Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

Δηλαδή, Γέροντα, πρέπει πάντα να ομολογούμε το «πιστεύω» μας; – Χρειάζεται διάκριση. Είναι φορές που δεν πρέπει να μιλήσουμε και άλλες φορές που πρέπει να ομολογούμε με παρρησία το «πιστεύω» μας, γιατί φέρουμε ευθύνη, αν δεν μιλήσουμε. Σʹ αυτά τα δύσκολα χρόνια ο καθένας μας πρέπει να κάνη ό,τι γίνεται ανθρωπίνως και ό,τι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνη στον Θεό. Έτσι θα έχουμε ήσυχη την συνείδησή μας ότι κάναμε εκείνο που μπορούσαμε. Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους. Εκείνοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εμείς τί κάνουμε γι᾿ αυτήν;
Η Ελλάδα, η Ορθοδοξία, με την παράδοσή της, τους Αγίους και τους ήρωές της, να πολεμήται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μη μιλάμε! Είναι φοβερό! Είπα σε κάποιον: «Γιατί δεν μιλάτε; Τί είναι αυτά που κάνει ο τάδε;». «Τί να πής, μου λέει, αυτός όλος βρωμάει». «Αν βρωμάη όλος, γιατί δεν μιλάτε;». Τίποτε, τον αφήνουν. Έναν πολιτικό τον έφτυσα. «Πές, του λέω, ʺδέν συμφωνώ μ᾿ αυτόʺ. Τίμια πράγματα.
Θέλεις να εξυπηρετηθής εσύ και να ρημάξουν όλα;». Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ενώ, αν αντιδράσουν, θα το σκεφθουν.

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση»


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου