ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ (Α' ΤΟΜΟΣ)

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου:

 ΛΟΓΟΙ Α’

 

«Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»

 ‐52 ‐

Ὅταν πάη κανεὶς μὲ τὸν διάβολο , μὲ πονηριές ,δὲν εὐλογεῖ ὁ Θεὸς τὰ ἔργα του.

 ὅ ,τι κάνουν οἱ ἄνθρωποι μὲ πονηριά ,δὲν εὐδοκιμεῖ .

 Μπορεῖ νὰ φαίνεται ὅτι προχωράει  , ἀλλὰ τελικά θὰ σωριάση.

 Τὸ κυριώτερο εἶναι νὰ ξεκινᾶ κανεὶς ἀπὸ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ γιὰ ὅ ,τι κάνει !

 Ὁ ἄνθρωπος , ὅταν εἶναι δίκαιος ,

 ἔχει τὸν Θεό μὲ τὸ μέρος του.

 καὶ ὅταν ἔχη καὶ λίγη παρρησία στὸν Θεό ,

 τότε θαύματα γίνονται.

 Ὅταν κανεὶς βαδίζη μὲ τὸ Εὐαγγέλιο,

 δικαιοῦται τὴν θεία βοήθεια.

 Βαδίζει μὲ τὸν Χριστό.

 Πῶς νὰ τὸ κάνουμε;

 τὴν δικαιοῦται .

 Ὅλη ἡ βάση ἐκεῖ εἶναι.

 Ἀπὸ ʹκει καὶ πέρα νὰ μή φοβᾶται τίποτε.

 Αὐτὸ ποὺ ἔχει σημασία εἶναι νὰ ἀναπαύεται ὁ Χριστός , ἡ Παναγία καὶ οἱ Ἅγιοι στὴν κάθε ἐνέργειά μας , καὶ τότε θὰ ἔχουμε τὴν εὐλογία τοῦ Χριστοῦ , τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων μας ,καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα θὰ ἐπαναπαύεται σʹ ἐμᾶς.

 Ἡ τιμιότης τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τὸ ἀνώτερο Τιμιόξυλο.

 Ἄν ἕνας δὲν εἶναι τίμιος καὶ ἔχη Τιμιόξυλο ,

 εἶναι σάν νὰ μήν ἔχη τίποτε.

 Ἕνας καὶ Τιμιόξυλο νὰ μήν ἔχη ,

 ἄν εἶναι τίμιος , δέχεται τὴν θεία βοήθεια.

 Καὶ ἄν ἔχη καὶ Τιμιόξυλο , τότε!...