Γέροντα, τί εἶναι ἡ θεία παρηγοριά;
–Ἡ θεία παρηγοριὰ τί εἶναι; Θὰ σᾶς πῶ ἕνα παράδειγμα, γιὰ νὰ καταλάβετε καλύτερα. Ἕνα παιδάκι κάνει μιὰ μικρὴ ζημιά, σπάζει λ.χ. ἕνα ἐργαλεῖο τοῦ πατέρα του, καὶ ὕστερα στενοχωριέται καὶ κλαίει, γιατὶ τὴν θεωρεῖ πολὺ μεγάλη. Ὅσο περισσότερο κλαίει καὶ ἀναγνωρίζει τὴν ζημιὰ ποὺ ἔκανε καὶ ὑποφέρει, τόσο περισσότερο ὁ πατέρας του τὸ χαϊδεύει καὶ τὸ παρηγορεῖ: «Καλά, παιδάκι μου, μὴ στενοχωριέσαι, δὲν πειράζει, θὰ ἀγοράσουμε ἄλλο». Ἐκεῖνο ὅμως, βλέποντας τὴν στοργὴ τοῦ πατέρα του, κλαίει ἀπὸ φιλότιμο περισσότερο. «Δὲν μπορῶ, λέει, νὰ μὴ στενοχωριέμαι. Νά, τώρα χρειάζεται τὸ ἐργαλεῖο καὶ ἐγὼ τὸ ἔσπασα». «Παιδάκι μου, δὲν εἶναι τίποτε, παλιὸ ἦταν», τοῦ λέει. Ἀλλὰ ἐκεῖνο πάλι στενοχωριέται. Καὶ ὅσο αὐτὸ στενοχωριέται, ἄλλο τόσο ὁ πατέρας του τὸ σφίγγει στὴν ἀγκαλιά του, τὸ φιλάει καὶ τὸ χαϊδεύει. Ἔτσι, καὶ ὅσο περισσότερο ὑποφέρει ὁ ἄνθρωπος καὶ λυπᾶται γιὰ τὴν ἁμαρτωλότητά του ἢ γιὰ τὴν ἀχαριστία του πρὸς τὸν Θεὸ καὶ κλαίει φιλότιμα ποὺ λύπησε μὲ τὶς ἁμαρτίες του τὸν Θεὸ Πατέρα του, τόσο περισσότερο καὶ ὁ Θεὸς τὸν ἀνταμείβει μὲ θεία ἀγαλλίαση καὶ τὸν γλυκαίνει ἐσωτερικά. Αὐτὴ ἡ λύπη ἔχει μὲν πόνο, ἀλλὰ ἔχει καὶ ἐλπίδα καὶ παρηγοριά.Ὅποιος ὅμως θέλει τὴν θεία παρηγοριά, δὲν πρέπει νὰ ζητάη παρηγοριά. Πρέπει νὰ νιώση τὸ σφάλμα του, νὰ μετανοιώση, καὶ τότε θὰ ἔρθη ἀπὸ μόνη της ἡ θεία παρηγοριά. Κάποτε εἶχε δημιουργηθῆ στὸ Ἅγιον Ὄρος ἕνα θέμα καὶ εἶχαν ἐκτεθῆ μερικοί. Τυχαῖα μὲ συνάντησε ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ εἶχαν ἐκτεθῆ καὶ μοῦ εἶπε: «Ἄχ, καὶ σὲ ἤθελα, γιὰ νὰ μὲ παρηγορήσης». Καὶ αὐτό, γιατὶ τὸν εἶχε ξεσκονίσει κάποιος. Καὶ εἶχε δίκιο ὁ ἄλλος ποὺ τὸν ξεσκόνισε. Ὅταν τὸ ἄκουσα, ἀπόρησα!
Νὰ ζητάη παρηγοριά, ἐνῶ εἶχε σφάλει! Ἂν δὲν ζητοῦσε παρηγοριά, ἀλλὰ ταπεινωνόταν καὶ ἔλεγε: «ἔσφαλα, Θεέ μου», θὰ ἐρχόταν ἡ θεϊκὴ παρηγοριὰ μέσα του. Τώρα αὐτός, ἐνῶ εἶχε σφάλει, ἤθελε νὰ τοῦ πῶ: «Δὲν πειράζει, μὴ στενοχωριέσαι, δὲν ἦταν καὶ τόσο μεγάλο τὸ φταίξιμό σου, δὲν φταῖς μόνον ἐσύ, φταίει καὶ ὁ ἄλλος». Ἔ, τί παρηγοριὰ εἶναι αὐτή; Αὐτὸ εἶναι κοροϊδία. Ἡ θεία παρηγοριὰ ἔρχεται ἀπὸ τὴν μετάνοια.
–Ἡ θεία παρηγοριὰ τί εἶναι; Θὰ σᾶς πῶ ἕνα παράδειγμα, γιὰ νὰ καταλάβετε καλύτερα. Ἕνα παιδάκι κάνει μιὰ μικρὴ ζημιά, σπάζει λ.χ. ἕνα ἐργαλεῖο τοῦ πατέρα του, καὶ ὕστερα στενοχωριέται καὶ κλαίει, γιατὶ τὴν θεωρεῖ πολὺ μεγάλη. Ὅσο περισσότερο κλαίει καὶ ἀναγνωρίζει τὴν ζημιὰ ποὺ ἔκανε καὶ ὑποφέρει, τόσο περισσότερο ὁ πατέρας του τὸ χαϊδεύει καὶ τὸ παρηγορεῖ: «Καλά, παιδάκι μου, μὴ στενοχωριέσαι, δὲν πειράζει, θὰ ἀγοράσουμε ἄλλο». Ἐκεῖνο ὅμως, βλέποντας τὴν στοργὴ τοῦ πατέρα του, κλαίει ἀπὸ φιλότιμο περισσότερο. «Δὲν μπορῶ, λέει, νὰ μὴ στενοχωριέμαι. Νά, τώρα χρειάζεται τὸ ἐργαλεῖο καὶ ἐγὼ τὸ ἔσπασα». «Παιδάκι μου, δὲν εἶναι τίποτε, παλιὸ ἦταν», τοῦ λέει. Ἀλλὰ ἐκεῖνο πάλι στενοχωριέται. Καὶ ὅσο αὐτὸ στενοχωριέται, ἄλλο τόσο ὁ πατέρας του τὸ σφίγγει στὴν ἀγκαλιά του, τὸ φιλάει καὶ τὸ χαϊδεύει. Ἔτσι, καὶ ὅσο περισσότερο ὑποφέρει ὁ ἄνθρωπος καὶ λυπᾶται γιὰ τὴν ἁμαρτωλότητά του ἢ γιὰ τὴν ἀχαριστία του πρὸς τὸν Θεὸ καὶ κλαίει φιλότιμα ποὺ λύπησε μὲ τὶς ἁμαρτίες του τὸν Θεὸ Πατέρα του, τόσο περισσότερο καὶ ὁ Θεὸς τὸν ἀνταμείβει μὲ θεία ἀγαλλίαση καὶ τὸν γλυκαίνει ἐσωτερικά. Αὐτὴ ἡ λύπη ἔχει μὲν πόνο, ἀλλὰ ἔχει καὶ ἐλπίδα καὶ παρηγοριά.Ὅποιος ὅμως θέλει τὴν θεία παρηγοριά, δὲν πρέπει νὰ ζητάη παρηγοριά. Πρέπει νὰ νιώση τὸ σφάλμα του, νὰ μετανοιώση, καὶ τότε θὰ ἔρθη ἀπὸ μόνη της ἡ θεία παρηγοριά. Κάποτε εἶχε δημιουργηθῆ στὸ Ἅγιον Ὄρος ἕνα θέμα καὶ εἶχαν ἐκτεθῆ μερικοί. Τυχαῖα μὲ συνάντησε ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ εἶχαν ἐκτεθῆ καὶ μοῦ εἶπε: «Ἄχ, καὶ σὲ ἤθελα, γιὰ νὰ μὲ παρηγορήσης». Καὶ αὐτό, γιατὶ τὸν εἶχε ξεσκονίσει κάποιος. Καὶ εἶχε δίκιο ὁ ἄλλος ποὺ τὸν ξεσκόνισε. Ὅταν τὸ ἄκουσα, ἀπόρησα!
Νὰ ζητάη παρηγοριά, ἐνῶ εἶχε σφάλει! Ἂν δὲν ζητοῦσε παρηγοριά, ἀλλὰ ταπεινωνόταν καὶ ἔλεγε: «ἔσφαλα, Θεέ μου», θὰ ἐρχόταν ἡ θεϊκὴ παρηγοριὰ μέσα του. Τώρα αὐτός, ἐνῶ εἶχε σφάλει, ἤθελε νὰ τοῦ πῶ: «Δὲν πειράζει, μὴ στενοχωριέσαι, δὲν ἦταν καὶ τόσο μεγάλο τὸ φταίξιμό σου, δὲν φταῖς μόνον ἐσύ, φταίει καὶ ὁ ἄλλος». Ἔ, τί παρηγοριὰ εἶναι αὐτή; Αὐτὸ εἶναι κοροϊδία. Ἡ θεία παρηγοριὰ ἔρχεται ἀπὸ τὴν μετάνοια.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικὸς Ἀγώνας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου