ΚΑΥΧΙΕΣΑΙ ΓΙΑ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ή ΔΟΞΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
- Γέροντα, όποιος έχει υπερηφάνεια πάντοτε λέει το καλό που κάνει;
- Και να το πει και να μην το πει, το χει μέσα του κρυφό καμάρι! Να, αυτές τις μέρες ήρθε κάποιος να με δει. Μου μιλούσε συνέχεια για τον εαυτό του και κάθε τόσο μου πρόσθετε: «Εις δόξαν Θεού τα λέω». Με τρόπο του είπα: «Μήπως μπαίνει λίγο και η δόξα η δική σου;». «Α, όχι, μου λέει, όλα εις δόξαν Θεού…». Και τελικά δεν είχε έρθει να μου πει κάτι που τον απασχολούσε, αλλά να μου διηγηθεί τα κατορθώματά του «εις δόξαν Θεού..», ενώ στην πραγματικότητα όλα τα έλεγε για την δόξα την δική του
Πάντως, όταν ο άνθρωπος κάνη γνωστό το καλό που κάνει και υπερηφανεύεται, πάντοτε το χάνει. Τότε και κουράζεται άσκοπα και κολάζεται.
Κάποιος που επρόκειτο να γίνει ιερέας πήγε σε ένα απομονωμένο μοναστήρι να καθίσει σαράντα μέρες πριν από την χειροτονία του. Στις τριάντα οκτώ όμως μέρες παρουσιάσθηκε κάποια ανάγκη και χρειάσθηκε να κατεβεί στον κόσμο.
Μετά έκανε το παν να επιστρέψει, για να μείνει ακόμη δυο μέρες, γιατί πως θα έλεγε ότι κάθισε στην έρημο σαράντα μέρες πριν από την χειροτονία του; Βλέπεις, και ο Μωυσής σαράντα μέρες κάθισε στο Σινά , πριν πάρει τις δέκα εντολές!... Έλεγε μετά παντού: «Εγώ πριν από την χειροτονία μου κάθισα στην ησυχία σαράντα μέρες». Έτσι έρχεται η Χάρις;
Χίλιες φορές να καθόταν είκοσι μέρες ή δεκαπέντε ή να μην καθόταν ούτε μια μέρα, για να μη καυχιέται ότι κάθισε σαράντα μέρες.
Τότε περισσότερη Χάρη θα είχε.- Γέροντα, ο Απόστολος Παύλος λέει: «Ο καυχώμενος εν Κυρίω καυχάσθω». Αυτή η καύχηση, μπορεί να έχει υπερηφάνεια;
- Όχι, πώς να έχει υπερηφάνεια; Αυτό έχει μια δοξολογία, μια ευχαριστία στον Θεό. Αν θεωρούμε μεγάλη τιμή και ευεργεσία, που οικονόμησε ο Καλός Θεός να είμαστε Χριστιανοί, αυτή η καύχηση δεν έχει υπερηφάνεια.. Όταν κάποιος, ας υποθέσουμε, θεωρεί ευλογία και χαίρεται που ο Θεός οικονόμησε να έχει καλούς, ευλαβείς γονείς αυτό δεν σημαίνει ότι καμαρώνει κοσμικά, αλλά ότι έχει ευγνωμοσύνη προς τον Θεό.
- Γέροντα, όποιος έχει υπερηφάνεια πάντοτε λέει το καλό που κάνει;
- Και να το πει και να μην το πει, το χει μέσα του κρυφό καμάρι! Να, αυτές τις μέρες ήρθε κάποιος να με δει. Μου μιλούσε συνέχεια για τον εαυτό του και κάθε τόσο μου πρόσθετε: «Εις δόξαν Θεού τα λέω». Με τρόπο του είπα: «Μήπως μπαίνει λίγο και η δόξα η δική σου;». «Α, όχι, μου λέει, όλα εις δόξαν Θεού…». Και τελικά δεν είχε έρθει να μου πει κάτι που τον απασχολούσε, αλλά να μου διηγηθεί τα κατορθώματά του «εις δόξαν Θεού..», ενώ στην πραγματικότητα όλα τα έλεγε για την δόξα την δική του
Πάντως, όταν ο άνθρωπος κάνη γνωστό το καλό που κάνει και υπερηφανεύεται, πάντοτε το χάνει. Τότε και κουράζεται άσκοπα και κολάζεται.
Κάποιος που επρόκειτο να γίνει ιερέας πήγε σε ένα απομονωμένο μοναστήρι να καθίσει σαράντα μέρες πριν από την χειροτονία του. Στις τριάντα οκτώ όμως μέρες παρουσιάσθηκε κάποια ανάγκη και χρειάσθηκε να κατεβεί στον κόσμο.
Μετά έκανε το παν να επιστρέψει, για να μείνει ακόμη δυο μέρες, γιατί πως θα έλεγε ότι κάθισε στην έρημο σαράντα μέρες πριν από την χειροτονία του; Βλέπεις, και ο Μωυσής σαράντα μέρες κάθισε στο Σινά , πριν πάρει τις δέκα εντολές!... Έλεγε μετά παντού: «Εγώ πριν από την χειροτονία μου κάθισα στην ησυχία σαράντα μέρες». Έτσι έρχεται η Χάρις;
Χίλιες φορές να καθόταν είκοσι μέρες ή δεκαπέντε ή να μην καθόταν ούτε μια μέρα, για να μη καυχιέται ότι κάθισε σαράντα μέρες.
Τότε περισσότερη Χάρη θα είχε.- Γέροντα, ο Απόστολος Παύλος λέει: «Ο καυχώμενος εν Κυρίω καυχάσθω». Αυτή η καύχηση, μπορεί να έχει υπερηφάνεια;
- Όχι, πώς να έχει υπερηφάνεια; Αυτό έχει μια δοξολογία, μια ευχαριστία στον Θεό. Αν θεωρούμε μεγάλη τιμή και ευεργεσία, που οικονόμησε ο Καλός Θεός να είμαστε Χριστιανοί, αυτή η καύχηση δεν έχει υπερηφάνεια.. Όταν κάποιος, ας υποθέσουμε, θεωρεί ευλογία και χαίρεται που ο Θεός οικονόμησε να έχει καλούς, ευλαβείς γονείς αυτό δεν σημαίνει ότι καμαρώνει κοσμικά, αλλά ότι έχει ευγνωμοσύνη προς τον Θεό.
Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Ε΄ - ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου