Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Παππούλη, αὐτὴ ἡ πληγὴ δὲν κλείνει· φαίνεται τὸ κόκκαλο.
«Ναί, ἀλλὰ ἀπὸ ἐκεῖ μέσα φαίνεται ὁ Οὐρανός, τῆς λέω. Ἄντε, καλὴ ὑπομονή.
Εὔχομαι ὁ Χριστὸς νὰ σοῦ αὐξάνη τὴν ἀγάπη Του, γιὰ νὰ ξεχνιέται ὁ πόνος σου.
Φυσικὰ ὑπάρχει καὶ ἡ ἄλλη εὐχή, νὰ ἐξαλειφθοῦν οἱ πόνοι, ἀλλὰ τότε ἐξαλείφεται καὶ ὁ πολὺς μισθός.
Ἑπομένως, ἡ προηγούμενη εὐχὴ εἶναι καλύτερη». Παρηγορήθηκε ἡ καημένη.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Δ’ «Οἰκογενειακή Ζωή» -114-

–Τί κάνει ἡ μητέρα σου;
–Δὲν εἶναι καλά, Γέροντα. Ἀνεβάζει κατὰ διαστήματα ψηλὸ πυρετὸ καὶ τότε χάνεται. Τὸ δέρμα της γεμίζει πληγὲς καὶ τὶς νύχτες πονάει.
–Ξέρεις; Αὐτοὶ εἶναι μάρτυρες· ἂν δὲν εἶναι ὁλόκληροι μάρτυρες, εἶναι μισοί.
–Καὶ ὅλη ἡ ζωή της, Γέροντα, ἦταν μιὰ ταλαιπωρία.–Ἑπομένως ὁ μισθός της θὰ εἶναι διπλός. Πόσα ἔχει νὰ λάβη! Τὸν Παράδεισο τὸν ἔχει ἐξασφαλισμένο. Ὅταν ὁ Χριστὸς βλέπη ὅτι κάποιος ἀντέχει μιὰ βαρειὰ ἀρρώστια, τοῦ τὴν δίνει, ὥστε μὲ τὴν λίγη ταλαιπωρία στὴν ἐπίγεια ζωὴ νὰ ἀνταμειφθῆ πολὺ στὴν οὐράνια, τὴν αἰώνια, ζωή. Ὑποφέρει ἐδῶ, ἀλλὰ θὰ ἀνταμειφθῆ ἐκεῖ, στὴν ἄλλη ζωή, γιατὶ ὑπάρχει Παράδεισος, ὑπάρχει καὶ ἀνταμοιβή. Σήμερα μοῦ εἶπε μιὰ νεφροπαθὴς ποὺ χρόνια τώρα κάνει αἱμοκάθαρση: «Παππούλη, σταυρῶστε, σᾶς παρακαλῶ, τὸ χέρι μου. Οἱ φλέβες εἶναι ὅλο πληγὲς καὶ δὲν μπορῶ νὰ κάνω αἱμοκάθαρση». «Αὐτὲς οἱ πληγές, τῆς εἶπα, στὴν ἄλλη ζωὴ θὰ εἶναι διαμάντια μεγαλύτερης ἀξίας ἀπὸ τὰ διαμάντια αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Πόσα χρόνια κάνεις αἱμοκάθαρση;». «Δώδεκα», μοῦ λέει. «Δηλαδὴ δικαιοῦσαι ἕνα "ἐφάπαξ" καὶ μία σύνταξη μειωμένη», τῆς εἶπα. Μετὰ μοῦ δείχνει μιὰ πληγὴ στὸ ἄλλο χέρι καὶ μοῦ λέει:
«Παππούλη, αὐτὴ ἡ πληγὴ δὲν κλείνει· φαίνεται τὸ κόκκαλο». «Ναί, ἀλλὰ ἀπὸ ἐκεῖ μέσα φαίνεται ὁ Οὐρανός, τῆς λέω. Ἄντε, καλὴ ὑπομονή.
Εὔχομαι ὁ Χριστὸς νὰ σοῦ αὐξάνη τὴν ἀγάπη Του, γιὰ νὰ ξεχνιέται ὁ πόνος σου. Φυσικὰ ὑπάρχει καὶ ἡ ἄλλη εὐχή, νὰ ἐξαλειφθοῦν οἱ πόνοι, ἀλλὰ τότε ἐξαλείφεται καὶ ὁ πολὺς μισθός. Ἑπομένως, ἡ προηγούμενη εὐχὴ εἶναι καλύτερη». Παρηγορήθηκε ἡ καημένη.
Ὅταν τὸ σῶμα δοκιμάζεται, τότε ἡ ψυχή ἁγιάζεται.
Μὲ τὴν ἀρρώστια πονάει τὸ σῶμα μας, τὸ χωματόκτιστο αὐτὸ σπίτι μας, ἀλλὰ ἔτσι θὰ ἀγάλλεται αἰώνια ὁ νοικοκύρης του, ἡ ψυχή μας, στὸ οὐράνιο παλατάκι ποὺ μᾶς ἑτοιμάζει ὁ Χριστός. Μὲ αὐτὴν τὴν πνευματικὴ λογική, ποὺ εἶναι παράλογη γιὰ τοὺς κοσμικούς, χαίρομαι καὶ ἐγὼ καὶ καμαρώνω γιὰ τὶς σωματικὲς βλάβες ποὺ ἔχω.
Τὸ μόνο ποὺ δὲν σκέφτομαιεἶναι ὅτι θὰ ἔχω οὐράνια ἀνταμοιβή. Καταλαβαίνω ὅτι ἐξοφλῶ τὴν ἀχαριστία μου στὸν Θεό, ἀφοῦ δὲν ἔχω ἀνταποκριθῆ στὶς μεγάλες Του δωρεὲς καὶ εὐεργεσίες. Γιατὶ στὴν ζωή μου ὅλα γλέντι εἶναι· καὶ ἡ καλογερικὴ καὶ οἱ ἀρρώστιες ποὺ περνῶ. Ὅλο φιλανθρωπίες μοῦ κάνει ὁ Θεὸς καὶ ὅλο οἰκονομίες.
Εὐχηθῆτε ὅμως νὰ μὴ μὲ ξοφλάη μὲ αὐτὰ σ ̓ αὐτὴν τὴν ζωή, γιατὶ τότε ἀλλοίμονό μου! Μεγάλη τιμὴ θὰ μοῦ ἔκανε ὁ Χριστὸς νὰ ὑπέφερα ἀκόμη περισσότερο γιὰ τὴν ἀγάπη Του, ἀρκεῖ νὰ μὲ ἐνίσχυε, ὥστε νὰ ἀντέχω, καὶ μισθὸ δὲν θέλω.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Δ’ «Οἰκογενειακή Ζωή» -114-

122122

1 σχόλιο3 κοινοποιήσεις

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Εις δόξαν Θεού
Μία έκφραση του πνευματικού κόσμου στο Άγιον Όρος.
Ένας έντιμος Χριστιανός, βιοπαλαιστής, στολισμένος με βαθειά πίστη και θεοσέβεια, αφηγήθηκε το εξής θαυμαστό γεγονός , που του συνέβη κατά το προσκύνημά του στο Άγιον Όρος.
“Πήγα να προσκυνήσω σε πολλές Μονές στο Άγιον Όρος για να πάρω την Χάρι και την ευλογία της Παναγίας. Σε μία από αυτές, με πήγε ένας Μοναχός σε ένα παρεκκλήσιο, όπου ήταν θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και ήταν κλειστή με κάγκελα, γιατί είχε πολύτιμα αναθήματα. Ξεκλείδωσε και μου είπε:
- Προσκύνησε και ζήτησε από την Παναγία ό,τι θέλεις. Αν είναι για καλό, θα σου το δώσει οπωσδήποτε.
Άναψα κεράκια και στάθηκα μπροστά Της με σεβασμό και πίστη και Της ζήτησα ένα παιδάκι, που πολύ ποθούσαμε κι εγώ και η γυναίκα μου.
Οπισθοχωρώντας βγήκα έξω και ο μοναχός απασχολήθηκε να ξαναβάλει την καγκελαριά.
Τότε, πέφτοντας το μάτι μου στον μεγάλο διάδρομο που ήταν μπροστά μου, είδα ένα αγοράκι πανέμορφο, με ζωηρά ματάκια, περίπου τριών ετών, να τρέχει με ανοιχτά χεράκια κατά το μέρος μου! Τα ‘χασα και χωρίς να προλάβω να σκεφθώ τίποτε, αυθόρμητα άνοιξα κι εγώ την αγκαλιά μου να το δεχθώ. Μόλις έφθασε όμως μπροστά μου, χάθηκε από τα μάτια μου!
- Το παιδάκι!... Το παιδάκι που είναι;
Γύριζα γύρω από τον εαυτό μου κατάπληκτος και έψαχνα! Ο μοναχός με ρώτησε απορημένος για ποιο παιδάκι μιλούσα. Όταν συνήλθα και του εξήγησα , χαμογέλασε συγκινημένος και μου είπε:
- Άλλο ένα θαύμα της Παναγίας θα γίνει, αφού σου έδειξε το παιδάκι που θα σου στείλει.
Πραγματικά- συνέχισε ο ευλογημένος εκείνος Χριστιανός- το παιδάκι που μου χάρισε ο Θεός μετά από ένα χρόνο περίπου, έμοιαζε καταπληκτικά με το παιδάκι που μου έδειξε η Παναγία στον Άγιον Όρος!”
Εδώ δεν έχουμε όνειρο, αλλά όραμα εν πλήρει εγρηγόρσει! “Θαυμαστός ο Θεός εν τοις έργοις αυτού”!

Από το βιβλίο: «ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ουράνια μηνύματα
Θαυμαστά γεγονότα»
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ
ΔΩΡΙΔΑ 2009

 

 

 

 

 

 

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, πῶς πληροφορεῖται κανεὶς ὅτι εἶναι συμφιλιωμένος μὲ τὸν Θεό;
–Ἡ ἐσωτερικὴ χαρά, ἡ θεία παρηγοριά, ποὺ νιώθει μέσα του εἶναι μιὰ πληροφορία ὅτι εἶναι συμφιλιωμένος μὲ τὸν Θεό.
–Μπορεῖ νὰ αἰσθάνεται κανεὶς συμφιλιωμένος μὲ τὸν Θεὸ καὶ νὰ μὴ νιώθη χαρά, θεία παρηγοριά;
–Δὲν μπορεῖ, κάτι θὰ νιώθη.
Μπορεῖ νὰ ἔνιωσε μιὰ φορὰ δυνατὴ παρηγοριὰ καὶ μετὰ ἡ παρηγοριὰ ποὺ νιώθει νὰ εἶναι λιγώτερη καὶ γι ̓ αὐτὸ νὰ νομίζη ὅτι δὲν νιώθει θεία παρηγοριά.
–Πῶς γίνεται, Γέροντα, μερικὲς φορές, ἐνῶ βρίσκεσαι σὲ μιὰ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση καὶ χαίρεσαι, ξαφνικὰ νὰ χάνης αὐτὴν τὴν χαρά;
–Σοῦ στέλνει ὁ Θεὸς πνευματικὲς χαρὲς καὶ χαίρεσαι. Τὶς παίρνει, κι ἐσὺ μετὰ τὶς ἀναζητᾶς καὶ καταβάλλεις περισσότερο ἀγώνα καὶ προχωρᾶς πιὸ πολὺ πνευματικά.
–Γέροντα, τί χαρὰ εἶναι αὐτὴ ποὺ νιώθω; Μήπως δὲν ἔχω συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός μου;
–Ὄχι, παιδί μου! Σοῦ δίνει ὁ Θεὸς καμμιὰ σοκολάτα, γιὰ νὰ χαίρεσαι. Τώρα σοκολάτες, ἀργότερα κρασί, σὰν κι αὐτὸ ποὺ πίνουν στὸν Παράδεισο. Ξέρεις τί γλυκὸ κρασὶ πίνουν ἐκεῖ; Οὔ! Λίγο φιλότιμο νὰ δῆ ὁ Θεός, λίγη καλὴ διάθεση, καὶ δίνει πλούσια τὴν Χάρη Του καὶ σὲ μεθάει ἀπὸ αὐτὴν τὴν ζωή. Τὴν πνευματικὴ ἀλλοίωση ποὺ δέχεται ὁ ἄνθρωπος καὶ τὴν ἀγαλλίαση ποὺ νιώθει στὴν καρδιά του, ὅταν τὸν ἐπισκέπτεται ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ νὰ τὴν δώση οὔτε ὁ ...μεγαλύτερος καρδιολόγος τοῦ κόσμου. Ὅταν νιώθης αὐτὴν τὴν χαρά, προσπάθησε νὰ τὴν κρατήσης, ὅσο μπορεῖς περισσότερο.
–Πρέπει, Γέροντα, νὰ ζητᾶμε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ μᾶς δίνη πνευματικὲς χαρές;
–Εἶναι φθηνὸ νὰ ζητᾶμε πνευματικὲς χαρές· αὐτὲς ἔρχονται μόνες τους, ὅταν ὑπάρχουν οἱ προϋποθέσεις. Ἂν θέλης νὰ εἶσαι συνέχεια χαρούμενη, αὐτὸ ἔχει φιλαυτία. Ὁ Χριστὸς ἦρθε στὸν κόσμο,γιὰ νὰ σταυρωθῆ ἀπὸ ἀγάπη· πρῶτα σταυρώθηκε καὶ μετὰ ἀναστήθηκε.Τὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ δὲν ἐργάζονται οὔτε γιὰ οὐράνιο μισθό, ἀλλὰ οὔτε καὶ γιὰ πνευματικὲς χαρὲς σ ̓ αὐτὴν τὴν ζωή. Γιατὶ τὰ παιδιὰ δὲν πληρώνονται ἀπὸ τὸν Πατέρα, ἀφοῦ ὅλη ἡ περιουσία τοῦ Πατέρα τους εἶναι δική τους. Ἄλλο τὰ θεῖα δῶρα ποὺ θὰ προσφέρη ὁ Θεὸς σὰν Καλὸς Πατέρας καὶ σ' αὐτὴν τὴν ζωὴ καὶ στὴν αἰώνια.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -158-