Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ἀπὸ τὸ Γεροντικό

Ὁ ἀββᾶς Μακάριος ἔλεγε, πὼς ὅταν ἦταν νέος, ἐπειδὴ κάποτε ἔπεσε σὲ ἀκηδία, βγῆκε ἔξω ἀπὸ τὸ κελλί του, στὴν ἔρημο, μὲ τὸν ἑξῆς λογισμό:

«Ὅποιον κι ἂν συναντήσεις, ρώτησέ τον κάτι ποὺ θὰ σὲ ὠφελήσει.

...Δείτε περισσότερα

Σχόλια

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

 

Γέροντα, όταν θυμώνω, γίνομαι σάν χείμαρρος δεν μπορώ να συγκρατηθώ.
-Γιατί να μην μπορής να συγκρατηθής;
-Γιατί πιστεύω στον λογισμό μου.
-Έ, τότε έχεις δικό σου πιστεύω, δικό σου σύμβολο πίστεως!... Ό εγωισμός φταίει.
Νά μη δικαιολογής τον λογισμό σου.
Έναν μπανταλό (16) θά καταλάβω ότι ένας λογισμός είναι μπανταλός;
-Έ, άν δεν καταλαβαίνης, νά τον λες στην Γερόντισσα καί, τάκ, νά τον πετάς, κάνοντας υπακοή σε ο,τι πει , είναι αρχή πλάνης. Σκοτίζεται το μυαλό του άπό τήν υπερηφάνεια και μπορεί νά πλανηθή. Καλύτερα νά τρελλαθή, γιατί τότε θά εχη ελαφρυντικά.
-Δέν χωράει βοήθεια,
Γέροντα, άπό τους άλλους;
-Γιά νά βοηθηθή, στην κατάσταση πού βρίσκεται, πρέπει και ο ϊδιος νά βοηθήση. Να καταλάβη ότιτο να πιστεύη στον λογισμό πού τοϋ λέει λ.χ. πώς είναι ο καλύτερος από όλους, ότι είναι άγιος κ.λπ., αυτό είναι πλάνη. Ούτε μέ το πυροβόλο δεν φεύγει αυτός ο λογισμός, άν ο ίδιος τόν κρατάη.
Πρέπει νά ταπεινωθή, γιά νά φύγη. Μερικές φορές μοΰ ζητούν νά προσευχηθώ γιά τέτοιες περιπτώσεις. Τί προσευχή νά κάνω; Αφού εκείνος έχει μέσα του το φιτίλι τού διαβόλου, πάλι θά τιναχθή. Σάν νά κρατάη κάποιος στά χέρια του φιτίλια άπό φουρνέλα και ζητάη νά τόν βοηθήσης, γιά νά μην άνατιναχθή.
-Γέροντα, εχω γίνει στρυφνή.
-Ποιος το λέει;
Ό λογισμός σου;
Έγώ σέ παρακολουθώ άπό το Άγιον Όρος. Έχω τόν νού μου. Δέν έγινες στρυφνή. Άν όμως πιστέψης στον λογισμό σου, τότε θά σοϋ στρίψη.
μήν πιστεύης στον λογισμό σου, ούτε άν σοϋ λέη ότι είσαι χάλια ούτε άν σοϋ λέη ότι είσαι αγία.

Γέροντας Παῒσιος.

(16 ) Ό Γέροντας χρησιμοποιούσε αυτήν τήν λέξη μπανταλό μέ τήν σημασία του ¨χαζούλικος³.

Όσο μπορείτε, να ζήτε ταπεινά.
Να σκέφτεσθε ότι δεν έχουμε τίποτε δικό μας. Όλα ο Θεός μας τα έχει δώσει.
Όλα όσα έχουμε είναι του Θεού.
Μόνον οι αμαρτίες είναι δικές μας.
Αν δεν ταπεινωνώμαστε, θα λειτουργούν σ’ εμάς συνεχώς οι πνευματικοί νόμοι, μέχρις ότου καμφθή ο εγωισμός μας.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου .!!!

