Πηγαίνουν καὶ μερικοὶ δικοί μας στοὺς Ἰνδούς, τοὺς μαθαίνουν οἱ Ἰνδοὶ νὰ λένε κάτι βρισιὲς στὴν γλῶσσα τους γιὰ τὸν Χριστό, γιὰ τὴν Παναγία, γιὰ τοὺς Ἁγίους – ἄλλοι ξέρουν ὅτι αὐτὰ εἶναι βλασφημίες, ἄλλοι δὲν ξέρουν – καὶ δαιμονίζονται. Μετὰ ἀρχίζουν νὰ λένε ἄρρητα ρήματα. Φθάνουν σὲ μιὰ ἔξαλλη κατάσταση καὶ οἱ ἄλλοι ποὺ τοὺς βλέπουν νομίζουν ὅτι βρίσκονται σὲ πνευματικὴ κατάσταση! Εἶναι δαιμονικὴ κατάσταση αὐτή .