Ζούμε παράξενες μέρες, μια πρώτη πληγή, από τις εφτά συνολικά πού μάς προειδοποίησαν άνθρωποι του Θεού ότι θα γνωρίσει η πατρίδα. Και από την πρώτη κιόλας συμφορά χάσαμε τον μπούσουλα! Και έτσι ο καλός και σοφός Θεός μάς έδωσε να καταλάβουμε γιατί χρησιμοποίησε αυτήν την πληγή της πρωτάκουστης αυτής ασθένειας. Ένα εκατομμύριο ανθρώπους να ρωτήσεις, τόσες διαφορετικές γνώμες θα ακούσεις. Κανένας δεν μπορεί να δώσει μια σαφή απάντηση πάνω σε αυτό το θέμα, τί επιτέλους αντιπροσωπεύει αυτή η αρρώστια, πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος και ποιά η ορθή αντιμετώπισή της! Κανείς δεν ξέρει τί ακριβώς συμβαίνει και πού θα καταλήξει όλη αυτή η ιστορία.

Γιατί χρησιμοποίησε όμως τόσο περίπλοκη υπόθεση για να μας ταράξει μέσα στον λήθαργό μας; 

Μας εισάγει στην καινούργια παγκόσμια κατάσταση,  μια πολύ ύπουλη κι επίφοβη εποχή. Ξυπνήστε μάς λέει, δεν μπορείτε να φανταστείτε τί πρωτόγνωρα πράγματα θα βιώσετε! Μην προσπερνάτε τα γεγονότα αυτά ελαφρά τη καρδία, άλλαξε πλέον ο κόσμος πού ξέρατε! ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΕ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΑ, ΠΑΡΤΕ ΣΟΒΑΡΑ ΤΙΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΩ!

Προσωπικά διαισθάνομαι ότι θα μας αποδείξει ότι ανθρωπίνως και στηριζόμενοι πάνω στις δικές μας γνώσεις, στην αγωνιστικότητά μας (αν την έχουμε κι αυτή), στην εξυπνάδα μας, δεν τα βγάζουμε πέρα ούτε με τα στοιχεία της φύσεως κι ακόμη χειρότερα, ούτε με τις παγίδες των δαιμόνων γιατί παντού έχουν χώσει την ουρά τους κι αυτοί, έχουν κι οι διαόλοι τους δικούς τους εδώ στην γή. 

Χρειαζόμαστε όσο ποτέ στο παρελθόν την Θεία ενίσχυση και κάλυψη. Ζούμε αποκαλυπτικά χρόνια, μια εποχή πού δεν έζησε στο παρελθόν η ανθρωπότητα ποτέ! Όλων των ανθρώπων Του οι αποκαλύψεις αυτό μάς περιγράφουν. Οπότε ούτε εμπειρία κι ούτε γνώση έχουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτό πού τώρα βιώνουμε. Kαι πού κατά πώς λένε οι προφητείες θα ζήσει η ανθρωπότητα κι η Ελλάδα μας ειδικά, το αμέσως επόμενο διάστημα πού ακολουθεί.

Ο Κύριος, η Πανάχραντος μητέρα Του κι όλος ο ουράνιος κόσμος το γνωρίζουν και μας προειδοποιούν. Εμείς θα ακούσουμε; ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ: "Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς";

Λίγο ο ανθρώπινος εγωισμός, λίγο η άγνοια τού τί πραγματικά θα δούνε τα μάτια μας, περισσότερο η αδιαφορία μας κι η ραθυμία μας για πνευματικό αγώνα, γίνονται κακοί σύμβουλοι για την αρμόζουσα συμπεριφορά μας για τα δύσκολα που ζούμε και τα χειρότερα πού οσονούπω ακολουθούν. 

Δεν είναι ούτε ντροπή, ούτε δειλία, ούτε υποχρέωση και δανεικά, να ζητήσουμε την συνδρομή της Παναγίας και των αγίων μας στα δεινά πού ξεκίνησαν και κλιμακώνονται καθημερινά, τώρα ζούμε γεγονότα. Η έννοια τους και η αγωνία τους είναι τι θα απογίνουμε εμείς οι άνθρωποι εδώ στην γη, για εμάς ικετεύουν νυχθημερόν τον Κύριο και Λυτρωτή κι εμείς καμία συμμετοχή σε μία τέτοια Θεία συνάθροιση; Χαρά της Παναγίας και των αγίων είναι να μας έχουν συμπροσευχόμενους  για το δικό μας καλό, να γλυτώσουμε τα κακά πού έρχονται! 

Πολλοί άνθρωποι νομίζουμε ότι αν συντονιστούμε και τα βάλουμε με όποιον νομίζουμε ότι παραβιάζει την ζωή μας, θα επανέλθει η ζωή πού ξέραμε. Δεν.....Άλλαξε πλέον ο κόσμος πού ξέραμε, ετοιμάζεται ένας πολύ ομορφότερος γι αυτούς πού θέλουν να ζήσουν κατά Θεόν. Αυτόν τον κόσμο τώρα ετοιμάζει ο Κύριος. Ποιοί και πόσοι θα χαρούν αυτόν τον κόσμο εξαρτάται αποκλειστικά και μόνον από τον καθένα μας χωριστά. Ζητείτε και δοθήσεται λέει ο Κύριος. Πίστη, προσευχή και μετάνοια ζητάει από εμάς. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ!!!

Μην νομίζουμε ότι κρίση είναι, θα περάσει. Γιατί;

Πρώτον διότι ζούσαμε μια ζωή μέσα στην ασωτία, την αμαρτία και την εγωπάθειά μας. Τον Θεό λίγοι τον θυμόμασταν κι όταν είχαμε κατά βάσιν την ανάγκη Του!

Δεύτερον διότι νομίζαμε ότι ο κόσμος αυτός μάς ανήκει αποκλειστικά και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει, ούτε κι ο Ίδιος ο Θεός πού τον έπλασε!

Τρίτον διότι είναι, ότι ξεχνάμε ότι μαζί μας ζούνε έστω κι αν δεν τους βλέπουμε, οι αόρατοι εχθροί μας, οι δαιμονικές δυνάμεις πού αδιαλείπτως απεργάζονται την απώλειά μας. Ιδιαιτέρως την εποχή μας, πού τους παραχωρήθηκε το δικαίωμα να κάνουν ότι θέλουν, αφού η αμαρτία μας τούς τo επιτρέπει.

Όπως μάς ειδοποιούν όμως οι άνθρωποι του Θεού ήρθε πλέον η εποχή πού θα αναθεωρηθεί ο τρόπος ζωής πού είχαμε συνηθίσει. Τέλος εποχής πιά...Αυτό σήμανε με την έναρξη της ασθενείας πού προέκυψε. Το πώς, το γιατί καί το τί μέλλει γενέσθαι θά το μάθουμε στο μέλλον, η γραφίδα της ιστορίας θα το αποκαλύψει στους ιστορικούς του μέλλοντος, εμείς τώρα βιώνουμε τις συνέπειες απλά. Πρός το παρόν έχει αλλάξει δραματικά το τοπίο της ζωής πού ξέραμε.

Καί τώρα μένει τό σύνηθες, βαρύ, πολύ σοβαρό ερώτημα! Τί κάνουμε; Πώς βγαίνουμε από αυτό το μισοσκότεινο τούνελ;

Η μιά περίπτωση είναι να προσπαθούμε να βρούμε τα πατήματά μας μόνοι, προσπαθώντας να οργανωθούμε σάν λαός, χωρίς βέβαια να ξέρουμε καί ποιά είναι η επόμενη δοκιμασία πού ακολουθεί καί μή γνωρίζοντας καί τί είδους αντιμετώπηση θα χρειαστεί!

Χριστιανικά όμως αντιμετωπίζοντας το θέμα, δεύτερη περίπτωση καί αγία πράξη, είναι να τα εναποθέτουμε στον Θεό προσευχόμενοι. Μάς το ζήτησε μέ πόνο κι αγάπη, μάς έδωσε ο Ίδιος ο Κύριος αυτό το δικαίωμα, τι ωραιότερο το νά εναποθέσουμε στον Παντογνώστη και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό την λύση όλων των προβλημάτων μας; Ο Μόνος πού μπορεί να λύσει συνολικά, σε βάθος κι ολοκληρωτικά χωρίς να αφήσει ανοιχτές πληγές για το μέλλον όλα τα προβλήματά μας είναι ο καλός Θεός. Κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να το επιτύχει ποτέ αυτό χωρίς να αφήσει ανοιχτά μέτωπα. 

Γιατί λοιπόν πρέπει συνεχώς να αμφισβητούμε τα λόγια Του;

Κείμενο από ένα φίλο Αγιογράφο.