πάει εκείνος μπροστά, αλλά να μείνει πίσω.
Ο διμοιρίτης του έκανε το χατίρι, αλλά τότε ήρθε η προφητεία του νεαρού ασυρματιστή:
«Και εδώ να τον αφήσεις θα σκοτωθεί», είπε ο Άγιος Παΐσιος στον κ. Μπαλάσκα.
Και όντως έτσι έγινε.
Άγιος Παΐσιος: ''Την έλαβες την απάντηση''
Ιούλιος του 1991, μία ομάδα φοιτητών, έχουμε ξεκινήσει από την Σαλαμίνα για το Άγιον Όρος, το θαυμαστό περιβόλι της Παναγίας μας, με κύριο σκοπό να συναντήσουμε μαζί με τον αείμνηστο Γέροντά μας Ιγνάτιο(ο μακαριστός Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κυρός Ιγνάτιος (+ 26 Ιουνίου 2018)., τον πατέρα Παΐσιο τον Αγιορείτη, γεγονός το οποίο, όπως είπα, δεν ξεχάσαμε ποτέ και για το οποίο βέβαια θα τον ευγνωμονούμε πάντοτε...
Έχουμε προσκυνήσει στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου έχουμε επισκεφθεί όπως πάντα το φιλόξενο κελλί του λογίου Μοναχού π.Μωϋσέως, του Αγιορείτου, και ανηφορίζουμε για την Παναγούδα, παρακαλώντας τον Θεό να μας ανοίξει ο ήδη καταβεβλημένος με την υγεία του, χαρισματικός Γέροντας Παΐσιος.
Στον δρόμο παντού, μας συνόδευαν ψηλά ευσκιόφυλλα δέντρα, που μετρίαζαν την υπερβολική ζέστη της εποχής και πολύχρωμα πουλιά πετούσαν δίπλα μας, τραγουδώντας, κελαηδώντας και υμνώντας με το δικό τους χαρακτηριστικό τρόπο τον Άγιον Θεό. Πλησιάζοντας στο κελλί του πατρός Παϊσίου, είδαμε μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων να αποχωρούν και να μας λένε πως είναι κουρασμένος ο Γέροντας και αποσύρθηκε.
Μπαίνουμε μέσα στην αυλή , καθόμαστε στα αυτοσχέδια σκαμνάκια που είχε σκαλίσει ο ίδιος ο Γέροντας από κορμούς δέντρων και αναμένουμε. Μετά από λίγη ώρα, ακούγοντας και τις εκκλήσεις μας, ίσως και τις φωνές μας, ξεπρόβαλε ο ασκητικός μοναχός με έναν ξεθωριασμένο μάλλινο σκούφο στην κεφαλή του, από την απλοϊκή πόρτα του κελλιού του.
-Καλώς τον π.Ιγνάτιο και την συνοδεία του.
Τί θέλετε εδώ; μας είπε. Καλώς ήλθατε!
- Την ευχή σας, φωνάξαμε όλοι μαζί .
Ήλθαμε να πάρουμε την ευχή σας.
-Και ήλθατε ως εδώ γι' αυτό το λόγο; να πάτε να προσκυνήσετε την Παναγία εδώ στο Άγιον Όρος και να κάνετε υπακοή στον πνευματικό σας. Τί άλλο ανώτερο απ' αυτό; ήταν τα πρώτα λόγια που ακούσαμε από τον χαριτωμένο αυτό άνθρωπο, που έμοιαζε με άγγελο.
Καλωσόρισες, πάτερ Ιγνάτιε! Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω, είπε στον Γέροντά μας.
Τί είναι όλοι ετούτοι εδώ; Είναι οι νέοι μας από την Σαλαμίνα, Γέροντα και ήλθαν να ακούσουν τα πατρικά σας λόγια.
-Τί να τους πω , να είναι καλά παιδιά, να αγαπούν τον Θεό, να μην κάνουν εκπτώσεις στην ζωή τους, και να προσπαθούν να ζουν πνευματικά.
Εἶναι σημεῖο καλό νά χαίρεται κανείς ὅταν δίνη καί νά λυπᾶται ὅταν παίρνη.
Κάθε τι που βλέπεις ή ακούς σ’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει να το χρησιμοποιείς για να φθάσεις μέχρι τον Παράδεισο...
Κάθε τι που βλέπεις ή ακούς σ’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει να το χρησιμοποιείς για να φθάσεις μέχρι τον Παράδεισο· άφησέ το να σε πάρει μέχρι εκεί. Ανέβα σκαλί-σκαλί από τα κτίσματα στον Κτίστη.
ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΣΟ ΤΡΥΦΕΡΗ!!....
Ο γλυκός μας Άγιος Παΐσιος, κρατάει καραμελίτσες για τα παιδιά..
Κοιτώ την φωτογραφία και αναρωτιέμαι, τί να σκεφτόταν εκείνη την στιγμή που τα παρατηρούσε;
Ο Θεός έστειλε τον Άγιο Παΐσιο, να στερεώσει όλους εμάς τους αδύναμους, τούτη την δύσκολη εποχή και να γίνει η καραμέλα της δικής μας ψυχής!!..
Ο Άγιος Παΐσιος και ο....αετός...!
«Ήταν η Κυριακή του Τυφλού. Αισθανόμουν εξάντληση και μου πέρασε ο λογισμός ότι, αν είχα να φάω λίγο ψαράκι, θα μου έκανε καλό. Όχι από επιθυμία, αλλά σαν φάρμακο. Είχα προβλήματα και με τα έντερά μου. Βγήκα να πάω έξω. Γυρίζοντας είδα ένα μεγάλο πουλί σαν αετό να χαμηλώνει πολύ και έσκυψα να μην με χτυπήσει. Φοβήθηκα μήπως είναι τίποτε του πειρασμού, γι’ αυτό δεν έδωσα σημασία και μπήκα γρήγορα στο κελλί μου.
Είδα τον Γέροντα,τον Άγιο Παΐσιο, να κάθεται στον τάφο και μόλις πήγα εγώ, μπήκε μέσα στον τάφο!
Μα είναι έτσι; είναι δυνατόν;
Κι όμως είναι δυνατόν! Αφού μου έλεγε κάποιος γνωστός μου που ήρθε, λέει, ήμασταν με την οικογένεια στο σπίτι μας και επειδή είμαστε κοντά στη Σουρωτή, λέμε θα πάμε να προσκυνήσουμε τον τάφο του Αγίου Παϊσίου.
-Λέει, μα δεν είδατε τίποτα;
-Δεν είδαμε, λέει, τίποτα.
-Εγώ μόλις πήγα, λέει, είδα τον Γέροντα,τον Άγιο Παΐσιο, να κάθεται στον τάφο και μόλις πήγα εγώ, μπήκε μέσα στον τάφο!
Αυτό γιατί συμβαίνει; Για να δείξει ο Θεός ότι οι Άγιοι είναι κάτι το αληθινό. Οι Άγιοι εἰς τΌν αἰῶνα ζῶσι. Οι Άγιοι είναι μαζί μας. Οι Άγιοι θαυματουργούν σήμερα, παρά πολλά θαύματα γίνονται.
Παπά Χριστόδουλε...έτσι είναι η Παναγία μας!
Καὶ πόσο νοιαζόταν ὁ πατὴρ Χριστόδουλος τὸν Ἅγιο! Λίγο πρὶν ἀσθενήσει βαριὰ ὁ Ἅγιος ἂν καὶ τακτικὰ ἐκκλησιαζόταν στὸ μοναστήρι εἶχε νὰ παρουσιαστεῖ περίπου σαράντα μέρες. Ἀνησύχησαν πάνω στὴν μονὴ οἱ πατέρες καὶ κατέβηκε ὡς τὴν Παναγούδα ὁ Γέροντας γιὰ νὰ δεῖ τί συμβαίνει. Χτυποῦσε τὴν πόρτα ἀλλὰ καμιὰ ἀπόκριση δὲν λάβαινε ἀπὸ μέσα! Δίνει μιὰ μὲ δύναμη καὶ ἀνοίγει. Μόλις μπῆκε μέσα γαλήνεψε μέσα του, ἐνῶ πρὶν εἶχε ἔνταση καὶ ἀγωνία. Βρῆκε τὸν Ἅγιο νὰ κάθεται κάτω σὲ ἕνα μαξιλαράκι καὶ νὰ προσεύχεται. Μπροστά του ἕνα τσαμπὶ σταφύλι καὶ λίγο ψωμάκι.
-Γέροντα τί συμβαίνει; Μὲ συγχωρεῖτε ποὺ μπῆκα ἔτσι μέσα! Μὰ ἀνησυχήσαμε τόσες
«-Γέροντα, μου κάνει εντύπωση το θάρρος των Μυροφόρων...
-Οι Μυροφόρες είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη στον Χριστό, είχαν πνευματική κατάσταση, γι’ αυτό δεν υπολόγισαν τίποτα… Γι’ αυτό και αξιώθηκαν να ακούσουν από τον Άγγελο το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως.
Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2024
Ὁ μακαριστός Ἱερομόναχος Ἰσαάκ ἀναφέρει γιά τόν ἅγιο Παϊσιο: «Τόν ἐπισκέπτονταν πολιτικά πρόσωπα, βουλευτές, ὑπουργοί, γερουσιαστές ἀπό
τίς Η.Π.Α. καί ὁ βασιλιάς Κωνσταντῖνος τοῦ ἔστελνε κάρτες. Ἀπό κανέναν ὅμως δέν ζήτησε τίποτε γιά τόν ἑαυτό του ἤ γιά γνωστά του μοναστήρια.
Μόνο ζητοῦσε νά ἐνεργοῦν γιά τό καλό τῆς Πατρίδος καί τῆς Ἐκκλησίας».
Ὑπάρχουν πολλές μαρτυρίες γιά τή ἐλεγκτική στάση τοῦ ἁγίου Γέροντος Παϊσίου ἀπέναντι σέ ἐκείνους, πού δέν ἐνεργοῦσαν γιά τό καλό τῆς πατρίδας καί τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ταπεινός μοναχός ὑψώνει τή φωνή του ἄφοβα μπροστά στούς ἐφήμερους ἰσχυρούς, ἔχοντας τήν πεποίθηση ὅτι, προστατεύει τούς συμπολίτες του ἀπό τίς ἀντιχριστιανικές καί ἀντιπατριωτικές ἐνέργειές τους, ὅπως: ἡ ὑπογραφή νόμου γιά τή νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων, ἡ διά νόμου
κατάργηση τῆς καθαρεύουσας γλώσσας κτλ.