Έργο κ. Βαρβάρας Πασσαλίδου
Στην ομιλία συμμετέχει κι ο π. Θεόκλητος, Ηγούμενος της Ι.Μ. Αγίου Αρσενίου Χαλκιδικής.
Βιώνοντας το γεγονός της συναντήσεως ενός Αγίου με τον ηγαπημένο του Κύριο (Από τον βίο του Αγίου Παϊσίου)
Ιερομονάχου Γρηγορίου
«Στις περιπτώσεις εκείνες, που είχα την ιδιαίτερη ευλογία να λειτουργήσω στο Κελλί του, στον "Τίμιο Σταυρό" ή στην "Παναγούδα", και να συμμετέχη στην Θεία Λειτουργία ο Γέροντας μόνος του,βίωνα μία παρουσία αγγελική μέσα στο παρεκκλήσιο.
Οι όποιες κινήσεις του, καθώς διακονούσε τον ιερέα, η ψαλμωδία του και όλη του η στάση, μαρτυρούσαν ότι ζούσε πραγματικά την παρουσία του αοράτου Θεού.
Ιερομονάχου Γρηγορίου
...«Μετά την χειροτονία μου, με τα έργα του και με τους λόγους του, με δίδαξε πως να φέρωμαι ως εξομολόγος Πνευματικός στους εν Χριστώ αδελφούς, που χτυπημένοι από τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού, έρχονται στο εξομολογητήριο ζητώντας την παρηγοριά του θείου ελέους.
...«Μετά την χειροτονία μου, με τα έργα του και με τους λόγους του, με δίδαξε πως να φέρωμαι ως εξομολόγος Πνευματικός στους εν Χριστώ αδελφούς, που χτυπημένοι από τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού, έρχονται στο εξομολογητήριο ζητώντας την παρηγοριά του θείου ελέους.
Ο γέροντας έλεγε χαρακτηριστικά: «Οι Άγιοι μας βοηθούν να καταλάβουμε ποιά πρέπει να είναι η στάση μας σ' αυτούς που έπεσαν στην αμαρτία. Πρέπει να είναι πόνος αγάπης. Ας γευθούν την γλύκα του θείου ελέους.»
Είναι σωστό κατά την ώρα της προσευχής να ασπαζόμαστε τις εικόνες;
Μερικὲς φορές, Γέροντα, κατὰ την ώρα της προσευχής ασπάζομαι τις εικόνες. Είναι σωστό;
- Σωστὸ είναι. Κανονικὰ έτσι πρέπει να ασπαζόμαστε τις εικόνες: Να ξεχειλίζει η καρδιά μας απὸ Αγάπη προς τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους, και να πέφτουμε, να προσκυνούμε τις Άγιες εικόνες τους.
Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης
ΠηγήΕἰς τιμήν καί μνήμην τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου [Σήμερα (12 Ἰουλίου] ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη του.
Ἡ καλοσύνη τῆς καρδιᾶς «ἀνοίγει τούς οὐρανούς», συμβολικά καί πραγματικά, στόν καιρό μάλιστα πού ἀποδεικνύονται ἄκαρπες πολλές
καί ἐπίμονες προσευχές κατά τῆς ποικίλης ἀνομβρίας, οἱ ὁποῖες ὅμως δέν συνοδεύονται ἀπό ἁπλή, εἰλικρινῆ, ἔμπρακτη ἀγάπη. Τό πῶς, μᾶς τό περιγράφει ὁ ὅσιος Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης μέ ἕνα γεγονός ἀπό τήν ζωή του στό Ὄρος Σινᾶ:
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ μιλάει για την οσιακή βιοτή και τα θαύματα του αγίου των ημερών μας, Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου. Η συνέντευξη δόθηκε στην Ι.Μ. Κουτλουμουσίου με αφορμή την πανήγυρη του αγιορείτη Οσίου.
Ο Ομότιμος Καθηγητής του ΑΠΘ Γεώργιος Μαντζαρίδης μιλάει σε εκδήλωση της Ενωμένης Ρωμιοσύνης προς τιμήν του οσίου Παϊσίου με θέμα: ''Ο Όσιος Παΐσιος, ένας παγκόσμιος άνθρωπος''. Η εκδήλωση έλαβε χώρα στη Στρατιωτική Λέσχη Θεσσαλονίκης την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016.
Μη φοβάσαι, δεν θα πεθάνης· θα νικήσης τον θάνατο!
Το 1985 επισκέφθηκε τον Πατέρα Παΐσιο στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου μία καρκινοπαθής γυναίκα τριαντά έξι ετών από την Θάσο. Ήταν σε κακή κατάσταση, και οι γιατροί της είχαν δώσει ελάχιστο χρόνο ζωής.
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994).
Ο Γέροντας την σταύρωσε με τον Σταυρό του, προσευχήθηκε για λίγη ώρα και αμέσως της είπε:
– Μη φοβάσαι, έχεις να κάνης πολλή δουλειά ακόμη. Είναι και ο Άγιος Παντελεήμων.
Ο Γέροντας Εφραίμ, Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, παραχώρησε
νέντευξη, η οποία αναφερόταν στη ζωή, το έργο και τα θαύματα του Αγίου Παϊσίου στον π. Φλωρίν Βόντα, η οποία και μεταδόθηκε από το Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Άλμπα Ιουλία του Πατριαρχείου της Ρουμανίας.
Του Λάμπρου Κ. Σκόντζου Θεολόγου – Καθηγητού
Η αδιάκοπη ανάδειξη αγίων στο δισχιλιόχρονο διάβα της ιστορίας είναι το μόνιμο θαύμα στην Εκκλησία μας. Κάποιος μεγάλος ασκητής είχε πει πως όταν σταματήσουν να αναδεικνύονται άγιοι θα έρθει και το τέλος του κόσμου.
Ο 20ος αιώνας ανάδειξε μια πλειάδα νεοφανών αγίων. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.
Γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου του 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας και ονομάζονταν Αρσένιος Εζνεπίδης.
ος παγκοσμιοποιημένος και παγκόσμιος· στην ιερή μνήμη του Αγίου Παϊσίου († 12 Ιουλίου)
Ο άνθρωπος δεν έγινε για να μείνει αυτό που είναι. Έγινε για να γίνει αυτό που δεν είναι. Το μεγαλείο του ανθρώπου δεν βρίσκεται στο παρόν ή στο παρελθόν του. Βρίσκεται στο μέλλον του.
Η στασιμότητα στο παρόν ως ακινησία είναι ταυτόσημη με τον θάνατο. Και η κίνηση προς το παρελθόν είναι κίνηση προς το μη όν, από το οποίο κληθήκαμε με το δημιουργικό πρόσταγμα. Μόνο η κίνηση προς το μέλλον φανερώνει ζωντάνια και δυνατότητα προκοπής.
Ένας ιερέας, που υπηρετεί χρόνια την Εκκλησία του Χριστού μας στην Αμερική, αποφάσισε κάποτε να επισκεφτεί το Άγιον Όρος και συγκεκριμένα τον γέροντα Παΐσιο. Μαζί του είχε έκδηλώσει την επιθυμία να ‘ρθει και ένας προτεστάντης πάστορας.
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994).
Ο Γέροντας τους υποδέχτηκε γεμάτος καλοσύνη. Τους κέρασε λουκούμι και κρύο νερό και κάθισε κοντά τους. Πέρασαν μερικά λεπτά κι ο προτεστάντης πάστορας άνοιξε συζήτηση για τα άγια λείψανα.
«– Ἄν εἶσαι ἡ µάρτυς Εὐφηµία, ἔλα νά προσκυνήσουµε τήν Ἁγία Τριάδα. Ὅ,τι κάνω ἐγώ νά κάνης καί σύ»
Η Αγία Ευφημία έζησε και μαρτύρησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα από οικογένεια θεοσεβή και ευγενική. Οι γονείς της Ψιλόφρων και Θεοδωριανή φρόντισαν ώστε η Θυγατέρα τους να αναπτύξει κάθε χριστιανική αρετή.΄
Η Ευφημία εξελίχθηκε σε άνθρωπο με σπάνια χαρίσματα και δυνατό χριστιανικό φρόνημα, το οποίο επέδειξε όταν ο ειδωλολάτρης ανθύπατος της Μικράς Ασίας Πρίσκος διέταξε να παρευρεθούν όλοι οι κάτοικοι της Χαλκηδόνας σε γιορτή, την οποία οργάνωνε προς τιμή του θεού των ειδωλολατρών Άρη.
Αυτή η πλάκα υπάρχει στον τάφο του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου
Ο Άγιος Παΐσιος στις 12 Ιουλίου 1994 εκοιμήθη εν Κυρίω και είχε ζητήσει να τοποθετηθεί στον τάφο του μία πλάκα με γραμμένα τα εξής:
Χιλιάδες πιστοί αναμένονται στο πατρικό σπίτι του Αγίου Παισίου στην Κόνιτσα
Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος μεγάλωσε και γαλουχήθηκε στην Κόνιτσα και στη συνέχεια μόνασε στη μονή Στομίου Κονίτσης. Με λαμπρότητα θα γιορτάσει και φέτος η Κόνιτσα τη μνήμη του Αγίου Παϊσίου, ο οποίος
έζησε 31 χρόνια της ζωής του στην Κόνιτσα, όπου βρίσκεται και το πατρικό του σπίτι.
Τέσσερα χρόνια έζησε ο Άγιος Παΐσιος σαν μοναχός στη Μονή Στομίου, που φθάνει κάποιος προχωρώντας 5 χιλ. μέσα στην πανέμορφη χαράδρα του ποταμού Αώου.
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης: «Νὰ εὔχεσθε καὶ ἐσεῖς γιὰ μένα, διὰ νὰ μοῦ δίνει δύναμη ὁ Θεὸς νὰ σκάβω τὸν παλαιόν μου ἄνθρωπον»
Ὁ Γέροντας ἔγραφε σὲ ἐπιστολή του πρὸς εὐσεβεῖς γυναῖκες, ποὺ ποθοῦσαν τὸ μοναχισμό: «Νὰ εὔχεσθε καὶ ἐσεῖς γιὰ μένα, διὰ νὰ μοῦ δίνει δύναμη ὁ Θεὸς νὰ σκάβω τὸν παλαιόν μου ἄνθρωπον. Ὅσο σκάβω, τόσο μεγαλώνει ὁ λάκκος.
Οὔτε καὶ πρόκειται νὰ τελειώσει ποτέ, ἕως ὅτου μπῶ στὸν ἄλλον λάκκο, ποὺ ἀνοίγει ἡ πύλη τῆς πραγματικῆς ζωῆς. Νὰ εὔχεσθε νὰ μπορέσω νὰ καθαρίσω τὸ σιταράκι, ποὺ θὰ φυτευτεῖ στὸν λάκκο, νὰ μὴ ἔχει ἦρες καὶ λαθήρια, γιὰ νὰ παρουσιάσω στὸν Δημιουργόν μου στάχυα καλὰ μόνον».
Πηγή: «Μαρτυρίες Προσκυνητῶν. Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. 1924–1994» β´ τόμος, (σελ. 393).
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης - Ὁ Θεὸς ἀγαπάει τὴν Ἑλλάδα
Ὁ Γέροντας ἦταν εὐαίσθητος ἀπέναντι στὰ ἐθνικὰ θέματα καὶ διατηροῦσε τὴν αἰσιοδοξία του γιὰ τὴν πορεία τους. Ἡ στρατιωτική του θητεία εἶχε συμπέσει μὲ τὴν περίοδο τοῦ ἐμφυλίου πολέμου τῆς δεκαετίας τοῦ σαράντα, γεγονὸς ποὺ τοῦ διατήρησε τὸν πατριωτισμό του, μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς του σὲ ὑψηλὸ βαθμό.
Γιὰ τὴν πορεία τῆς Πατρίδος μᾶς ἔλεγε: «Πολλὲς μπόρες πέρασε ἡ Ἑλλάδα. Ἀδικήθηκε πολύ. Καὶ ὅ,τι ἔρθει, μπόρα θά ᾽ναι. Τὴν ἀγαπάει ὁ Θεός. Στὴ Μικρὰ Ἀσία ἔχουμε πολλὰ ἅγια Λείψανα. Κάθε σπιθαμὴ καὶ βρίσκεις ἅγια Λείψανα. Θὰ πάρουμε τὴν Ἁγία Σοφία».
Πηγή: «Μαρτυρίες Προσκυνητῶν. Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. 1924–1994» β´ τόμος, (σελ. 357).
Τι έλεγε ο Άγιος Παΐσιος για τον Καζαντζάκη
Ἡ πίστη καὶ ἡ βεβαιότητα τοῦ Ὁσίου Παϊσίου γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως δὲν προέρχονταν ἀπὸ λογικὲς διεργασίες καὶ ἐπιχειρήματα.Ἦσαν ἐμπειρικές, βιωματικές.
Τοῦ ἐμφανίσθηκαν πολλὲς φορὲς ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ἡ Παναγία, ἡ Ἁγία Εὐφημία, ὁὅσιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης, γιὰ νὰ ἐνισχύσουν τὴν πίστη του καὶ νὰ τοῦ δώσουν λύσεις σὲ θεολογικὰ καὶπνευματικὰ προβλήματα ποὺ τὸν ἀπασχολοῦσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου