Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: Ἡ διανομὴ τῆς περιουσίας τῶν γονιῶν πρὸς τὰ παιδια τους...
Οἱ γονεῖς ποὺ ἔχουν τὴν οἰκονομικὴ
δυνατότητα, ἔχουν εὐθύνη νὰ φροντίσουν γιὰ τὸ μέλλον τῶν παιδιῶν τους.
Φυσικά, τὸ κυριώτερο εἶναι νὰ τοὺς δώσουν καλὴ ἀνατροφή, μετὰ νὰ τὰ
μορφώσουν ἢ νὰ τὰ στείλουν νὰ μάθουν κάποια τέχνη, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ
ζήσουν, καὶ ὕστερα νὰ τοὺς ἐξασφαλίσουν ἕνα σπιτάκι κ.λπ. Ὅταν τὸ 1924 ἡ
οἰκογένειά μας ἦρθε στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὰ Φάρασα τῆς Καππαδοκίας, τότε μὲ
τὴν Ἀνταλλαγή, ὁ πατέρας μου, ὡς πρόεδρος τοῦ χωριοῦ, φρόντισε νὰ
τακτοποιήση ὅλους τοὺς συγχωριανούς μας. Τὴν οἰκογένειά μας τὴν ἄφησε
τελευταία. Ἀργότερα τὰ μεγαλύτερα ἀδέλφια μου τοῦ παραπονέθηκαν. «Ὅλους
τοὺς φρόντισες, πατέρα, εἶπαν, ἐμᾶς δὲν μᾶς σκέφτηκες». Ἂν εἶναι κανεὶς
μόνος του, μπορεῖ ὅλα νὰ τὰ δώση καὶ νὰ ἀδιαφορήση γιὰ τὸν ἑαυτό του ἀπὸ
αὐταπάρνηση, ἀπὸ ἀρχοντιά, ἀλλά, ἂν ἔχη οἰκογένεια, πρέπει νὰ σκεφθῆ
καὶ τὴν οἰκογένειά του. Βέβαια, οἱ γονεῖς δὲν πρέπει νὰ ξεθαρρεύουν καὶ
νὰ δίνουν στὰ παιδιὰ ὅσα ἔχουν, ὅλα μαζί, γιατὶ τὰ παιδιὰ εἶναι ἄπειρα
καὶ μπορεῖ νὰ ξανοιχτοῦν στὴν σύγχρονη ζωὴ ποὺ δὲν ἔχει ἄκρη. Ὕστερα θὰ
πονοῦν, ποὺ δὲν θὰ ἔχουν νὰ τὰ βοηθήσουν. Νὰ προσέξουν ἐπίσης, ὥστε τὸ
πιὸ...
Οἱ Μυροφόρες δὲν ὑπολόγισαν τίποτε, γιατὶ εἶχαν πνευματικὴ κατάσταση καὶ ἐμπιστεύθηκαν στὸν Χριστό
Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου,
Λόγοι Β΄, «Πνευματικὴ ἀφύπνιση», ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς
Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Βασιλικὰ Θεσσαλονίκης 1999
Σήμερα λείπουν καὶ οἱ δυὸ παλληκαριές·
οὔτε πνευματικὴ παλληκαριὰ ὑπάρχει, ἡ ὁποία γεννιέται ἀπὸ τὴν ἁγιότητα
καὶ τὴν παρρησία στὸν Θεό, γιὰ νὰ ἀντιμετωπισθῆ μιὰ δυσκολία μὲ
πνευματικὸ τρόπο, οὔτε φυσικὴ παλληκαριὰ ὑπάρχει, ὥστε νὰ μὴ δειλιάση
κανεὶς σὲ ἕναν κίνδυνο. Πρέπει νὰ ἔχη κανεὶς πολλὴ ἁγιότητα, γιὰ νὰ
φρενάρη ἕνα μεγάλο κακό, ἀλλιῶς ποῦ νὰ στηριχθῆ;
Μιὰ
ψυχὴ σὲ ἕνα μοναστήρι ἂν ἔχη πνευματικὴ παλληκαριά, νὰ δῆς, τὸν ἄλλον
ποὺ ἔρχεται μὲ κακὸ σκοπὸ θὰ τὸν καθηλώνη μὲ τὸ ἕνα πόδι μέσα ἀπὸ τὴν
μάνδρα καὶ μὲ τὸ ἄλλο ἀπ᾿ ἔξω ! Θὰ τὸν χτυπάη στὸ κεφάλι μὲ πνευματικὸ
τρόπο, μὲ τὸ κομποσχοίνι, μὲ τὴν εὐχή, καὶ ὄχι μὲ τὸ πιστόλι. Λίγη
προσευχὴ θὰ κάνη, καὶ ὁ ἄλλος θὰ μένη ἐκεῖ ἔξω ἀκίνητος! Θὰ μένη γιά...
σκοπός! Μιὰ ψυχή, ἂν ἔχη πνευματικὴ κατάσταση, καὶ τὸ κακὸ θὰ φρενάρη
καὶ τὸν κόσμο θὰ...
Ἅγιος Παΐσιος: «Μὰ τί κατάσταση εἶναι αὐτή; Ἀπὸ τὴ μία ὁ Οἰκουμενισμός, ἀπὸ τὴν ἄλλη ὁ Σιωνισμός, ὁ σατανισμός! Σὲ λίγο θὰ προσκυνοῦμε τὸν διάβολο μὲ τὰ δυὸ κέρατα ἀντὶ γιὰ δικέφαλο ἀετὸ»
Σήμερα, γιὰ νὰ
μπορέσει ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀντιμετωπίσει τὶς δυσκολίες ποὺ συναντᾶ, πρέπει
νὰ ἔχει μέσα τοῦ τὸν Χριστό, ἀπὸ τὸν ὁποῖο θὰ παίρνει θεία παρηγοριά,
γιὰ νὰ ἔχει κάποια αὐταπάρνηση. Ἀλλιῶς σὲ μία δύσκολη στιγμὴ τί θὰ
γίνει; Διάβασα κάπου ὅτι ὁ Ἀβδοὺλ-Πασὰς[1] εἶχε πάρει πεντακόσιους νέους
ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὅρος. ‘Άλλοι ἀπὸ αὐτοὺς ἦταν δόκιμοι καὶ ἄλλοι εἶχαν πάει
ἐκεῖ, γιὰ νὰ κρυφτοῦν. Τότε φαίνεται μὲ τὴν Ἐπανάσταση κατέφευγαν στὸ
Ἅγιον Ὅρος, γιὰ νὰ γλυτώσουν, ἐπειδὴ οἱ Τοῦρκοι μάζευαν νέα παιδιά, νὰ
τὰ κάνουν Γενίτσαρους. Ὁ Ἀβδοὺλ-Πασὰς τοὺς νέους ποὺ ἔπαιρνε, ἂν δὲν
ἀρνιόταν τὸν Χριστό, τοὺς κρεμοῦσε στὸν Πύργο, στὴν Οὐρανούπολη. Ἀπὸ
τόσους ποὺ πῆρε ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὅρος μόνον πέντε μαρτύρησαν, ἐνῶ οἱ ἄλλοι
ἀρνήθηκαν τὸν Χριστὸ καὶ ἔγιναν Γενίτσαροι. Χρειάζεται παλληκαριά· δὲν
εἶναι παῖξε-γέλασε. Ἂν ἔχει κανεὶς κακομοιριά, φιλαυτία, δὲν ἔχει θεϊκὴ
δύναμη μέσα του, καὶ τότε πῶς νὰ ἀντιμετωπίσει μία τέτοια δυσκολία;
Μου
ἔκανε ἐντύπωση αὐτὸ πού μου εἶπε ἕνας ἐπίσκοπος ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο. Τοῦ
εἶχα πεῖ: «Μὰ τί κατάσταση εἶναι αὐτή; Ἀπὸ τὴ μία ὁ Οἰκουμενισμός, ἀπὸ
τὴν ἄλλη ὁ Σιωνισμός, ὁ σατανισμός!… Σὲ λίγο θὰ προσκυνοῦμε τὸν διάβολο
μὲ τὰ δύο κέρατα ἀντὶ γιὰ δικέφαλο ἀετό». «Σήμερα, μοῦ λέει, δύσκολα
βρίσκεις ἐπισκόπους σὰν τὸν ἐπίσκοπο Καισαρείας Παΐσιο τὸν Β΄[2]». Ὁ
Παΐσιος ὁ Β΄ τί ἔκανε; Πήγαινε στὸ Σουλτάνο γιὰ τὰ αἰτήματά του μὲ ἕνα
σχοινὶ δεμένο στὴ μέση, ἀποφασισμένος δηλαδὴ νὰ τὸν κρεμάσουν οἱ
Τοῦρκοι. Σὰν νὰ ἔλεγε στὸν Σουλτάνο: «Μην ψάχνεις σχοινὶ καὶ χασομερᾶς·
ἅμα θέλεις νὰ μὲ κρεμάσεις, ἕτοιμο τὸ ἔχω τὸ σχοινί».
Γιὰ
τὰ δύσκολα θέματα αὐτὸν ἔστελναν στὸν Σουλτάνο. Πολλὲς φορὲς γλύτωσε τὸ
Πατριαρχεῖο σὲ δύσκολες περιστάσεις. Στὰ γεράματά του τὸν ἔβαζαν ἐπάνω
σὲ ἕνα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου