–Γέροντα, ὅταν μᾶς λένε: «Κάντε προσευχὴ γιὰ τὸ παιδί μου ποὺ δίνει ἐξετάσεις» ἢ «κάντε προσευχὴ γιὰ τὸν τάδε ποὺ θὰ κάνη ἐγχείρηση», χρειάζεται ὕστερα νὰ ρωτήσουμε ἂν πῆγε καλάιατί νὰ ρωτήσης ἂν πῆγε καλά;
Γιὰ νὰ πῆς: «Δόξα σοι ὁ Θεός, ποὺ ἔπιασε ἡ προσευχή μου»; Ἔκανες τὸ καθῆκον σου;
Προσευχήθηκες;
Δὲν χρειάζεται νὰ κάνης τίποτε ἄλλο.
–Γέροντα, πῶς κάνετε προσευχὴ γιὰ τὰ ὀνόματα ποὺ σᾶς δίνουν νὰ προσευχηθῆτε;
–Πρὶν ἀπὸ τὴν ἐγχείρηση τὰ ὀνόματα ποὺ μοῦ ἔδιναν τὰ διάβαζα ὄρθιος, κάνονταςἐνδιάμεσα μετάνοιες. Ὅταν γύρισα ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο, τὰ διάβαζα ξαπλωμένος, γυρτὸς στὸ πλάι. Μόλις συνῆλθα λίγο, ἄρχισα νὰ τὰ διαβάζω πάλι ὄρθιος.
–Ὅταν, Γέροντα, μᾶς δίνουν κάποιοι προσκυνητὲς ὀνόματα γιὰ Παράκληση καὶ δὲν ξέρουμε τὰ προβλήματά τους, τί νὰ λέμε;
–Νὰ λέτε: «Κύριε, ἐλέησον τοὺς δούλους σου, ὧν σὺ τὰ προβλήματα γινώσκεις».
–Καὶ ὅταν, Γέροντα, εὐχώμαστε γιὰ πρόσωπα ποὺ δὲν ξέρουμε ἂν ζοῦν ἢ πέθαναν;
–Νὰ λέτε: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους σου».
–Καμμιὰ φορά, Γέροντα, ξεχνάω νὰ κάνω προσευχὴ γι’ αὐτοὺς ποὺ μοῦ λένε νὰ προσευχηθῶ γιὰ ἕνα συγκεκριμένο θέμα καὶ ὁρισμένη ἡμέρα.
–Νὰ ξεκινᾶς τὴν προσευχή σου ἀπὸ αὐτοὺς καὶ νὰ λές: «Μνήσθητι, Κύριε, τῶν δούλων σου τῶν ἐντειλαμένων ἡμῖν τοῖς ἀναξίοις εὔχεσθαι ὑπὲρ αὐτῶν». Νὰ ἀναφέρης τὰ ὀνόματά τους μιὰ-δυὸ φορὲς καὶ ὕστερα νὰ προσεύχεσαι γιὰ ὅλον τὸν κόσμο λέγοντας: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους σου». –Ἄλλες φορές, Γέροντα, δὲν θυμᾶμαι τὰ ὀνόματα τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζητοῦν προσευχή.
–Ὅταν δὲν θυμᾶσαι τὰ ὀνόματα ποὺ σοῦ δίνουν, νὰ πιάνης γενικὰ τὶς περιπτώσεις· τοὺς ἀρρώστους, τὰ παιδιὰ ποὺ ἔχουν παραστρατήσει κ.λπ. Νὰ λὲς στὴν ἀρχή: «Βοήθησε, Θεέ μου, πρῶτα αὐτοὺς ποὺ ἔχουν μεγαλύτερη ἀνάγκη» καὶ ὕστερα νὰ συνεχίζης μὲ τὸ «ἐλέησον τοὺς δούλους σου».
–Γέροντα, γράφω τὰ ὀνόματα τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζητοῦν προσευχὴ κατὰ περιπτώσεις: ὑπὲρ ὑγείας, ὑπὲρ φωτισμοῦ κ.λπ., ἀλλὰ τὰ ὀνόματα συνεχῶς αὐξάνονται. Πόσον καιρὸ πρέπει νὰ τὰ κρατῶ καὶ νὰ προσεύχωμαι γιὰ τοὺς ἀνθρώπους αὐτούς;
–Νὰ κάνης πρῶτα προσευχὴ γιὰ τὰ νέα ὀνόματα καὶ μετὰ νὰ λές: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους σου καὶ τὸν κόσμον σου ἅπαντα», γιὰ νὰ μὴ φεύγη ἡ ἁμαξοστοιχία μὲ λίγους ἐπιβάτες.
Γιὰ νὰ πῆς: «Δόξα σοι ὁ Θεός, ποὺ ἔπιασε ἡ προσευχή μου»; Ἔκανες τὸ καθῆκον σου;
Προσευχήθηκες;
Δὲν χρειάζεται νὰ κάνης τίποτε ἄλλο.
–Γέροντα, πῶς κάνετε προσευχὴ γιὰ τὰ ὀνόματα ποὺ σᾶς δίνουν νὰ προσευχηθῆτε;
–Πρὶν ἀπὸ τὴν ἐγχείρηση τὰ ὀνόματα ποὺ μοῦ ἔδιναν τὰ διάβαζα ὄρθιος, κάνονταςἐνδιάμεσα μετάνοιες. Ὅταν γύρισα ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο, τὰ διάβαζα ξαπλωμένος, γυρτὸς στὸ πλάι. Μόλις συνῆλθα λίγο, ἄρχισα νὰ τὰ διαβάζω πάλι ὄρθιος.
