Ἅγιος Παΐσιος: «Ὁ Μέγας Βασίλειος ἐὰν ζοῦσε στὴν ἐποχή μας θὰ ἔπιανε ξανὰ τὴν σπηλιὰ καὶ τὸ κομποσχοίνι»
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἐπιστολές», Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου,
ἔκδοση Ἱ. Ἡσυχαστηρίου «Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου» Βασιλικὰ Θεσσαλονίκης
…Οἱ περισσότεροι Πνευματικοί τῆς ἐποχῆς
μας εἶναι καλογερομάχοι καὶ ποικιλοτρόπως βάλλουν κατὰ τοῦ Μοναχισμοῦ
καὶ μάλιστα χρησιμοποιοῦν καὶ Μεγάλους Βασιλείους μὲ Βασιλειάδες καὶ
κοινωνικὴ δράση κ.λ.π. Δὲν θέλω νὰ ἀναφέρω τὴν ζωὴ τοῦ Μεγάλου
Βασιλείου, πρὶν ἀρχίση τὶς Βασιλειάδες, ἀλλὰ ἁπλῶς νὰ πῶ τὸν λογισμό
μου, τί θὰ ἔκανε ὁ Μέγας Βασίλειος, ἐὰν ζοῦσε στὴν ἐποχή μας. Ἔχω τὴν
γνώμη ὅτι θὰ ἔπιανε ξανὰ τὴν σπηλιὰ καὶ τὸ κομποσχοίνι, βλέποντας τὴν
φλόγα τῆς ἀγάπης (ἀπὸ τὶς Βασιλειάδες καὶ ἄλλων Ἁγίων Πατέρων) νὰ ἔχη
ἁπλώσει παντοῦ, ὄχι μόνο στοὺς πιστοὺς ἀλλὰ ἀκόμη καὶ στοὺς ἀπίστους, οἱ
ὁποῖοι ὅλοι μαζὶ ἀποτελοῦν τὴν Κοινωνικὴ Πρόνοια, ποὺ περιθάλπει ἀκόμη
καὶ μέλη τῶν Πνευματικῶν Φιλανθρωπικῶν Συλλόγων (μὲ χαρτὶ μόνον
ἀπορίας). Μὲ λίλα λόγια, ἡ Κοινωνικὴ Πρόνοια καθημερινῶς φωνάζει:...
Ὅσιος Παΐσιος, "Οἱ ποιμένες ποῦ ἀγρυπνοῦσαν εἶδαν τὸν Χριστὸ"
«Ὁ Χριστὸς μὲ τὴ
μεγάλη Τοῦ ἀγάπη καὶ μὲ τὴν μεγάλη Τοῦ ἀγαλλίαση ποὺ σκορπάει στὶς ψυχὲς
τῶν πιστῶν μὲ ὅλες τὶς ἅγιες γιορτὲς Του, μᾶς ἀνασταίνει ἀληθινὰ ἀφοῦ
μᾶς ἀνεβάζει ψηλὰ πνευματικά. Ἀρκεῖ νὰ συμμετέχουμε καὶ νὰ ἔχουμε ὄρεξη
πνευματικὴ νὰ τὶς πανηγυρίζουμε πνευματικά. τότε τὶς γλεντᾶμε πνευματικὰ
καὶ μεθᾶμε πνευματικὰ ἀπὸ τὸ παραδεισένιο κρασὶ ποὺ μᾶς φέρνουν οἱ
Ἅγιοι καὶ μᾶς κερνοῦν.
Τὶς
γιορτὲς γιὰ νὰ τὶς ζήσουμε, πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας στὶς ἅγιες
ἡμέρες καὶ ὄχι στὶς δουλειὲς ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες.
Νὰ σκεφτόμαστε τὰ γεγονότα της κάθε
ἁγίας ἡμέρας καὶ νὰ λέμε τὴν εὐχὴ δοξολογῶντας τὸν Θεό. Ἔτσι θὰ
γιορτάζουμε μὲ πολλὴ εὐλάβεια κάθε γιορτή.
Νὰ μελετάει καὶ νὰ ζεῖ τὰ θεῖα γεγονότα συνέχεια. Ὅταν κανεὶς μελετάει τὰ γεγονότα της κάθε...
Ὅταν ὁ Ἅγιος Βλάσιος ἐμφανίστηκε στὸν γέροντα Παΐσιο
Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, 2004, σελ. 286-287
...Κάθε ἔτος, τιμοῦσε τὴν μνήμη τοῦ
Ἁγίου Βλασίου μὲ ἀγρυπνία μόνος του στὸ Κελλί του. Τὸν ἑόρταζε, ὄχι στὶς
11 Φεβρουαρίου, ποὺ ἐπικράτησε νὰ ἑορτάζεται ἡ μνήμη του, ἀλλὰ στὶς 19
Δεκεμβρίου, τὴν ἡμέρα ποὺ μαρτύρησε...
Ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Αὐγουστῖνος Κατσαμπίρης εἶχε ἐπανειλημμένως
παρακαλέσει τὸν Γέροντα Παΐσιο νὰ προσευχηθεῖ γιὰ νὰ τοῦ ἐμφανιστεῖ ὁ
νεοφανής Ἅγιος Βλάσιος ὁ ἐκ Σκλαβαίνων. Ἐπιθυμοῦσε νὰ γνωρίσει τὰ
χαρακτηριστικά του γιὰ νὰ τὸν ἁγιογραφήσουν.
Ἦταν ἡ 21η Ἰανουαρίου 1980, Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου, πρὸς Δευτέρα. Ὁ γέροντας
Παΐσιος, ἐνῶ προσευχόταν τὸ βράδυ στὸ Κελλί του μὲ κομποσχοίνι, βλέπει
νὰ παρουσιάζεται μπροστά του μέσα σὲ φῶς ἕνας Ἅγιος ἄγνωστος ποὺ φοροῦσε
μανδύα καλογερικό. Δίπλα του στὸν τοῖχο τοῦ Κελλιοῦ του, πάνω ἀπὸ τὴν
σόμπα φαίνονταν ἐρείπια Μοναστηριοῦ. Αἰσθανόταν ἀπερίγραπτη χαρὰ καὶ
ἀγαλλίαση καὶ σκεφτόταν «ποιὸς Ἅγιος εἶναι;». Τότε ἄκουσε φωνὴ ἀπὸ τὴν
Ἐκκλησία:...
Ὁ Ὅσιος Παΐσιος γιὰ τὸν Ἅγιο Σπυρίδωνα καὶ τὸ ἄφθαρτο λείψανο
Γέροντος Παϊσίου
Ἁγιορείτου, Λόγοι Στ΄, Περὶ Προσευχῆς, ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον
«Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης, 2012, σελ. 110
- Γέροντα, μπορεῖ ὁ ἅγιος Σπυρίδων νὰ ζήτησε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ μείνη ἄφθαρτο τὸ Λείψανό Του;
- Ὄχι, πῶς μπορεῖ νὰ γίνη αὐτό; Οἱ Ἅγιοι
δὲν ζητοῦν τέτοια πράγματα. Ὁ Θεὸς οἰκονόμησε νὰ μείνη ἄφθαρτο τὸ
Λείψανο, γιὰ νὰ βοηθιοῦνται οἱ ἄνθρωποι. Καὶ βλέπετε πὼς τὰ ἔχει
οἰκονομήσει ὁ Θεός! Ἐπειδὴ ἡ Κέρκυρα, ἡ Κεφαλονιά, ἡ Ζάκυνθος εἶναι
κοντὰ στὴν Ἰταλία καὶ εὔκολα οἱ ἄνθρωποι θὰ μποροῦσαν νὰ παρασυρθοῦν ἀπὸ
τὸν Καθολικισμό, ἔβαλε φράγμα ἐκεῖ πέρα τὸν Ἅγιο Σπυρίδωνα, τὸν Ἅγιο
Γεράσιμο καὶ τὸν...
Ὅσιος Παΐσιος: «Οἱ Ἅγιοι Θεοπάτορες, μετὰ ἀπὸ θερμὴ προσευχὴ στὸν Θεὸ νὰ τοὺς χαρίσει παιδί, συνῆλθαν ὄχι ἀπὸ σαρκικὴ ἐπιθυμία, ἀλλὰ ἀπὸ ὑπακοὴ στὸν Θεὸ»
-Γέροντα, πέστε μᾶς γιὰ τὸν Ἅγιο Ἰωακεὶμ καὶ τὴν Ἁγία Ἄννα, τοὺς Θεοπάτορες. Κάποτε κάτι ἀρχίσατε νὰ μᾶς λέτε.
- Ἀπὸ μικρὸς εἶχα σὲ μεγάλη εὐλάβεια
τοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες. Μάλιστα εἶχα πεῖ σὲ κάποιον ὅτι, ὅταν μὲ κάνουν
καλόγερο, θὰ ἤθελα νὰ μοῦ δώσουν τὸ ὄνομα Ἰωακείμ. Πόσα ὀφείλουμε σ’
αὐτούς! Οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα εἶναι τὸ ἀπαθέστερο (δηλαδὴ χωρὶς
διαβλητὰ πάθη) ἀνδρόγυνο ποὺ ὑπῆρξε ποτέ. Δὲν εἶχαν καθόλου σαρκικὸ
φρόνημα. Ὁ Θεὸς ἔτσι ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο καὶ ἔτσι ἤθελε νὰ γεννιοῦνται οἱ
ἄνθρωποι, ἀπαθῶς. Ἄλλα μετὰ τὴν πτώση μπῆκε τὸ πάθος στὴν σχέση ἀνάμεσα
στὸν ἄνδρα καὶ στὴν γυναίκα. Μόλις βρέθηκε ἕνα ἀπαθὲς ἀνδρόγυνο, ὅπως
ἔπλασε ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ ὅπως ἤθελε νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι,
γεννήθηκε ἡ Παναγία, αὐτὸ τὸ ἁγνὸ πλάσμα, καὶ στὴν συνέχεια σαρκώθηκε ὁ
Χριστός. Μοῦ λέει ὁ λογισμὸς ὅτι θὰ κατέβαινε καὶ νωρίτερα ὁ Χριστὸς
στὴν γῆ, ἂν ὑπῆρχε ἕνα ἁγνὸ ζευγάρι, ὅπως ἦταν οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ
Ἄννα. Οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ φθάνουν στὴν πλάνη καὶ πιστεύουν, δῆθεν ἀπὸ
εὐλάβεια, ὅτι ἡ Παναγία γεννήθηκε χωρὶς νὰ ἔχει τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα.
Ἐνῶ ἡ Παναγία δὲν ἦταν ἀπαλλαγμένη ἀπὸ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα, ἀλλὰ
γεννήθηκε ὅπως ἤθελε ὁ Θεὸς νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι μετὰ τὴν
δημιουργία. Ἦταν παναγνὴ [1] , γιατί ἡ σύλληψή Της ἔγινε χωρὶς ἡδονή. Οἱ
Ἅγιοι Θεοπάτορες, μετὰ ἀπὸ θερμὴ προσευχὴ στὸν Θεὸ νὰ τοὺς χαρίσει
παιδί, συνῆλθαν ὄχι ἀπὸ σαρκικὴ ἐπιθυμία, ἀλλὰ ἀπὸ ὑπακοὴ στὸν Θεό. Αὐτὸ
τὸ γεγονὸς...
"Ὁ δίκαιος ἀνταμείβεται καὶ σ' ἐτούτη τὴν ζωή"
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α' «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο», Σουρωτή, σελ. 51,52
Ἔχω δεῖ ψυχές ποὺ ἀδικήθηκαν, ἀλλὰ
ὑπέμειναν τὴν ἀδικία μὲ καλούς λογισμούς καὶ τούς ἔλουσε ἡ Χάρις σ'
αὐτήν τὴν ζωή. Πρίν ἀπὸ πολλά χρόνια μὲ εἶχε ἐπισκεφθῆ ἕνας εὐλαβής
Χριστιανός, ἁπλός καὶ καλοκάγαθος, καὶ μὲ παρακάλεσε νὰ εὐχηθῶ νὰ φωτίση
ὁ Χριστός τὰ παιδιά του, ὅταν ἐνηλικιωθοῦν, νὰ μήν γογγύσουν κατὰ τῶν
συγγενῶν γιὰ τὴν μεγάλη ἀδικία ποὺ τούς εἶχαν κάνει, καὶ μοῦ διηγήθηκε
τὴν ὑπόθεση. Ὅπως εἶδα, ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἦταν πραγματικά ἄνθρωπος τοῦ
Θεοῦ. Ἦταν ὁ μεγαλύτερος ἀδερφός ἀπὸ πέντε παιδιά τῆς οἰκογενείας του
καὶ μετά τὸν αἰφνίδιο θάνατο τοῦ πατέρα τούς συμπαραστὰθηκε σάν καλός
πατέρας στὰ ἀδέρφια. Ἐργάσθηκε σκληρά, ἀπέκτησε καὶ ἄλλη περιουσία,
κτήματα κ.λπ. καὶ ἀποκατέστησε τὶς δυὸ ἀδερφές τους. Παντρεύτηκαν καὶ τὰ
μικρότερα ἀδέρφια του, πῆραν ὅλα τὰ καλά κτήματα, ἐλαιῶνες κ.λπ. Καὶ σ'
αὐτόν ἄφησαν τὰ ἄχρηστα, τὰ ἄγονα, κάτι ἀμμουδιές. Στὸ τέλος
παντρεύτηκε καὶ αὐτός καὶ ἀπέκτησε τρία παιδάκια. Ἦταν ἡλικιωμένος
φυσικά καὶ σκεφτόταν τὰ παιδιά του, ὅταν μεγαλώσουν, μήπως καταλάβουν
τὴν ἀδικία καὶ γογγύσουν. Μοῦ ἔλεγε: «Ἐγώ δὲν στενοχωριέμαι γιὰ τὴν
ἀδικία, γιατί διαβάζω τὸ Ψαλτήρι. Ἕνα Κάθισμα τὸ ἀπόγευμα καὶ δυὸ
Καθίσματα πρίν ξημερώση. Σχεδόν τὸ ἔμαθα ἀπ' ἔξω τὸ Ψαλτήρι. Κανένας
Ψαλμός δὲν λέει ὅτι οἱ ἄδικοι ἔκαναν προκοπή. Ἐνῶ τούς δικαίους τους
σκέφτεται ὁ Θεός. Ἐγώ, Πάτερ μου, δὲν λυπᾶμαι τὰ κτήματα ποὺ ἔχασα, ἀλλὰ
λυπᾶμαι τὰ...
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: Τί βάσανα ἔχει ὁ κόσμος…
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μέ Πόνο και Ἀγάπη»
Ἀτέλειωτα εἶναι τὰ βάσανα τοῦ κόσμου.
Μία γενικὴ ἀποσύνθεση, οἰκογένειες, μικροὶ‐μεγάλοι. Κάθε μέρα ἡ καρδιά
μου γίνεται κιμάς. Τὰ περισσότερα σπίτια εἶναι γεμᾶτα ἀπὸ στενοχώριες,
ἀπὸ ἀγωνία, ἀπὸ ἄγχος.
Μόνο στὰ σπίτια ποὺ ζοῦν κατὰ Θεόν, εἶναι καλὰ οἱ ἄνθρωποι. Στὰ ἄλλα,
διαζύγια, ἄλλοι χρεωκοπημένοι, ἄλλοι ἄρρωστοι, ἄλλοι τρακαρισμένοι,
ἄλλοι μὲ ψυχοφάρμακα, μὲ ναρκωτικά !…
Λίγο‐πολύ ὅλοι, οἱ καημένοι, ἔχουν ἕναν πόνο. Ἰδίως τώρα, δουλειὲς δὲν
ἔχουν, χρέη ἀπὸ ʹδῶ, βάσανα ἀπὸ ‘κεῖ, τοὺς τραβοῦν οἱ Τράπεζες, τοὺς
βγάζουν ἀπὸ τὰ σπίτια, ἕνα σωρό! Καὶ δὲν εἶναι μία καὶ δύο μέρες!
Καὶ ἄν ἕνα-δυὸ παιδιὰ σὲ μιὰ τέτοια οίκογένεια εἶναι γερά, ἀρρωσταίνουν ἀπὸ αὐτὴν τὴν κατάσταση.
Πολλὲς οἰκογένειες ἀπὸ αὐτές, μία μέρα νὰ εἶχαν τὸ ἀμέριμνο, τὴν ξενοιασιὰ τῶν μοναχῶν, θὰ εἶχαν...
Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ νηστεία νὰ γίνεται μὲ φιλότιμο…
Ἀπόσπασμα ἀπό τίς σελίδες 182-186 τοῦ βιβλίου:
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
Μὲ τὴν νηστεία ὁ ἄνθρωπος δείχνει τὴν
προαίρεσή του. Κάνει ἀπὸ φιλότιμο μιὰ ἄσκηση καὶ ὁ Θεὸς βοηθάει. Ἄν ὅμως
ζορίζη τὸν ἑαυτό του καὶ πῆ «τί νὰ κάνω; εἶναι Παρασκευή, πρέπει νὰ
νηστέψω», θὰ βασανίζεται. Ἐνῶ, ἄν μπῆ στὸ νόημα καὶ νηστέψη ἀπὸ ἀγάπη
γιὰ τὸν Χριστό, θὰ χαίρεται. «Αὐτὴν τὴν ἡμέρα, νὰ σκεφθῆ, ὁ Χριστὸς
σταυρώθηκε· οὔτε νερὸ δὲν Τοῦ ἔδωσαν νὰ πιῆ· ξίδι Τοῦ ἔδωσαν. Κι ἐγὼ δὲν
θὰ πιῶ νερὸ ὅλη τὴν ἡμέρα». Ἄν τὸ κάνη αὐτὸ, τότε θὰ νιώθη ἀνώτερη χαρὰ
μέσα του ἀπὸ αὐτὸν ποὺ πίνει τὰ καλύτερα ἀναψυκτικά!
Καὶ βλέπεις, πολλοὶ κοσμικοὶ μιὰ Μεγάλη Παρασκευὴ δὲν μποροῦν νὰ νηστέψουν, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο μποροῦν νὰ κάθωνται καὶ νὰ κάνουν ἀπεργία πείνας γιὰ ἕνα πεῖσμα, γιὰ νὰ πετύχουν κάτι. Ἐκεῖ ὁ διάβολος τούς δίνει κουράγιο.
Αὐτοκτονία εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνουν. Ἄλλοι πάλι, ὅταν ἔρχεται τὸ Πάσχα, ψάλλουν τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» μὲ χαρὰ καὶ μὲ ὅλη τους τὴν δύναμη, γιατὶ θὰ φᾶνε καλά. Μοιάζουν μὲ τοὺς...
Καὶ βλέπεις, πολλοὶ κοσμικοὶ μιὰ Μεγάλη Παρασκευὴ δὲν μποροῦν νὰ νηστέψουν, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο μποροῦν νὰ κάθωνται καὶ νὰ κάνουν ἀπεργία πείνας γιὰ ἕνα πεῖσμα, γιὰ νὰ πετύχουν κάτι. Ἐκεῖ ὁ διάβολος τούς δίνει κουράγιο.
Αὐτοκτονία εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνουν. Ἄλλοι πάλι, ὅταν ἔρχεται τὸ Πάσχα, ψάλλουν τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» μὲ χαρὰ καὶ μὲ ὅλη τους τὴν δύναμη, γιατὶ θὰ φᾶνε καλά. Μοιάζουν μὲ τοὺς...
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος δὲν συμφωνοῦσε νὰ σπουδάζουν οἱ Ὀρθόδοξοι θεολόγοι στὴν Δύση, ...οὔτε νὰ πραγματοποιοῦν «διαλόγους» μὲ τοὺς ἑτεροδόξους!
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο:
«Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης», ἔκδοση Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς
Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 2015
Ὁ
Πατὴρ Παΐσιος δὲν συμφωνοῦσε νὰ σπουδάζουν οἱ Ὀρθόδοξοι θεολόγοι στὴν
Δύση, διότι ἔβλεπε τὸν κίνδυνο νὰ μεταφέρουν ἀπὸ ἐκεῖ «πνευματικὰ
μικρόβια» καὶ νὰ μολύνουν τὴν ἀμώμητη Ὀρθόδοξη πίστη μας. «Τί θὰ πάτε νὰ
πάρετε ἀπὸ ἐκεῖ; ἔλεγε. Αὐτοὶ δὲν ἔχουν τίποτε, τὰ ἔχουν γκρεμίσει
ὄλα».
Καὶ σὲ ἕναν Ὀρθόδοξο Γάλλο
ἱερομόναχο ποὺ τὸν ρώτησε σὲ τί διαφέρουν οἱ Καθολικοὶ καὶ οἱ
Προτεστάντες ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους, εἶπε χαρακτηριστικά: «Ἂς ὑποθέσουμε
ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι σὰν αὐτὸ τὸ Καλύβι ποὺ βλέπεις, φτιαγμένο ἀπὸ
πέτρες, λάσπη καὶ ζωνάρια. Οἱ Καθολικοὶ ἀφαίρεσαν τὴν λάσπη, οἱ
Προτεστάντες ἀφαίρεσαν τὰ ζωνάρια. Μποροῦν τώρα νὰ σταθοῦν οἱ πέτρες
μόνες τους;».
Στενοχωριόταν καὶ ὅταν μάθαινε ὅτι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου