– Γέροντα, πολλές φορές, όταν ο ιερέας λέη: «Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε», νιώθω ότι δεν είμαι έτοιμη να κοινωνήσω.
– Στα νοσοκομεία, μια ορισμένη ώρα, περνούν οι γιατροί, και οι νοσοκόμοι φωνάζουν: «Νοσηλεία!».
Τότε όλοι οι επισκέπτες βγαίνουν από τους θαλάμους και οι άρρωστοι πηγαίνουν στα κρεββάτια τους και περιμένουν τον γιατρό, για να τον ενημερώσουν για την κατάστασή τους και να τους δώση την ανάλογη θεραπεία.
Έτσι κι εσύ, όταν ο ιερέας λέη: «Μετά φόβου Θεού», να σκέφτεσαι ότι γίνεται νοσηλεί να προσέρχεσαι στην Θεία Κοινωνία με συναίσθηση της αμαρτωλότητός σου, ζητώντας ταπεινά το έλεος του Θεού.
Τα Μυστήρια βιούνται.
Στην Θεία Λειτουργία, Γέροντα, ένιωσα ότι ο Χριστός σταυρώθηκε για μένα και αναρωτήθηκα: «Εγώ τί έκανα για τον Χριστό;».
Τί μπορώ να κάνω από ευγνωμοσύνη γι’ αυτό; – Αρκεί να το νιώθης. Ο Χριστός σταυρώθηκε, θυσιάσθηκε για μας και τώρα μας δίνει το Σώμα Του και το Αίμα Του.
Πρέπει να φλέγεται κανείς, όταν τα σκέφτεται αυτά.
– Πώς θα νιώσω, Γέροντα, το μεγάλο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας;
– Τα Μυστήρια βιούνται.
Για να νιώσης το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, πρέπει να πιστέψης ότι εκείνη την ώρα είναι παρών ο Χριστός. Και όχι απλώς να το πιστέψης, αλλά να το ζής.
– Γέροντα, τί θα με βοηθήση, για να συγκεντρώνωμαι στην Θεία Λειτουργία;
– Άγγελοι συμμετέχουν στην Θεία Λειτουργία. «Ταις αγγελικαίς αοράτως δορυφορούμενον...», ψάλλουμε.
Να σκέφτεσαι τί γίνεται εκείνη την ώρα, να προσέχης στις αιτήσεις που κάνει ο ιερέας και να λές το «Κύριε ελέησον» με την καρδιά σου. Βλέπω τί σπατάλη γίνεται!
Σε μια Θεία Λειτουργία πόσες αδελφές λένε στα Ειρηνικά το «Κύριε ελέησον»; Το λένε οι ψάλτριες από το μουσικό βιβλίο και οι περισσότερες ευχαριστιέστε με το όμορφο «Κύριε ελέησον», χωρίς να συμμετέχη η καρδιά. Τί ωφελεί όμως αυτό; Ακόμη κι αν λέτε την ευχή, αν δεν την λέτε με πόνο, και αυτό δεν ωφελεί.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου