Η, ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΡΘΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΥ ΠΙΣΤΟΥ, ΜΑΝΙΩΔΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ...
«Περισσότερο από όλα ο διάβολος δεν θέλει να προσευχόμασθε. Όταν δει κάποιον να προσεύχεται, αν δεν μπορεί να τον εμποδίσει, προσπαθεί τουλάχιστον να παρασύρει τον νου του, σε φαντασίες ή σε λογισμούς. Αν δεν τα καταφέρει και με αυτόν τον τρόπο, τότε παρουσιάζεται και ο ίδιος ακόμη, μόνο και μόνο, γιά να τον ταράξει και να τον βγάλει έστω και λίγο από την προσευχή.
Νά, μιά φορά, ήμουν έξω, δίπλα στον τάφο του παπά-Τύχωνα. Ενώ έλεγα την δοξολογία με μετάνοιες, όταν έφθασα στον στίχο: “Εν τω φωτί σου οψόμεθα φως”, ξαφνικά ένα φως, δυνατό σαν προβολέας, ξεχύθηκε πίσω μου και φώτισε όλη την περιοχή...
ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΣΟΦΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΠΕΡΑΣΜΑΤΑ!!!
Ερώτησε κάποιος τον Άγιο Παΐσιο:
«Μπορεί, Γέροντα, κάποιος που είναι λειψός στο μυαλό να έχει ταπείνωση και καλωσύνη;».
Και Αυτός απήντησε, ως εξής:
«Πώς δεν μπορεί!
Να, αυτό το παιδάκι που έρχεται συχνά εδώ στο Μοναστήρι, μπορεί να είναι διανοητικά καθυστερημένο, αλλά την καλωσύνη που έχει αυτό, ποιός λογικός άνθρωπος την έχει; Τί προσευχή, τί μετάνοιες κάνει! Όταν με την κήλη δυσκολευόμουν να κάνω μετάνοιες, του είπαν οι γονείς του: “Ο Παππούλης είναι άρρωστος και δεν μπορεί να κάνη μετάνοιες”. “Κάνω ‘γω”, είπε εκείνο, και έκανε μετά μετάνοιες γιά εμένα και γινόταν μούσκεμα στον ιδρώτα. Πόσο φιλότιμο, πόση αρχοντιά έχει!
Μία φορά, το έδειρε ένα παιδί στην γειτονιά, κι εκείνο, αφού έφαγε το ξύλο, του έδωσε το χέρι και του είπε: “Γειά, χαρά”. Ακούς; Ποιός γνωστικός το κάνει αυτό, κι ας έχει διαβάσει το Ευαγγέλιο και ένα σωρό πνευματικά βιβλία;
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟΝ, «ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ», ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου