Ο Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης (κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, 25 Ιουλίου 1924 - 12 Ιουλίου 1994) ήταν Έλληνας μοναχός του 20ού αιώνα που έγινε ευρέως γνωστός για τον βίο και το έργο του.

Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να υπηρετήσει στο στρατό ο γέροντας Παΐσιος δούλεψε σαν ξυλουργός. Όταν του παραγγελλόταν να κατασκευάσει κάποιο φέρετρο, ο ίδιος, κατανοώντας τη θλίψη της οικογένειας, αλλά και τη φτώχεια της εποχής, δε ζητούσε χρήματα.

Ο Άγιος Παΐσιος εισήλθε πρώτη φορά στο Άγιο Όρος για να μονάσει το 1949, αμέσως μετά την απόλυσή του από το στρατό. Όμως επέστρεψε στα κοσμικά για ένα χρόνο ακόμα, προκειμένου να αποκαταστήσει τις αδελφές του, έτσι το 1950 επέστρεψε στο Άγιο Όρος.

Ο Γέροντας Παΐσιος συνέγραψε 4 βιβλία, τα οποία έχουν εκδοθεί από το Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» (Σουρωτή Θεσσαλονίκης).
Τα βιβλία αυτά τιτλοφορούνται:

• Ο Γέρων Χατζη-Γεώργης ο Αθωνίτης, 1809-1886 (1986)
• Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (1991)
• Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα (1993)
• Επιστολές (1994)