Προσευχὴ γιὰ τὸν κόσμο μὲ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός μας
Γέροντα, μερικὲς φορές, ὅταν βλέπω πόσο ὑποφέρει ὁ κόσμος, δὲν μπορῶ νὰ κάνω προσευχὴ γιὰ τὸν ἑαυτό μου.
–Τὴν προσευχὴ γιὰ τὸν ἑαυτό μας δὲν τὴν κάνουμε μόνο γιὰ τὸν ἑαυτό μας, ἀλλὰ εἶναι ἀπαραίτητη σὰν μιὰ προετοιμασία, γιὰ νὰ σταθοῦμε μπροστὰ στὸν Θεὸ μὲ εὐπρεπὲς ἔνδυμα. Γιὰ νὰ μπορῆς νὰ δῆς τὸν πόνο τῶν ἄλλων, χρειάζεται νὰ ἔχης κατὰ κάποιον τρόπο τακτοποιημένο τὸν ἑαυτό σου. Καὶ ὅταν προσεύχεσαι γιὰ τὸν ἑαυτό σου μὲ πολλὴ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός σου, τότε καὶ ἕνα «Κύριε ἐλέησον» νὰ πῆς γιὰ τοὺς ἄλλους, αὐτὸ τὸ «Κύριε ἐλέησον» ἔχει μεγάλη δύναμη, γιατὶ ἔχει πολλὴ ταπείνωση, ἡ ὁποία ἑλκύει τὸ μεγάλο ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
–Μὲ ἀπασχολεῖ,
Γέροντα, ὁ πόνος τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ δὲν ἔχω παρρησία, γιὰ νὰ ζητήσω ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ βοηθήση. Μοῦ λέει ὁ λογισμός: «Μὲ τὴν κακομοιριὰ ποὺ ἔχεις, πῶς θὰ σὲ ἀκούση ὁ Θεός;»
.–Μὴν ἀκοῦς τὸ ταγκαλάκι ποὺ σὲ πιάνει ἀπὸ τὰ δεξιὰ καὶ σὲ ἀπελπίζει.
Νὰ λές: «Θεέ μου, εἶμαι κακομοίρα, ἀλλὰ ἄκουσέ με, γιατὶ ἐξ αἰτίας μου ἀδικοῦνται οἱ ἄλλοι».Κάποτε, σὲ περίοδο μεγάλης ἀνομβρίας, ἕνας μοναχὸς88στὸ Ἅγιον Ὄρος προσευχήθηκε ὡς ἑξῆς: «Θεέ μου, εἶπε,
Σὲ παρακαλῶ, ρίξε λίγη βροχή.
Ὄχι γιὰ μᾶς· ἐμεῖς καλόγεροι εἴμαστε καὶ ὑποσχεθήκαμε νὰ κάνουμε ἄσκηση. Λυπήσου τὸν καημένο τὸν κόσμο ποὺ ὑποφέρει, ἀλλὰ καὶ πάλι ἀπὸ τὸ ὑστέρημά του θὰ δώση καὶ σ’ ἐμᾶς. Ἂν ἤμουν σὲ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση, θὰ μὲ ἄκουγες καὶ δὲν θὰ ὑπέφερε ὁ κόσμος. Τὸ ξέρω, εἶμαι πολὺ ἁμαρτωλός· ὅμως δὲν εἶναι ἀδικία νὰ ὑποφέρη ὁ κόσμος ἐξ αἰτίας μου; Βοήθησέ τους. Ἐκεῖνοι δὲν ἔχουνχρόνο νὰ κάνουν προσευχή· κάνω ]ἐγὼ λίγη προσευχὴ γιὰ ἐκείνους». Σὲ μία-μιάμιση ὥρα ἔπιασε βροχὴ σὲ ὅλη τὴν Μακεδονία, στὴν Θεσσαλία καὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος!

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» -65-

88Πρόκειται γιὰ τὸν ἴδιο τὸν Γέροντα Παΐσιο.