–Ὅταν, Γέροντα, μᾶς δίνουν κάποιοι προσκυνητὲς ὀνόματα γιὰ Παράκληση καὶ δὲν ξέρουμε τὰ προβλήματά τους, τί νὰ λέμε;
–Νὰ λέτε: «Κύριε, ἐλέησον τοὺς δούλους σου, ὧν σὺ τὰ προβλήματα γινώσκεις».
–Καὶ ὅταν, Γέροντα, εὐχώμαστε γιὰ πρόσωπα ποὺ δὲν ξέρουμε ἂν ζοῦν ἢ πέθαναν;
–Νὰ λέτε: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους σου».
–Καμμιὰ φορά, Γέροντα, ξεχνάω νὰ κάνω προσευχὴ γι’ αὐτοὺς ποὺ μοῦ λένε νὰ προσευχηθῶ γιὰ ἕνα συγκεκριμένο θέμα καὶ ὁρισμένη ἡμέρα.
–Νὰ ξεκινᾶς τὴν προσευχή σου ἀπὸ αὐτοὺς καὶ νὰ λές: «Μνήσθητι, Κύριε, τῶν δούλων σου τῶν ἐντειλαμένων ἡμῖν τοῖς ἀναξίοις εὔχεσθαι ὑπὲρ αὐτῶν». Νὰ ἀναφέρης τὰ ὀνόματά τους μιὰ-δυὸ φορὲς καὶ ὕστερα νὰ προσεύχεσαι γιὰ ὅλον τὸν κόσμο λέγοντας: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους σου». –Ἄλλες φορές, Γέροντα, δὲν θυμᾶμαι τὰ ὀνόματα τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζητοῦν προσευχή.
–Ὅταν δὲν θυμᾶσαι τὰ ὀνόματα ποὺ σοῦ δίνουν, νὰ πιάνης γενικὰ τὶς περιπτώσεις· τοὺς ἀρρώστους, τὰ παιδιὰ ποὺ ἔχουν παραστρατήσει κ.λπ. Νὰ λὲς στὴν ἀρχή: «Βοήθησε, Θεέ μου, πρῶτα αὐτοὺς ποὺ ἔχουν μεγαλύτερη ἀνάγκη» καὶ ὕστερα νὰ συνεχίζης μὲ τὸ «ἐλέησον τοὺς δούλους σου».
–Γέροντα, γράφω τὰ ὀνόματα τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζητοῦν προσευχὴ κατὰ περιπτώσεις: ὑπὲρ ὑγείας, ὑπὲρ φωτισμοῦ κ.λπ., ἀλλὰ τὰ ὀνόματα συνεχῶς αὐξάνονται. Πόσον καιρὸ πρέπει νὰ τὰ κρατῶ καὶ νὰ προσεύχωμαι γιὰ τοὺς ἀνθρώπους αὐτούς;
–Νὰ κάνης πρῶτα προσευχὴ γιὰ τὰ νέα ὀνόματα καὶ μετὰ νὰ λές: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς δούλους σου καὶ τὸν κόσμον σου ἅπαντα», γιὰ νὰ μὴ φεύγη ἡ ἁμαξοστοιχία μὲ λίγους ἐπιβάτες.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» -69-
Ὅταν, Γέροντα, μοῦ ζητήσουν νὰ κάνω προσευχὴ γιὰ ἕνα θέμα, πόσον καιρὸ πρέπει νὰ προσευχηθῶ;
–Ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ πρόβλημα ποὺ ἔχει ὁ ἄλλος, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ πόσο τὸν ἔχεις πονέσει ἐσύ. Μπορεῖ νὰ μὴν ἔχη μεγάλο πρόβλημα, ἀλλά, ἐπειδὴ τὸν πόνεσες, νὰ εὔχεσαι γι’ αὐτὸν χρόνια. Μπορεῖ ὅμως νὰ κάνης καὶ μόνον ἕνα κομποσχοίνι.–Δηλαδή, Γέροντα, ποιό θὰ εἶναι τὸ κριτήριο ὅτι προσευχήθηκα, ὅσο χρειαζόταν, γιὰ ἕνα θέμα;
Νὰ προσευχηθῆς μέχρις ἐκεῖ ποὺ δὲν σοῦ δημιουργεῖται ἄγχος. Καὶ ὅσον...
Δείτε περισσότερα–Ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ πρόβλημα ποὺ ἔχει ὁ ἄλλος, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ πόσο τὸν ἔχεις πονέσει ἐσύ. Μπορεῖ νὰ μὴν ἔχη μεγάλο πρόβλημα, ἀλλά, ἐπειδὴ τὸν πόνεσες, νὰ εὔχεσαι γι’ αὐτὸν χρόνια. Μπορεῖ ὅμως νὰ κάνης καὶ μόνον ἕνα κομποσχοίνι.–Δηλαδή, Γέροντα, ποιό θὰ εἶναι τὸ κριτήριο ὅτι προσευχήθηκα, ὅσο χρειαζόταν, γιὰ ἕνα θέμα;
Νὰ προσευχηθῆς μέχρις ἐκεῖ ποὺ δὲν σοῦ δημιουργεῖται ἄγχος. Καὶ ὅσον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου