Η Παναγία έφερε στον κόσμο την παραδεισένια χαρά.

– Γέροντα, μπορείτε να μας ψάλετε το Μεγαλυνάριο που είχατε γράψει για την Παναγία[1];

– Έλα να το ψάλουμε μαζί. «Εύρες πολλήν Χάριν παρά Θεού, Μήτερ του Δεσπότου, Μεγαλόχαρη, αληθώς, Κεχαριτωμένη, ως Γαβριήλ εβόα, Βασίλισσα Αγγέλων, φρούρει τους δούλους σου».

Να σού πω τώρα και ένα δογματικό: Η Παναγία ήταν Κόρη και Μητέρα, Δούλη και Βασίλισσα, Βασίλισσα όλου του κόσμου.

Χωράει στον νού του ανθρώπου αυτό; Καί ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι κάτι το υπερφυσικό, έξω της λογικής. Εύχομαι η Παναγία να σού δώση την χαρά του Ευαγγελισμού και ο Άγγελος να σε ευλογήση, για να έχης πνευματική πρόοδο. Αμήν.

– Γέροντα, ένα τροπάριο λέει: «Χαίρε η της Εύας χαρά· η γαρ εκείνης λύπη διά του τόκου σου πέπαυται, Αγνή»[2].

– Ο,τι καλό κι αν βρη ο άνθρωπος να πη για την Παναγία, δεν θα μπορέση να εκφράση το μεγαλείο Της. Η Παναγία με την υπακοή Της άνοιξε πάλι για μας τον Παράδεισο, που τον είχε κλείσει η παρακοή της Εύας.

Η Εύα έσπασε τον κρίκο που μας ένωνε με τον Θεό και έφερε στον κόσμο λύπη και πόνο[3]· η Παναγία ένωσε πάλι τον κρίκο και έφερε στον κόσμο την παραδεισένια χαρά. Μας συνέδεσε με τον Θεό, αφού ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος.

Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ έφερε στον κόσμο την χαρμόσυνη αγγελία ότι οι άνθρωποι χάρη στην Παναγία βρήκαν «χάριν παρά Θεού». Χαίρεται η Παναγία, γιατί σαρκώθηκε ο Λόγος του Θεού και μας λύτρωσε από την αμαρτία.

Χαιρόμαστε και εμείς, γιατί η Παναγία μας έβγαλε ασπροπρόσωπους. Γι᾿ αυτό ψάλλουμε τα Χριστούγεννα: «Η έρημος προσφέρει στον Χριστό την φάτνη και εμείς οι άνθρωποι προσφέρουμε την Μητέρα Του, την Παναγία»[4].

[1] Ο Γέροντας έγραψε το Μεγαλυνάριο αυτό και το έστειλε στην γιορτή αδελφής που έφερε όνομα της Παναγίας, για να το ψάλλη στο κελλί της.

[2] Από το Θεοτοκίον της α´ ωδής του β´ κανόνος της Δευτέρας της Γ´ Εβδομάδος των Νηστειών.

[3] Βλ. Γεν. 3, 16.

[4] Βλ. Τέταρτον Ιδιόμελον Εσπερίων των Χριστουγέννων.

Γέροντος Παισίου Αγιορείτου, Λόγοι Ε΄, Πάθη και Αρετές, εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης

Αυτον μην τον φοβασαι, θα τον βοηθησει ο Χριστος!

- Γέροντα, είναι μερικοί άνθρωποι, που, ενώ έχουν ακούσει πολλά για τον Χριστό, δεν λένε ν΄ αλλάξουν. Δεν γυρίζουν! Τί συμβαίνει μ΄ αυτούς;

- Αυτοί είναι πολύ γυρισμένοι από την άλλη μεριά και θέλει πολλή προσευχή για να γυρίσουν από την καλή μεριά. Εάν ένας άνθρωπος είναι καλός, πονετικός, μην τον φοβάσαι.

Αν, π.χ., πίνει ή παίζει χαρτιά και έχει άλλα πάθη και δεν πιστεύει, αλλά όταν δει έναν φτωχό, λυπάται, ταράζεται, θέλει να βοηθήσει, αυτόν μην τον φοβάσαι, θα τον βοηθήσει ο Χριστός. Αλλά αν κάποιος είναι σκληρός και παρ΄ όλο που έχει πολλά επιμένει και σκληραίνει, αυτός δεν πάει καλά !

Να, ήταν μια γυναίκα στην Αυστρία, πολύ πλούσια. Ξόδεψε όλη την περιουσία της στους φτωχούς. Δίνε από δω, δίνε από κει, στο τέλος έμεινε χωρίς τίποτα.

Φρόντισαν εκεί κάτι γνωστοί της και την έβαλαν σ΄ ένα αριστοκρατικό γηροκομείο. Πήγαινε εκεί κάποιος γνωστός μου και της έλεγε για τον Χριστό. Αυτή δεν πίστευε. «Σε παρακαλώ, ας αλλάξουμε κουβέντα», του ‘λεγε.

Στο τέλος, μια φορά της παρουσιάστηκε ο ίδιος ο ΧΡΙΣΤΟΣ.

Όχι σε όραμα, αλλά φανερά. Μετά, κλάματα αυτή και μετάνοια. «Που μου ‘λεγες εσύ κι εγώ δεν πίστευα», έλεγε στον γνωστό μου.

Όταν ερχόταν και μου λεγε να κάνω προσευχή γι΄ αυτήν, όχι, του ‘λεγα, δεν κάνω, γιατί αυτή δικαιούται τη Θεία Βοήθεια.

(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)