Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, ἄκουσα κάποιον νὰ λέη: «Ἔχω τὸν λογισμὸ ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ φερθῆ μὲ ἐπιείκεια».
Εἶναι σωστὸς αὐτὸς ὁ λογισμός;
–Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχη μεγάλη ταπείνωση, ἀναγνωρίζη τὸ σφάλμα του, αἰσθάνεται τὴν ἐνοχή του σὲ μεγάλο βαθμὸ καὶ ὑποφέρη, τότε ὁ Χριστὸς θὰ φερθῆ μὲ ἐπιείκεια καὶ θὰ τὸν συγχωρήση. «Παιδί μου, θὰ τοῦ πῆ, μὴν τὸ σκέφτεσαι πιά· πάει, ἔληξε».
Ἂν ὅμως δὲν συναισθάνεται τὴν ἐνοχή του καὶ ἀναπαύη τὸν λογισμό του ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ φερθῆ μὲ ἐπιείκεια καὶ εὐσπλαχνία, αὐτὸ εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνο. Δηλαδὴ ὁ Χριστὸς θὰ βραβεύση τοὺς ἁμαρτωλούς;
Ἡ καλὴ ἀναγνώριση τοῦ ἑαυτοῦ μας συγκινεῖ τὸν Θεὸ καὶ μᾶς δίνει βοήθεια θεϊκὴ καὶ χαρὰ παραδεισένια. Ἂν μᾶς βοηθοῦσε καὶ ἡ μὴ ἀναγνώριση, ὁ Θεὸς οὔτε καὶ αὐτὴν θὰ μᾶς τὴν ζητοῦσε.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικὸς Ἀγώνας»-83-