Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

–Γέροντα, πῶς μπορεῖς νὰ νιώσης τὸν πόνο τῶν ἄλλων;
–Ὅταν ἔχης κι ἐσὺ κάποιον πόνο, σκέφτεσαι τὸν πόνο τοῦ ἄλλου, ἔρχεσαι στὴν θέση του καὶ πονᾶς πιὸ πολὺ γιὰ ̓κεῖνον. Ὁ πόνος ὁ δικός σου δηλαδὴ σὲ βοηθάει νὰ καταλάβης τὸν πόνο τῶν ἄλλων.
Καὶ ὅταν δέχεσαι μὲ χαρὰ τὸν δικό σου πόνο, δίνεις στοὺς πονεμένους παρηγοριά. Πάντως ἄλλο εἶναι νὰ μαθαίνης ὅτι ἀρρώστησε κάποιος καὶ ἄλλο εἶναι νὰ ἀρρωσταίνης ὁ ἴδιος. Τότε καταλαβαίνεις τὸν ἄρρωστο.
Ἄκουγα «χημειοθεραπεῖες» καὶ νόμιζα ὅτι εἶναι «χυμοθεραπεῖες», δηλαδὴ ὅτι κάνουν στοὺς καρκινοπαθεῖς θεραπεία μὲ χυμούς, μὲ φυσικὲς τροφές!
Ποῦ νὰ ξέρω;
Τώρα ὅμως κατάλαβα τί ταλαιπωρία εἶναι.
–Οἱ χημειοθεραπεῖες, Γέροντα, εἶναι πιὸδύσκολες ἀπὸ τὶς ἀκτινοβολίες;
–Πιὸ δύσκολες; Ὅλα, καὶ οἱ ἀκτινοβολίες καὶ οἱ χημειοθεραπεῖες εἶναι...
Τὸ χειρότερο εἶναι ποὺ σοῦ κόβουν τὴν ὄρεξη· ἐνῶ πρέπει νὰ φᾶς καλά, δὲν μπορεῖς νὰ φᾶς καθόλου. Καὶ οἱ γιατροὶ σοῦ λένε: «Πρέπει νὰ τρῶς». Ἔμ, πῶς νὰ φᾶς, ἀφοῦ ὅλα αὐτὰ σοῦ κόβουν τὴν ὄρεξη καὶ σὲ κάνουν πτῶμα! Ὅταν ἔκανα ἀκτινοβολίες, ἐνῶ καιγόμουν, δὲν μποροῦσα νὰ πιῶ καθόλου νερό. Μοῦ ἐρχόταν νὰ κάνω ἐμετό, αἰσθανόμουν ἀπέχθεια ἀκόμη καὶ γιὰ τὸ νερό11.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Δ’ «Οἰκογενειακή Ζωή» -118-
11Εἰπώθηκαν τὸν Ἰούνιο τοῦ 1994, ἕναν μήνα πρὶν ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ Γέροντα, μετὰ ἀπὸ τὴν ὀκτάμηνη ταλαιπωρία ἀπὸ τὸν καρκίνο.