Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Μετά την εξομολόγηση δεν πρέπει κανείς να σκαλίζει τα παλιά, ιδίως τα σαρκικά αμαρτήματα, γιατί μπορεί να πάθει ζημιά…
Όταν τελειώσει ο πόλεμος και βρει ο στρατιώτης μια παλιά χειροβομβίδα που δεν έσκασε και αρχίζει να την περιεργάζεται, τελικά ανατινάζεται στον αέρα σε καιρό ειρήνης.

Γέροντος Παϊσίου «Χαριτωμένες Διδαχές

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

 Πρέπει, Γέροντα, κανείς να λαμβάνη υπ᾿ όψιν του δεκάδες πράγματα.

– Ναί, ιδίως στην σημερινή εποχή δεν είναι να πάη κανείς να εφαρμόση όλον τον νόμο της Εκκλησίας με μια αδιάκριτη αυστηρότητα, αλλά πρέπει να καλλιεργήση το φιλότιμο στους ανθρώπους.
Να κάνη πρώτα δουλειά στον εαυτό του, για να μπορή να βοηθάη τις ψυχές, αλλιώς θα σπάζη κεφάλια.
Το Πηδάλιο λέγεται πηδάλιο, γιατί οδηγεί προς την σωτηρία τον άνθρωπο πότε με τον έναν τρόπο και πότε με τον άλλον, όπως ο καραβοκύρης πάει το πηδάλιο πότε αριστερά και πότε δεξιά, για να βγάλη το καράβι στην ακτή. Αν το πάη ολόισια, χωρίς να στρίψη όπου χρειάζεται, θα ρίξη το καράβι πάνω στα βράχια, θα το βουλιάξη θα πνιγούν οι άνθρωποι.
Αν ο πνευματικός χρησιμοποιή τους κανόνες σάν... κανόνια, και όχι με διάκριση, ανάλογα με τον άνθρωπο, με την μετάνοια που έχει κ.λπ., αντί να θεραπεύη ψυχές, θα εγκληματή.
Γέροντα, είναι σωστό να λέη κανείς γιʹ αυτόν που τον αδικεί: «Ας το βρη από
τον Θεό»;
– Όποιος το λέει αυτό κοροϊδεύεται από τον πονηρό και δεν καταλαβαίνει ότι με αυτόν τον τρόπο καταριέται με ευγένεια. Είναι μερικοί που λένε ότι είναι ευαίσθητοι και έχουν αγάπη και λεπτότητα και ανέχονται μεν τις αδικίες που τους κάνουν οι άνθρωποι, αλλά λένε: «Ας το βρουν από τον Θεό». Σʹ αυτήν την ζωή όλοι οι άνθρωποι δίνουμε εξετάσεις, για να περάσουμε στην άλλη την αιώνια, στον Παράδεισο. Μου λέει ο λογισμός ότι αυτή η ευγενική κατάρα είναι κάτω από την πνευματική βάση και δεν επιτρέπεται σε Χριστιανό, γιατί ο Χριστός δεν μας δίδαξε τέτοιου είδους αγάπη, αλλά το «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τί ποιούσι». Όπως επίσης καλύτερη ευχή από όλες είναι, όταν μας καταριούνται άδικα και το δεχώμαστε σιωπηλά με καλωσύνη.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου. 

 

 

 

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

– Γέροντα, όταν προσεύχεται κάποιος για έναν πονεμένο άνθρωπο, ο νούς πάει στον Χριστό ή στον πόνο του ανθρώπου;
– Από τον Χριστό δεν ζητάει βοήθεια; Ξεκινάει από τον πόνο του
ανθρώπου, αλλά γυρίζει στον Χριστό.
– Όταν, Γέροντα, η καρδιά μου είναι σκληρή, θυμάμαι τις διάφορες δυσκολίες που έχω περάσει και ζητώ από τον Θεό να βοηθήση όσους περνούν παρόμοιες δυσκολίες.
– Καλό είναι αυτό. Να το κάνης, αφού έτσι καταλαβαίνεις περισσότερο τον άλλον και συμπάσχεις μαζί του. «Θεέ μου, να λές, όπως ευεργέτησες εμένα τόσο πολύ, βοήθησε και τον αδελφό μου, που είναι καλύτερος από μένα».

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.