Πάντα
να έχης στο στόμα σου το γλυκύτατο όνομα του Ιησού,Κύριε Ιησού Χριστέ,
Υιέ του Θεού, ελέησόν με», για να γλυκαίνεται η ψυχή σου.
Μεγάλη υπόθεση να περνάς ολόκληρη την ημέρα με την ευχή.
Αρχίζεις την ημέρα σου με την ευχή, στην συνέχεια κάνεις την εργασία σου λέγοντας την ευχή, και έτσι αγιάζεται ό,τι κάνεις, αγιάζονται και όσοι συμμετέχουν σε αυτό. Όταν λ.χ. μαγειρεύης και λές την ευχή, αγιάζεται το φαγητό που κάνεις, αγιάζονται και όσοι το τρώνε.
Γέροντα, αυτόν τον καιρό αντιμετωπίζω συνέχεια πειρασμούς. – Να αξιοποιής τον κάθε πειρασμό με το να καταφεύγης στον Χριστό ζητώντας
την βοήθειά Του, και έτσι θα σού μένη κέρδος η αδιάλειπτη προσευχή.
Μεγάλη υπόθεση να περνάς ολόκληρη την ημέρα με την ευχή.
Αρχίζεις την ημέρα σου με την ευχή, στην συνέχεια κάνεις την εργασία σου λέγοντας την ευχή, και έτσι αγιάζεται ό,τι κάνεις, αγιάζονται και όσοι συμμετέχουν σε αυτό. Όταν λ.χ. μαγειρεύης και λές την ευχή, αγιάζεται το φαγητό που κάνεις, αγιάζονται και όσοι το τρώνε.
Γέροντα, αυτόν τον καιρό αντιμετωπίζω συνέχεια πειρασμούς. – Να αξιοποιής τον κάθε πειρασμό με το να καταφεύγης στον Χριστό ζητώντας
την βοήθειά Του, και έτσι θα σού μένη κέρδος η αδιάλειπτη προσευχή.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»
Θυμάμαι, όταν ήμουν στο Σανατόριο, νοσηλευόταν εκεί ένας μοναχός που είχε συνηθίσει να λέη την ευχή. Έκλεινε τα μάτια του και έλεγε συνέχεια: «Κύριε Ιησού Χριστέ...», «Κύριε Ιησού Χριστέ…». Μία επισκέπτρια που τον είδε, άρχισε να σταυροκοπιέται. «Ώ, είπε, κοντά σε άγιο βρισκόμαστε!». Μια μέρα όμως αυτός ο μοναχός μου είπε: «Τον τάδε και τον τάδε τους ήλεγξα.
Έγραψα γράμμα και στον τάδε Δεσπότη και στον τάδε, να αλλάξουν μυαλά, κι εγώ θα είμαι στο πλευρό τους». «Για στάσου, βρέ αδελφέ, του λέω. Αγράμματος είσαι, φυματίωση έχεις, που στηρίζεσαι και μιλάς έτσι;». Και τί μου απαντά! «Ένας-δυό αν υπήρχαν σαν κι εμένα, θα είχε σωθή ο κόσμος!». Αν δεν ήταν καλά στο μυαλό, θα ήταν δικαιολογημένος· αλλά το μυαλό του ήταν εντάξει.
Επειδή ζόριζε τον εαυτό του και έλεγε συνέχεια την ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με»
του έμεινε η συνήθεια και μετά κάθε λογισμός που του ερχόταν νόμιζε ότι ήταν από τον Θεό.
Έτσι έφθασε στο σημείο να πιστεύη ότι σαν αυτόν δεν υπήρχε κανένας άλλος στον κόσμο!
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»
Γέροντα,
πώς λέτε την ευχή με την εισπνοή και την εκπνοή; – Είχα συνηθίσει να
λέω την ευχή ολόκληρη· με την εισπνοή έλεγα «Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ
του Θεού» και με την εκπνοή «ελέησόν με, τον αμαρτωλόν».
Ύστερα όμως από την εγχείρηση στους πνεύμονες, δεν έφθανε η αναπνοή μου να την λέω ολόκληρη, και έλεγα με την εισπνοή «Κύριε, Ιησού Χριστέ» και με την εκπνοή «ελέησόν με».
Γέροντα, σε τί βοηθάει το κράτημα της αναπνοής, όταν λέμε την ευχή;
– Το κράτημα της αναπνοής βοηθάει να συγκεντρωθή ο νούς στην ευχή, όπως στην σκοποβολή κρατάς κάπως την αναπνοή σου, για να πετύχης τον στόχο σου. Αυτό όμως πρέπει να γίνεται για λίγο στην αρχή, και μόνον όταν υπάρχη ανάγκη· όταν δηλαδή ο νούς είναι σκορπισμένος ή έχη πόλεμο λογισμών.
Τότε έχει νόημα να κρατάη κανείς λίγο την αναπνοή του, αλλά και πάλι όχι συνέχεια, γιατί πιέζεται η καρδιά και παθαίνει βλάβη. Μερικοί σκύβουν το κεφάλι, κρατούν την αναπνοή και πονάει η καρδιά ως όργανο, οπότε παθαίνουν ζημιά και αναγκάζονται να σταματήσουν την ευχή.
Ο Θεός άλλον πόνο ζητάει· ο πραγματικός καρδιακός πόνος έρχεται με την ταπεινή συντριβή της καρδιάς και όχι με το σαρκικό σφίξιμο της καρδιάς.
Ύστερα όμως από την εγχείρηση στους πνεύμονες, δεν έφθανε η αναπνοή μου να την λέω ολόκληρη, και έλεγα με την εισπνοή «Κύριε, Ιησού Χριστέ» και με την εκπνοή «ελέησόν με».
Γέροντα, σε τί βοηθάει το κράτημα της αναπνοής, όταν λέμε την ευχή;
– Το κράτημα της αναπνοής βοηθάει να συγκεντρωθή ο νούς στην ευχή, όπως στην σκοποβολή κρατάς κάπως την αναπνοή σου, για να πετύχης τον στόχο σου. Αυτό όμως πρέπει να γίνεται για λίγο στην αρχή, και μόνον όταν υπάρχη ανάγκη· όταν δηλαδή ο νούς είναι σκορπισμένος ή έχη πόλεμο λογισμών.
Τότε έχει νόημα να κρατάη κανείς λίγο την αναπνοή του, αλλά και πάλι όχι συνέχεια, γιατί πιέζεται η καρδιά και παθαίνει βλάβη. Μερικοί σκύβουν το κεφάλι, κρατούν την αναπνοή και πονάει η καρδιά ως όργανο, οπότε παθαίνουν ζημιά και αναγκάζονται να σταματήσουν την ευχή.
Ο Θεός άλλον πόνο ζητάει· ο πραγματικός καρδιακός πόνος έρχεται με την ταπεινή συντριβή της καρδιάς και όχι με το σαρκικό σφίξιμο της καρδιάς.
. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» - 87 -
Γέροντα, βοηθούν τα διάφορα βιβλία που αναφέρονται στην νοερά προσευχή;
– Βοηθούν όσους έχουν ταπείνωση. Όσους όμως έχουν υπερηφάνεια και βάζουν στόχο σε τόσο διάστημα να φθάσουν σε μέτρα πνευματικά, να γίνουν Νηπτικοί Πατέρες, δεν τους βοηθούν. Ήρθαν μια μέρα κάποιοι στο Καλύβι και μου λένε:
«Ήρθαμε να μας διδάξης την ευχή, γιατί είσαι από αυτούς που έχουν την νοερά προσευχή».
«Να με σβήσετε εμένα από τον κατάλογό σας, τους είπα. Εγώ τίποτα άλλο δεν κάνω, παρά μόνο ζητώ το έλεος του Θεού».
Μπορεί, Γέροντα, να αποκτήση κανείς την ευχή, χωρίς να διαβάση Νηπτικούς Πατέρες125 και χωρίς να ακολουθήση κάποιες μεθόδους;
– Και βέβαια μπορεί, αν απλά και ταπεινά λέη την ευχή. Γιατί μερικοί σκαλώνουν στις μεθόδους και μένουν εκεί· δεν προχωρούν παραπέρα.
Κάνουν δηλαδή την μέθοδο σκοπό, ενώ η μέθοδος είναι απλώς βοηθητικό μέσο.
– Βοηθούν όσους έχουν ταπείνωση. Όσους όμως έχουν υπερηφάνεια και βάζουν στόχο σε τόσο διάστημα να φθάσουν σε μέτρα πνευματικά, να γίνουν Νηπτικοί Πατέρες, δεν τους βοηθούν. Ήρθαν μια μέρα κάποιοι στο Καλύβι και μου λένε:
«Ήρθαμε να μας διδάξης την ευχή, γιατί είσαι από αυτούς που έχουν την νοερά προσευχή».
«Να με σβήσετε εμένα από τον κατάλογό σας, τους είπα. Εγώ τίποτα άλλο δεν κάνω, παρά μόνο ζητώ το έλεος του Θεού».
Μπορεί, Γέροντα, να αποκτήση κανείς την ευχή, χωρίς να διαβάση Νηπτικούς Πατέρες125 και χωρίς να ακολουθήση κάποιες μεθόδους;
– Και βέβαια μπορεί, αν απλά και ταπεινά λέη την ευχή. Γιατί μερικοί σκαλώνουν στις μεθόδους και μένουν εκεί· δεν προχωρούν παραπέρα.
Κάνουν δηλαδή την μέθοδο σκοπό, ενώ η μέθοδος είναι απλώς βοηθητικό μέσο.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου:
125 Η πιο γνωστή συλλογή νηπτικών πατερικών κειμένων είναι η «Φιλοκαλία των Ιερών
Νηπτικών», την οποία συνέταξαν, επιμελήθηκαν και εξέδωσαν το 1782 ο Άγιος Μακάριος Νοταράς (†1805) και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (†1809).
125 Η πιο γνωστή συλλογή νηπτικών πατερικών κειμένων είναι η «Φιλοκαλία των Ιερών
Νηπτικών», την οποία συνέταξαν, επιμελήθηκαν και εξέδωσαν το 1782 ο Άγιος Μακάριος Νοταράς (†1805) και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (†1809).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου