Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Τί βάσανα ἔχει ὁ κόσμος .
Ἀτέλειωτα εἶναι τὰ βάσανα τοῦ κόσμου. Μία γενική ἀποσύνθεση, οἰκογένειες,μικροί‐μεγάλοι. Κάθε μέρα ἡ καρδιά μου γίνεται κιμάς.
Τὰ περισσότερα σπίτια εἶναι γεμάτα ἀπὸ στενοχώριες, ἀπὸ ἀγωνία, ἀπὸ ἄγχος. Μόνο στὰ σπίτια ποὺ ζοῦν κατὰ Θεόν εἶναι καλά οἱ ἄνθρωποι. Στὰ ἄλλα, διαζύγια, ἄλλοι χρεωκοπημένοι, ἄλλοι ἄρρωστοι, ἄλλοι τρακαρισμένοι, ἄλλοι μὲ ψυχοφάρμακα, μὲ ναρκωτικά!... Λίγο‐πολύ ὅλοι, οἱ καημένοι, ἔχουν ἕναν πόνο. Ἰδίως τώρα, δουλειές δὲν ἔχουν, χρέη ἀπὸ ʹδω,βάσανα ἀπὸ ʹκει, τούς τραβοῦν οἱ Τράπεζες, τούς βγάζουν ἀπὸ τὰ σπίτια, ἕνα σωρό!Καὶ δὲν εἶναι μία καὶ δύο μέρες! Καὶ ἄν ἕνα‐δύο παιδιά σὲ μία τέτοια οἰκογένεια εἶναι γερά, ἀρρωσταίνουν ἀπὸ αὐτήν τὴν κατάσταση. Πολλές οἰκογένειες ἀπὸ αὐτές μία μέρα νὰ εἶχαν τὸ ἀμέριμνο, τὴν ξενοιασιά τῶν μοναχῶν, θὰ εἶχαν τὸ καλύτερο Πάσχα.Τί δυστυχία ὑπάρχει στὸν κόσμο! Ὅταν κανεὶς πονάη καὶ ἐνδιαφέρεται γιὰ τούς ἄλλους καὶ ὄχι γιὰ τὸν ἑαυτό του, τότε ὅλο τὸν κόσμο τὸν βλέπει σάν σὲ ἀκτινογραφία μὲ τὶς ἀκτίνες τὶς πνευματικές...
Πολλές φορές, ἐκεῖ ποὺ λέω τὴν εὐχή, βλέπω μικρούτσικα παιδάκια, τὰ καημένα, νὰ περνοῦν μπροστὰ μου θλιμμένα καὶ νὰ παρακαλοῦν τὸν Θεό. Τὰ βάζουν οἱ μανάδες τους νὰ κάνουν προσευχή, γιατί ἔχουν προβλήματα, δυσκολίες στὴν οἰκογένεια καὶ ζητοῦν βοήθεια ἀπὸ τὸν Θεό. Γυρίζουν τὸ κουμπί στὴν ἴδια συχνότητα, καὶ ἔτσι ἐπικοινωνοῦμε!

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’«Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη» ‐ 15 ‐

Γέροντα, τί εἶναι καλύτερα, νὰ ζητῶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ γενικὰ ἢ νὰ ἀναφέρω καὶ συγκεκριμένα αἰτήματα σύμφωνα μὲ τὸ
«Αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν»;
– Νὰ προσεύχεσαι γενικὰ καὶ νὰ λὲς
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς πάσχοντας σωματικὰ καὶ ψυχικά».
Σ᾿ αὐτὴν τὴν εὐχὴ περιλαμβάνονται καὶ οἱ κεκοιμημένοι. Ἂν σοῦ ἔρχεται στὸν νοῦ ἕνα συγγενικό σου πρόσωπο, πὲς καὶ μιὰ εὐχὴ γι᾿ αὐτό, «... ἐλέησον τὸν δοῦλόν Σου τάδε», καὶ πέρασε ἀμέσως στὴν γενικὴ εὐχὴ γιὰ ὅλον τὸν κόσμο, «... ἐλέησον τὸν κόσμον Σου ἅπαντα».
Μπορεῖς νὰ φέρνης στὸν νοῦ σου ἕναν συγκεκριμένο ἄνθρωπο ποὺ ἔχει ἀνάγκη, νὰ προσεύχεσαι λίγο γιʹ αὐτὸν καὶ μετὰ νὰ λὲς «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς» καὶ νὰ πονᾶς γιὰ ὅλους, γιὰ νὰ μὴ φεύγη ἡ... ἁμαξοστοιχία μὲ ἕναν ἐπιβάτη.
Νὰ μὴ σκαλώνουμε σὲ ἕνα πρόσωπο καὶ μετὰ δὲν μποροῦμε νὰ βοηθήσουμε μὲ τὴν προσευχὴ οὔτε τὸν ἑαυτό μας οὔτε τοὺς ἄλλους.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!!

114114

4 σχόλια1 κοινοποίηση

Ἡ ὀρθόδοξη παράδοση .
«Ἰησοῦς χθές καὶ σήμερον ὁ αὐτός καὶ εἰς τούς αἰώνας»173
– Γέροντα, συχνά μιλοῦν γιὰ «ἀνανέωση στὴν Ἐκκλησία»∙ λές καὶ ἡ Ἐκκλησία γηράσκει καὶ χρειάζεται ἀνανέωση!
– Ναί, γέρασε!...
Μά καὶ αὐτοί ἀκόμη ποὺ δὲν ἔχουν εὐλάβεια ἀλλὰ λίγο μυαλό δὲν ἀναπαύονται σ’ αὐτὰ τὰ νέα ποὺ φτιάχνουν τώρα καὶ ψάχνουν νὰ βροῦν ἐκεῖνα τὰ ἀρχαῖα. Δὲν τούς συγκινοῦν λ.χ. οἱ νέες εἰκόνες∙ καταλαβαίνουν τὴν ἀξία τῆς παλιᾶς εἰκόνας. Αὐτοί ποὺ ἔχουν λίγο μυαλό δηλαδή∙ πόσο μᾶλλον αὐτοί ποὺ ἔχουν εὐλάβεια! Ἀπὸ ἐκεῖ νὰ καταλάβης πόσο λάθος εἶναι αὐτὰ ποὺ λένε γιὰ «ἀνανέωση»κ.λπ.!
Σήμερα, ἄν κανεὶς προσπαθῆ νὰ κρατήση λίγο τὴν παράδοση, νὰ τηρῆ τὶς νηστεῖες, νὰ μή δουλεύη τὶς γιορτές, νὰ εἶναι εὐλαβής, λένε μερικοί
«Ποῦ βρίσκεται αὐτός; Πᾶνε αὐτὰ τὰ πράγματα! Αὐτὰ ἦταν γιὰ τότε!»
Καὶ ἄν τούς πῆς τίποτε, θὰ σοῦ ποῦν:«Σὲ ποιά ἐποχή ζῆς; Αὐτὰ δὲν γίνονται τώρα!».
Σιγά‐σιγὰ τὰ παίρνουν γιὰ παραμύθια.
Τί λέει ὅμως;«Ἰησοῦς Χριστός χθές καὶ σήμερον ὁ αὐτός καὶ εἰς τούς αἰώνας».
Τουλάχιστον, ἄν δὲν μπορῆ κανεὶς νὰ τὰ τηρήση, ἄς πῆ:«Θεέ μου,ἥμαρτον!».Τότε ὁ Θεὸς θὰ τὸν ἐλεήση. Ἀλλά τώρα, ἐνῶ ἔχει τὴν ἀδυναμία του, πάει νὰ ἐπιβληθῆ στὸν ἄλλον, γιατί ἐλέγχεται. Πάρε ἕναν δαιμονισμένο καὶ βάλ’ τὸν σὲ μία πνευματική ἀτμόσφαιρα. Θὰ δής, θὰ γυρίζη ἀπὸ ’δω‐ἀπὸ ’κει∙ δὲν θὰ μπορῆ νὰ σταθῆ,γιατί θὰ ζορίζεται. Τὸ ἴδιο καὶ αὐτοί∙ ἐλέγχονται, ζορίζονται καὶ πᾶνε νὰ καταπατήσουν τὴν συνείδησή τους, γι’ αὐτὸ τὰ λένε αὐτά. Καὶ τὶς ἀξίες τὶς λένε κατεστημένο τώρα καὶ πᾶνε νὰ ἀντικαταστήσουν τὶς ἀξίες μὲ ἀταξίες.
Μεγάλη διαστροφή ὑπάρχει στὸν κόσμο! Τὴν ὀμορφιά τὴν πνευματική τὴν θεωροῦν ἀσχήμια.Ἡ πνευματική ὀμορφιά δηλαδή γιὰ τούς κοσμικούς εἶναι κοσμική ἀσχήμια. Νά, ἄν πάρης ἕναν καλόγερο τώρα καὶ τοῦ κόψης τὰ μαλλιά του, πόσο ἄσχημος γίνεται!Αὐτήν ὅμως τὴν ἀσχήμια οἱ κοσμικοί τὴν θεωροῦν ὀμορφιά.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’«Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη» ‐ 187 ‐
173. Ἑβρ.13,8

Τό Πηδάλιο1 λέγεται πηδάλιο, γιατί οδηγεί προς τήν σωτηρία τόν άνθρωπο πότε μέ τόν έναν τρόπο καί πότε μέ τόν άλλον, όπως ό καραβοκύρης πάει τό πηδάλιο πότε αριστερά καί πότε δεξιά, γιά νά βγάλη τό καράβι στήν ακτή.
Αν τό πάη ολόισια, χωρίς νά στρίψη όπου χρειάζεται, θά ρίξη τό καράβι πάνω στά βράχια, θά τό βουλιάξη καί θά πνιγούν οί άνθρωποι.
Αν ό πνευματικός χρησιμοποιή τούς κανόνες σάν... κανόνια, καί όχι μέ διάκριση, ανάλογα μέ τόν άνθρωπο, μέ τήν μετάνοια πού έχει κ.λπ., άντί νά θεραπεύη ψυχές, θά έγκληματή.

Τό Πηδάλιο1
Συλλογή Κανόνων της Όρθόδοξης Εκκλησίας, ή οποία περιέχει τούς Ιερούς Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων, τούς Αποστολικούς Κανόνες, καθώς καί τούς Κανόνες των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, μέ σύντομη ερμηνεία. Τήν συνέταξαν κατά τό 1793 ό Αγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης καί ό μοναχός Αγάπιος.
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου.

Αὐτὸ τὸ λέει καὶ τὸ Εὐαγγέλιο. Ὁ Χριστὸς εἶπε: «Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμὲ δέχεται, καὶ ὁ δεχόμενος εἰς ὄνομα μαθητοῦ, μισθὸν μαθητοὺ λήψεται, ὁ δεχόμενος εἰς ὄνομα προφήτου, μισθὸν προφήτου θὰ πάρει» (Ματθ. 10,41). Αὐτὸ εἶναι τὸ πνευματικό. Ὅση εὐλάβεια ἔχεις εἰς τὸν Γέροντα...
Αὐτὴ τὴ μετάνοια τὴν ὁποία βάζεις εἰς τὸν Γέροντα, «εὐλόγησον, Γέροντα», ξέρετε πόση δύναμη ἔχει; Δὲν μπορεῖτε νὰ τὴν φαντασθεῖτε ἐσεῖς. Αὐτὸς ποὺ τὴν πέρασε, αὐτὸς γνωρίζει.
Δὲν ἔχεις εὐλογία νὰ πᾶς ἕνα βῆμα ἂν δὲν πάρεις εὐλογία ἀπ᾿ τὸν Γέροντα. Ὅταν πάρεις εὐλογία ἀπ᾿ τὸν Γέροντα, μὴ φοβᾶσαι τίποτα. Βάλε μετάνοια, φίλησε τὸ χέρι τοῦ Γέροντά σου καὶ πήγαινε καὶ γίνε ἀστροναύτης πάνω στὴ σελήνη· μὴ φοβᾶσαι, διότι σὲ σκεπάζει ἡ εὐχή, ἡ ὑπακοὴ σὲ σκεπάζει.
Γέρων Ἐφραὶμ Κατουνακιώτης - Λόγοι Διαδαχῆς

Νά δένουμε τό τραύμα μας
-Γέροντα, όταν στον αγώνα μου έχωπτώσεις, πανικοβάλλομαι. -
Μή φοβάσαι.Αγώναςείναι και θα έχουμε και τραύματα. Μέ την εξομολόγηση αυτά θεραπεύονται.
Βλέπεις, οί στρατιώτες στον πόλεμο, όταν τραυματίζωνται επάνω στην μάχη, τρέχουν αμέσως στον γιατρό, δένουν τό τραύμα τους και συνεχίζουν νά πολεμούν φιλότιμα. Έν τω μεταξύ αποκτούν και πείρα από τον τραυματισμό και προφυλάγονται καλύτερα, ώστε νά μήν ξανατραυματισθούν. Έτσι και έμεϊς, όταν τραυματιζώμαστε πάνω στον αγώνα μας, δεν πρέπει νά δειλιάζουμε, αλλά νά τρέχουμε στον γιατρό στον πνευματικό , νά τοΰ δείχνουμε τό τραύμα μας, νά θεραπευώμαστε πνευματικά, καί πάλι νά συνεχίζουμε τόν καλόν άγώνα
Κακό είναι, όταν δέν ψάχνουμε νά βρούμε τούς φοβερούς εχθρούς της ψυχής, τά πάθη, καί δέν άγωνιζώμαστε, γιά νά τούς εξοντώσουμε.
-Γέροντα, μερικοί άπό φιλότιμο δέν πάνε νά εξομολογηθούν.
¨Αφού μπορεί νά ξανακάνω τό ϊδιο σφάλμα, λένε, για ποιό λόγο νά πάω να τό εξομολογηθώ; για νά κοροϊδεύω τον παπά;³. -Αυτό δέν είναι σωστό! Είναι σαν νά λέη έναςστρατιώτης, όταν τραυματίζεται: ¨Άφού ό πόλεμος δέν τέλειωσε και μπορεί πάλι νά τραυματισθώ, γιατί νάδέσω τό τραύμα μου;³. Άλλα, άν δέν τό δέση, θά πάθη αιμορραγία και θά πεθάνη. Μπορεί από φιλότιμο νά μήν πηγαίνουν νά εξομολογηθούν, τελικά όμωςαχρηστεύονται. Ό διάβολος, βλέπεις, εκμεταλλεύεται καί τά χαρίσματα. Αν δέν καθαρίζουμε μέ την εξομολόγηση την ψυχή μας, όταν πέφτουμε καί λερωνώμαστε, μέ τον λογισμό ότι πάλι θά πέσουμε καί θά λερωθούμε, προσθέτουμε λάσπες πάνω στις παλιές λάσπες καί είναι δύσκολο μετά νά καθαρίσουν.

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου.

Γέροντα, ἀλήθεια, τί ἀναζήτηση ἔχει ὁ κόσμος!
Τόσοι ἄνθρωποι νὰ ἔρχωνται καὶ νὰ στέκωνται ὄρθιοι καὶ νὰ περιμένουν ὧρες! Μέσα στὰ σημεῖα τῶν καιρῶν εἶναι καὶ αὐτό, νὰ ζητάει ὁ κόσμος βοήθεια ἀπὸ ἐμένα τὸν ταλαίπωρο.
Δὲν βλέπω κάτι τὸ καλό στὸν ἑαυτό μου καὶ ἀπορῶ τί βρίσκουν οἱ ἄνθρωποι καὶ τρέχουν σ' ἐμένα.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!

Γι' αὐτὸ μόνον τὸν Θεὸ νὰ φοβώμαστε, ὄχι τοὺς ἀνθρώπους, ὅσο κακοὶ καὶ νὰ εἶναι.
Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν πιὸ δειλὸ τὸν κάνει παλληκάρι. Ὅσο ἑνώνεται κανεὶς μὲ τὸν Θεό, τόσο δὲν φοβᾶται τίποτε.Ὁ Θεὸς θὰ βοηθήση στὶς δυσκολίες.
Ἀλλὰ γιὰ νὰ δώση ὁ Θεὸς τὴν θεϊκὴ δύναμη, πρέπει καὶ ὁ ἄνθρωπος νὰ δώση αὐτὸ τὸ λίγο ποὺ μπορεῖ.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» -1