Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου 

 Ἐπιδράσεις ποὺ δέχονται τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὸ περιβάλλον

–Ἀπὸ ποιά ἡλικία, Γέροντα, τὰ παιδιὰ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὸ περιβάλλον;
–Τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν κούνια ἀκόμη ἀντιγράφουν τοὺς γονεῖς. Ξεσηκώνουν ὅ,τι βλέπουν νὰ κάνουν οἱ μεγάλοι καὶ τὰ γράφουν ὅλα στὴν ἄδεια κασέτα τους. Γι ̓ αὐτὸ οἱ γονεῖς πρέπει νὰ ἀγωνισθοῦν νὰ κόψουν τὰ πάθη τους. Ἄσχετα ἂν μερικὰ τὰ κληρονόμησαν ἀπὸ τοὺς δικούς τους γονεῖς, θὰ δώσουν λόγο στὸν Θεό, ὄχι μόνο γιατὶ δὲν ἀγωνίσθηκαν νὰ τὰ κόψουν, ἀλλὰ καὶ γιατὶ ἔχουν εὐθύνη ποὺ τὰ μεταδίδουν στὰ παιδιά τους.
–Γέροντα, παιδάκια ποὺ ἔχουν τὴν ἴδια ἀγωγὴ ἀπὸ τὸ σπίτι τους, πῶς γίνεται μερικὲς φορὲς νὰ μὴ μοιάζουν καθόλου;
–Συχνὰ τὸ παιδὶ δέχεται καὶ πολλὲς ἐπιδράσεις ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ περιβάλλον. Ἀλλά, ὅταν μεγαλώση, ἂν ἔχη καλὴ διάθεση, ὁ Θεὸς θὰ τοῦ δώση περισσότερη φώτιση, γιὰ νὰ καταλάβη τὶς ἀρνητικὲς ἐπιδράσεις ποὺ ἔχει δεχθῆ καὶ νὰ ἀγωνισθῆ νὰ τὶς ἀποβάλη.Σήμερα ὑπάρχει στὸν κόσμο μιὰ κακότητα. Πᾶνε νὰ καταστρέψουν τὰ παιδιὰ ἀπὸ μικρά. Ἀντὶ νὰ τὰ φρενάρουν ἀπὸ τὸ κακό, μέχρι νὰ ἐνηλικιωθοῦν, τὰ ἐμποδίζουν καὶ ἀπὸ τὸ καλό. Καὶ ὕστερα, τὰ κακόμοιρα, ὅταν πέφτουν στὴν ἁμαρτία καὶ ταλαιπωροῦνται, θέλουν νὰ σηκωθοῦν καὶ δὲν ξέρουν πῶς νὰ σηκωθοῦν.
Γιατί, ἅμα πάρουν τὸν γλυκὸ κατήφορο, δύσκολα μποροῦν νὰ σταματήσουν. Ἔρχονται στὸ Καλύβι παιδιὰ εἴκοσι πέντε, εἴκοσι ἑπτὰ χρονῶν, ποὺ παίρνουν ναρκωτικὰ κ.λπ., καὶ τὰ καημένα ζητοῦν βοήθεια. Ἔτυχε μιὰ φορὰ νὰ βοηθήσω ἕνα-δυὸ παιδιὰ νὰ πάρουν μιὰ καλὴ στροφή, καὶ τώρα φέρνουν τὸν φίλο τους, τὸν φίλο τοῦ φίλου τους, γιὰ νὰ βοηθηθοῦν. Σοῦ σπαράζουν τὴν καρδιά. Ἕνα παιδί, τὸ καημένο, ἔπαιρνε βαριὰ ναρκωτικὰ καὶ ἦταν τελείως γιὰ πεθαμό. Τὰ χέρια του, τὰ δόντια του ἦταν χάλια. Ὕστερα τὰ σταμάτησε καὶ βοήθησε καὶ ἄλλους νέους. Κάπου δεκαπέντε παιδιὰ ἦταν στὴν συντροφιά του καὶ ὅποιο ἐρχόταν μετὰ ἔλεγε: «Εἶμαι τοῦ τάδε». Τὸν εἶχαν γιὰ ...Γέροντα!
Πολλὰ ὅμως ἔχουν φθάσει στὸν γκρεμό, κάνουν ἐνέσεις, πουλοῦν τὸ αἷμα τους... Καταστρέφουν καὶ τὸν ἑαυτό τους, καταστρέφουν καὶ τοὺς γονεῖς τους. Καὶ βλέπεις, ὁ πατέρας νὰ πεθαίνη ἀπὸ ἐγκεφαλικό, ἡ μητέρα ἀπὸ καρδιά, ἀπὸ συκώτι...
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Δ’ «Οἰκογενειακή Ζωή» -56-