«Ότι επιτρέπει ο Θεός είναι φιλάνθρωπο» | ΠΑ'Ι'ΣΙΟΣ ΛΟΓΟΙ Α΄ – Κεφ 6.2

Ο Παΐσιος μιλάει για τις συμφορές, τον Προφήτη Ηλία, την τιμωρία του Θεού και αναφέρεται στους Ισραηλίτες και την Γη της επαγγελίας.

– Γέροντα, γιατί επιτρέπει ο Θεός να συμβεί μία συμφορά;

– Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις. Άλλοτε επιτρέπει ο Θεός κάτι, για να βγει κάτι το καλύτερο, και άλλοτε επιτρέπει κάτι για παιδαγωγία. Άλλοι ανταμείβονται και άλλοι εξοφλούν, δεν πάει τίποτε χαμένο.

Να ξέρετε πώς ότι επιτρέπει ο Θεός, ακόμη και να εξοντωθούν για παράδειγμα οι άνθρωποι, είναι φιλάνθρωπο, γιατί ο Θεός έχει «σπλάχνα».

Ο Προφήτης Ηλίας πόσους έσφαξε;

Τριακόσιους ιερείς του Βάαλ.

Όταν τους είπε: «Κάντε προσευχή, θα κάνω και εγώ, και όποιου η φωτιά θα ανάψει από μόνη της, αυτού ο Θεός θα είναι αληθινός«, άρχισαν οι ιερείς του Βάαλ να φωνάζουν: «Επάκουσον, ο Θεός ημών, Βάαλ, επάκουσον!».

Αλλά ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

Ο Προφήτης Ηλίας τους λέει: «Είναι απασχολημένος ο Θεός σας και δεν σάς ακούει! Φωνάξτε πιο δυνατά!».

Εκείνοι συνέχισαν να φωνάζουν και να ξεσκίζουν, όπως συνήθιζαν, τις σάρκες τους με μαχαίρια, για να πονάνε, και να φωνάζουν πιο δυνατά, για να τους ακούσει ο Βάαλ.

Αφού τελικά δεν κατόρθωσαν τίποτε, είπε ο Προφήτης Ηλίας:
«Βρέξτε τα δικά μου ξύλα». «Τρισσεύσατε», τους είπε.

Έριξαν νερό μία, δυο, τρεις φορές! Αφού από το πολύ νερό είχαν γίνει μούσκεμα τα ξύλα και έτρεχαν από γύρω τα νερά. Μόλις προσευχήθηκε ο Προφήτης Ηλίας, έπεσε φωτιά από τον ουρανό και κάηκε ό,τι είχαν στο θυσιαστήριο για να θυσιάσουν, και το ίδιο το θυσιαστήριο μαζί!

Τότε είπε: «Πιάστε τους ιερείς, γιατί παρασύρουν τον λαό στην ειδωλολατρία» και τους έσφαξε όλους.

Πολλοί λένε: «Καλά, πώς έσφαξε ο Προφήτης Ηλίας τόσους;».
Ο Θεός δεν είναι βάρβαρος ούτε ο Προφήτης ήταν βάρβαρος.

Οι ιερείς όμως των ειδώλων είχαν πλανήσει όλον τον κόσμο, αφού έφθασε ο Προφήτης Ηλίας να πει: «Έμεινα μόνος μου!».

Τόσο πολύ! Αλλά και οι ιερείς των ειδώλων περισσότερο υπέφεραν από τα δικά τους σφαξίματα παρά από το μαχαίρι του Προφήτη Ηλία που έδωσε τέλος στο μαρτύριο τους. Ο πόνος από τα δικά τους ξεσκίσματα ήταν μεγαλύτερος.

Γιατί βλέπεις, ο,τι επιτρέπει ο Θεός είναι φιλάνθρωπο, ενώ τα σφαξίματα τα δικά τους ήταν οδυνηρά.

– Γιατί, Γέροντα, στην Παλαιά Διαθήκη η τιμωρία του Θεού ήταν τόσο άμεση;

– Στην Παλαιά Διαθήκη εκείνη την γλώσσα, εκείνον τον νόμο καταλάβαιναν. Ο ίδιος ο Θεός ήταν και τότε, αλλά εκείνος ο νόμος ήταν για εκείνους τους ανθρώπους που δεν καταλάβαιναν αλλιώς. Μη σάς φαίνεται εκείνος ο νόμος σκληρός και το Ευαγγέλιο διαφορετικό. Ήταν ο νόμος που θα ωφελούσε εκείνη την εποχή.

Δεν ήταν ο νόμος εκείνος βάρβαρος, αλλά η γενιά εκείνη ήταν βάρβαρη. Οι σημερινοί άνθρωποι μπορεί να κάνουν μεγαλύτερες βαρβαρότητες, αλλά τουλάχιστον μπορούν να καταλάβουν.

Τώρα ένα καντήλι κουνιέται και πόσο οι άνθρωποι συγκλονίζονται! Ενώ, βλέπεις, τότε πόσα έκανε ο Θεός! Έδωσε δέκα μάστιγες στον Φαραώ, για να βγάλει τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο. Κάνει ξηρά την Ερυθρά θάλασσα, για να περάσουν. Τους δίνει νεφέλη την ημέρα, για να μην τους καίει ο ήλιος, στήλη φωτεινή την νύχτα, για να τους οδηγεί.

Και μετά από τόσα γεγονότα έφθασαν στο σημείο να ζητήσουν για Θεό ένα χρυσό μοσχάρι!

» Σήμερα οι άνθρωποι δεν θα έλεγαν ποτέ ότι ένα μοσχάρι θα τους οδηγήσει στην Γη της Επαγγελίας. » 

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Με Πόνο και Αγάπη» – ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6.2.