Ἑλληνοτουρκικὰ
- Ἴμια: 30 Ἰανουαρίου 1996, περασμένες 11:00 μ.μ., στὸ στρατόπεδο τῆς
153 ΤΕ στὴ Ρόδο ἔχει τελειώσει ἡ βραδινὴ ἐκπαίδευση καθὼς εἶναι Τρίτη,
ἀλλὰ οἱ ἀξιωματικοὶ εἶναι ἀκόμα ἐκεῖ στὴ Μονάδα. Συνήθως ἔφευγαν στὰ
καπάκια, τὸ πολὺ 10:15 τὸ στρατόπεδο ἂδειαζε ἀπὸ ἀστέρια καὶ σαρδέλες,
ἐκεῖνο τὸ βράδυ εἶναι ὅλοι ἐκεῖ, κάτι ξέρουν, κάτι περιμένουν! Εἶμαι
στὴν πύλη ὡς δεκανέας ἀλλαγῆς μαζὶ μὲ τὸν σκοπὸ τῆς πύλης. Στὶς 11:30
περίπου βλέπω τὸν Νικόλα νὰ τρέχει μὲ τὸ μποξεράκι καὶ ἕνα φανελάκι κι
ἂς εἶναι χειμώνας (καὶ στὴ Ρόδο ὁ χειμώνας δὲν παλεύεται, αὐτὴ ἡ ὑγρασία
σοῦ τρυπάει τὰ κόκαλα) ἀπὸ τὸ θάλαμό μας πρὸς τὸ σιτιστάδικο (ἔτσι
λέγαμε τὸ γραφεῖο Σίτισης). Ψιθυρίζω στὸν σκοπὸ...