ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΣΘΕΝΗΜΑ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ ! - ΗΧΗΤΙΚΟ -
ΜΟΡΦΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΣ
Ζωντανά από το Βατοπαιδινό Μετόχι του Αγίου Νικολάου στο Πόρτο Λάγος... - ΒΙΝΤΕΟ -
ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ!!!
Ένταση με δακρυγόνα έξω από εκκλησία του Αγίου Νικολάου στον Κορυδαλλό ... - ΒΙΝΤΕΟ -
Συγκεντρωμένοι ζητούσαν να γίνει
περιφορά του επιταφίου.
ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ - ΒΙΝΤΕΟ -
Ο ΠΥΡΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥ -ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ-π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ !!!
Άγιος Συμεών επίσκοπος Περσίας και οι μαρτυρήσαντες μαζί μ' αυτόν Αύδελας ο πρεσβύτερος, Γοθαζάτ, Φουσίκ και άλλοι 1150
Νηστεία
ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ…
Ξημερώνει Μεγάλη Παρασκευή
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
http://imverias.blogspot.com
Μόνος.
Μόνος με τον Πατέρα Του.
Μόνος στέκει και θωρεί την αχαριστία των ανθρώπων. Μόνος πονά βουβά. Άνθρωπο δεν έχει.
Μόνος πίνει αυτό το πικρό ποτήρι της προδοσίας.
Το σώμα Του ήδη έχει γεμίσει πληγές,
μα θα έρθουν κι άλλες.
Οι πληγές του Σταυρού.
Μα οι πληγές στο σώμα Του είναι μικρές
μπροστά στις πληγές της καρδιάς Του.
Ένας Θεός, κάθεται και περιμένει.
Στέκει έκπληκτος στην αγριότητα των πλασμάτων Του.
Κανείς δεν θα Τον υπερασπιστεί όπως Του αρμόζει.
Δεν έχει άλλα λόγια.
Ό, τι είχε να πει το είπε.
Τώρα σιωπά.
Το αίμα Του ντύνει το σώμα Του.
Η άκρα ταπείνωσή Του ντύνει την αγάπη Του.
Ένας Θεός ταπεινώνεται.
Ταπεινώνεται ως κακούργος και βλάσφημος,
ως εγκληματίας και έσχατος.
Δεν αντιδρά. Δεν κρύβεται.
Δεν προσπαθεί να κάνει επίδειξη δύναμης.
Αφήνεται στο μένος των ανθρώπων.
Παραδίδεται στο τέλος που θα γίνει μια νέα αρχή.
Μόνος.
Αυτό να θυμάσαι…
Μόνος Του ο Χριστός καθόταν και περίμενε.
Περίμενε το τέλος. Δεν περίμενε την λύτρωση.
Περίμενε τον θάνατο.
Περίμενε εκούσια να πεθάνει για να ζήσουμε όλοι μας.
Αυτό να θυμάσαι…
Να το θυμάσαι και να κλαις.
Να κλαις για τις προδοσίες σου.
Να κλαις για την αρχοντική αγάπη Του.
Να κλαις με λύπη για την σκληρότητά σου.
Να κλαις με χαρά για το έλεός Του.
Μην κλάψεις γι’ Αυτόν….
Για σένα κλάψε και για μένα κλάψε….
Μόνος με τον Πατέρα Του.
Μόνος στέκει και θωρεί την αχαριστία των ανθρώπων. Μόνος πονά βουβά. Άνθρωπο δεν έχει.
Μόνος πίνει αυτό το πικρό ποτήρι της προδοσίας.
Το σώμα Του ήδη έχει γεμίσει πληγές,
μα θα έρθουν κι άλλες.
Οι πληγές του Σταυρού.
Μα οι πληγές στο σώμα Του είναι μικρές
μπροστά στις πληγές της καρδιάς Του.
Ένας Θεός, κάθεται και περιμένει.
Στέκει έκπληκτος στην αγριότητα των πλασμάτων Του.
Κανείς δεν θα Τον υπερασπιστεί όπως Του αρμόζει.
Δεν έχει άλλα λόγια.
Ό, τι είχε να πει το είπε.
Τώρα σιωπά.
Το αίμα Του ντύνει το σώμα Του.
Η άκρα ταπείνωσή Του ντύνει την αγάπη Του.
Ένας Θεός ταπεινώνεται.
Ταπεινώνεται ως κακούργος και βλάσφημος,
ως εγκληματίας και έσχατος.
Δεν αντιδρά. Δεν κρύβεται.
Δεν προσπαθεί να κάνει επίδειξη δύναμης.
Αφήνεται στο μένος των ανθρώπων.
Παραδίδεται στο τέλος που θα γίνει μια νέα αρχή.
Μόνος.
Αυτό να θυμάσαι…
Μόνος Του ο Χριστός καθόταν και περίμενε.
Περίμενε το τέλος. Δεν περίμενε την λύτρωση.
Περίμενε τον θάνατο.
Περίμενε εκούσια να πεθάνει για να ζήσουμε όλοι μας.
Αυτό να θυμάσαι…
Να το θυμάσαι και να κλαις.
Να κλαις για τις προδοσίες σου.
Να κλαις για την αρχοντική αγάπη Του.
Να κλαις με λύπη για την σκληρότητά σου.
Να κλαις με χαρά για το έλεός Του.
Μην κλάψεις γι’ Αυτόν….
Για σένα κλάψε και για μένα κλάψε….
http://imverias.blogspot.com
Μεγάλη Παρασκευή, η ζωή εν τάφω… H κορύφωση του Θείου Δράματος.
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι ημέρα απόλυτου πένθους για όλη τη Χριστιανοσύνη, απόλυτης αργίας και νηστείας.
...την Μεγάλη Παρασκευή της ζωής μας
Διαβάστε περισσότερα »
– Γέροντα, πώς μπορεί να ζήση κανείς πνευματικά τις γιορτές;
– Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτώμαστε τα γεγονότα της κάθε άγιας ημέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολλή ευλάβεια κάθε γιορτή.
Οι κοσμικοί ζητούν να καταλάβουν τα Χριστούγεννα με το χοιρινό, το Πάσχα με το αρνί, τις Αποκριές με το κομφετί. Οι αληθινοί μοναχοί όμως κάθε μέρα ζουν τα θεία γεγονότα και αγάλλονται συνέχεια. Κάθε εβδομάδα ζουν την Μεγάλη Εβδομάδα. Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή ζουν την Μεγάλη Τετάρτη, την Μεγάλη Πέμπτη, την Μεγάλη Παρασκευή, δηλαδή τα Πάθη του Χριστού, και κάθε Κυριακή το Πάσχα, την Ανάσταση. Τι, θα πρέπη να έρθη η Μεγάλη Εβδομάδα, για να θυμηθή κανείς τα Πάθη του Χριστού;
Πρέπει να έρθη το Πάσχα με το αρνί, για να καταλάβω το «Χριστός ανέστη» σαν τους κοσμικούς; Ο Χριστός τι είπε; «Έτοιμοι γίνεσθε» είπε. Δεν είπε, «ετοιμασθήτε τώρα!» Από την στιγμή που λέει ο Χριστός, «έτοιμοι γίνεσθε», πρέπει ο άνθρωπος, και ιδίως ο μοναχός, να είναι έτοιμος συνέχεια. Να μελετάη και να ζη τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάη τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθή και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθή. Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψάλλονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζη τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται.
Στην γιορτή, για να νιώση κανείς το γεγονός, δεν πρέπει να δουλεύη. Την Μεγάλη Παρασκευή λ.χ., εάν θέλη να νιώση κάτι, δεν πρέπει να κάνη τίποτε άλλο εκτός από προσευχή. Στον κόσμο οι καημένοι οι κοσμικοί την Μεγάλη Εβδοβάδα έχουν δουλειές. Μεγάλη Παρασκευή να δίνουν ευχές. «Χρόνια πολλά! Να ζήσετε! Με μια νύφη!»… Δεν κάνει! Εγώ την Μεγάλη Παρασκευή κλείνομαι στο Καλύβι. Όπως και μετά το Αγγελικό Σχήμα η εβδομάδα της ησυχίας που ακολουθεί, βοηθάει, γιατί ποτίζει η θεία Χάρις την ψυχή και καταλαβαίνει ο μεγαλόσχημος τι έγινε, έτσι και στις γιορτές η ησυχία πολύ βοηθάει. Μας δίνεται περισσότερη ευκαιρία να ξεκουρασθούμε λίγο, να μελετήσουμε και να προσευχηθούμε. Θα έρθη ένας καλός λογισμός, θα εξετάσουμε τον εαυτό μας, θα πούμε λίγο την ευχή και θα νιώσουμε έτσι κάτι από το θείο γεγονός της ημέρας.
Ο όσιος Πορφύριος με την χάρη που είχε έβλεπε τα πάθη του Χριστού!
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
[Αφήγηση Αρχιμανδρίτης, π. Δανιήλ Γούβαλης (1940-2009]:
Ολόκληρο Πανεπιστήμιο συγκεντρωνόταν στο
Ναό της Πολυκλινικής [στον οποίο εφημέριος ήταν ο όσιος Πορφύριος]. Η
Λειτουργία ήταν πραγματική μυσταγωγία.
Το Ευαγγέλιο ο Γέροντας το απέδιδε με μοναδική χάρη και ζωντάνια.
Μάλιστα τη Μεγάλη Εβδομάδα, στην ακολουθία των Παθών, οι αναγνώσεις των δώδεκα Ευαγγελίων είχαν κάτι, που δεν υπήρχε όμοιό του.
Ο π. Πορφύριος, με τη χάρη που είχε, έβλεπε τον Χριστό να πάσχει και συγκλονιζόταν. Πολλές φορές από τη μεγάλη συγκίνηση έσπαζε η φωνή του και δυσκολευόταν να συνεχίσει την ανάγνωση.
Μάλιστα τη Μεγάλη Εβδομάδα, στην ακολουθία των Παθών, οι αναγνώσεις των δώδεκα Ευαγγελίων είχαν κάτι, που δεν υπήρχε όμοιό του.
Ο π. Πορφύριος, με τη χάρη που είχε, έβλεπε τον Χριστό να πάσχει και συγκλονιζόταν. Πολλές φορές από τη μεγάλη συγκίνηση έσπαζε η φωνή του και δυσκολευόταν να συνεχίσει την ανάγνωση.
Κάποια φορά δεν άντεξε άλλο και διέκοψε
την ανάγνωση. Μετά έπλυνε το πρόσωπό του, που ήταν λουσμένο στα δάκρυα,
ζήτησε συγγνώμη από το εκκλησίασμα και, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια,
συνέχισε.
Περιττεύει να πούμε τι συγκλονιστική
συγκίνηση μεταδιδόταν στους χριστιανούς. Ήταν σαν να βρίσκονταν κι αυτοί
στη Γεθσημανή, στο Πραιτώριο, στον Γολγοθά και με κομμένη ανάσα
παρακολουθούσαν το θείο δράμα.
Κάποια φορά ο Γέροντας είχε μαζί του στην ακολουθία των Παθών ένα δικό του Ιερέα, πνευματικό τέκνο και του είπε να είναι έτοιμος. Αν αναγκαζόταν να διακόψει την ανάγνωση του Ευαγγελίου, να συνέχιζε εκείνος.
Κάποια φορά ο Γέροντας είχε μαζί του στην ακολουθία των Παθών ένα δικό του Ιερέα, πνευματικό τέκνο και του είπε να είναι έτοιμος. Αν αναγκαζόταν να διακόψει την ανάγνωση του Ευαγγελίου, να συνέχιζε εκείνος.
Στη νυχτερινή Λειτουργία του Πάσχα, όταν
ερχόταν η ώρα να πει τον περίφημο Κατηχητικό Λόγο του Αγίου Ιωάννου του
Χρυσοστόμου, δημιουργείτο πρωτοφανής συγκίνηση και ιερός ενθουσιασμός.
Τον λόγο τον απήγγελλε από στήθους, αργά, επίσημα, ωραιότατα.
Όλους τους λόγους του Ιερού Χρυσοστόμου τούς αγαπούσε, αλλά αυτόν ειδικά τον υπεραγαπούσε.
Τον έλεγε, λοιπόν, αργά αργά, επιβλητικά, χωρίς να κρατεί φυλλάδα, παρά μόνο την πασχαλινή λαμπάδα.
Το αποκορύφωμα του μεγαλείου ήταν στις φράσεις:
«Ο άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω. Επικράνθη και γαρ κατηργήθη…», καθώς ο λαός από κάτω επανελάμβανε το «επικράνθη».
Όλους τους λόγους του Ιερού Χρυσοστόμου τούς αγαπούσε, αλλά αυτόν ειδικά τον υπεραγαπούσε.
Τον έλεγε, λοιπόν, αργά αργά, επιβλητικά, χωρίς να κρατεί φυλλάδα, παρά μόνο την πασχαλινή λαμπάδα.
Το αποκορύφωμα του μεγαλείου ήταν στις φράσεις:
«Ο άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω. Επικράνθη και γαρ κατηργήθη…», καθώς ο λαός από κάτω επανελάμβανε το «επικράνθη».
Ανεπανάληπτες ιερές συγκινήσεις. Κάθε εκκλησιαστική ευχή, κάθε ανάγνωση ιερού κειμένου, την ευλαβείτο.
Έπρεπε να λεχθούν με τον καλύτερο τρόπο. Σ’ όλη του τη ζωή βοήθησε αναρίθμητους ιερείς, μοναχούς, ψάλτες, αναγνώστες, να ψάλλουν και να διαβάζουν με τον πιο ωραίο τρόπο, αντάξιο του θεού.
Έπρεπε να λεχθούν με τον καλύτερο τρόπο. Σ’ όλη του τη ζωή βοήθησε αναρίθμητους ιερείς, μοναχούς, ψάλτες, αναγνώστες, να ψάλλουν και να διαβάζουν με τον πιο ωραίο τρόπο, αντάξιο του θεού.
Από το βιβλίο του Κλείτου Ιωαννίδη, ο
“Γέρων Πορφύριος, Μαρτυρίες και εμπειρίες”, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου η
Μεταμόρφωσις του Σωτήρος”, Αθήνα, 1994.
https://www.pemptousia.gr
Γέροντας Παΐσιος: “Τη Μεγάλη Παρασκευή για να νιώσεις κάτι, δεν πρέπει να κάνεις τίποτε άλλο εκτός από προσευχή”
– Γέροντα, πώς μπορεί να ζήση κανείς πνευματικά τις γιορτές;
– Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτώμαστε τα γεγονότα της κάθε άγιας ημέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολλή ευλάβεια κάθε γιορτή.
Οι κοσμικοί ζητούν να καταλάβουν τα Χριστούγεννα με το χοιρινό, το Πάσχα με το αρνί, τις Αποκριές με το κομφετί. Οι αληθινοί μοναχοί όμως κάθε μέρα ζουν τα θεία γεγονότα και αγάλλονται συνέχεια. Κάθε εβδομάδα ζουν την Μεγάλη Εβδομάδα. Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή ζουν την Μεγάλη Τετάρτη, την Μεγάλη Πέμπτη, την Μεγάλη Παρασκευή, δηλαδή τα Πάθη του Χριστού, και κάθε Κυριακή το Πάσχα, την Ανάσταση. Τι, θα πρέπη να έρθη η Μεγάλη Εβδομάδα, για να θυμηθή κανείς τα Πάθη του Χριστού;
Πρέπει να έρθη το Πάσχα με το αρνί, για να καταλάβω το «Χριστός ανέστη» σαν τους κοσμικούς; Ο Χριστός τι είπε; «Έτοιμοι γίνεσθε» είπε. Δεν είπε, «ετοιμασθήτε τώρα!» Από την στιγμή που λέει ο Χριστός, «έτοιμοι γίνεσθε», πρέπει ο άνθρωπος, και ιδίως ο μοναχός, να είναι έτοιμος συνέχεια. Να μελετάη και να ζη τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάη τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθή και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθή. Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψάλλονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζη τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται.
Στην γιορτή, για να νιώση κανείς το γεγονός, δεν πρέπει να δουλεύη. Την Μεγάλη Παρασκευή λ.χ., εάν θέλη να νιώση κάτι, δεν πρέπει να κάνη τίποτε άλλο εκτός από προσευχή. Στον κόσμο οι καημένοι οι κοσμικοί την Μεγάλη Εβδοβάδα έχουν δουλειές. Μεγάλη Παρασκευή να δίνουν ευχές. «Χρόνια πολλά! Να ζήσετε! Με μια νύφη!»… Δεν κάνει! Εγώ την Μεγάλη Παρασκευή κλείνομαι στο Καλύβι. Όπως και μετά το Αγγελικό Σχήμα η εβδομάδα της ησυχίας που ακολουθεί, βοηθάει, γιατί ποτίζει η θεία Χάρις την ψυχή και καταλαβαίνει ο μεγαλόσχημος τι έγινε, έτσι και στις γιορτές η ησυχία πολύ βοηθάει. Μας δίνεται περισσότερη ευκαιρία να ξεκουρασθούμε λίγο, να μελετήσουμε και να προσευχηθούμε. Θα έρθη ένας καλός λογισμός, θα εξετάσουμε τον εαυτό μας, θα πούμε λίγο την ευχή και θα νιώσουμε έτσι κάτι από το θείο γεγονός της ημέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου