Η αναίδεια και η έλλειψη σεβασμού

Η παρρησία είναι αναίδεια και διώχνει μακριά τον φόβο του Θεού σαν τον καπνό που βάζουμε στις μέλισσες, για να απομακρυνθούν από την κυψέλη. Για να αποφύγει κανείς την παρρησία, οφείλει να νιώθει τον εαυτό του κάτω από όλους. Χρειάζεται ταπείνωση πολλή. Να λέμε το λογισμό μας ταπεινά και να μη δείχνουμε ότι τα ξέρουμε όλα. Τότε μας χαριτώνει ο Θεός και κάνουμε προκοπή. Η παρρησία στον υποτακτικό είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του, γιατί διώχνει την ευλάβεια. Συνήθως στην παρρησία επακολουθεί η ανταρσία και έπεται η αναισθησία και η αδιαφορία για τις μικρές αμαρτίες στην αρχή, τις οποίες σιγά-σιγά συνηθίζει κανείς και τις βλέπει μετά φυσιολογικές, αλλά ανάπαυση στο βάθος της ψυχής δεν υπάρχει, παρά μόνον άγχος.