ΣΑΚΕΛΛΑΚΟΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ

 ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η Συνάντηση με τον Πάτερ Πα’ί’σιο.

Ο Μοναχός Πα’ί’σιος ήταν μία ασκητική παρουσία στο ‘’Περιβόλι της Παναγιάς’’ που προσελκύει τους Προσκυνητές του  Αγίου ‘Ορους.

Είχα πολλά ακούσει για τις συναντήσεις του, με όσους τον  επισκέπτονταν…… και υπήρχε βαθειά μέσα μου η επιθυμία να τον επισκεφθώ, να σκύψω ευλαβικά να του φιλήσω το χέρι και να πάρω την ‘’ευλογία του’’.

Βρισκόμασταν την δεκαετία του ‘’90’’στο Όρος. Με τον φίλο μου Ι.Α. , και αποφασίσαμε ένα πρω’ί’νό , να πάμε στο  ‘’κελί’’ του.

Πιστεύαμε ότι τα πράγματα θα ήταν απλά ….όπως απλά είναι ,όταν κάποιος  επισκέπτετο  τους Μοναχούς στα ‘’κελιά’’ τους που ήσαν εκατοντάδες στο Άγιο Όρος…. πάντα με ανοικτές τις πόρτες τους ,στους επισκέπτες.

Φθάσαμε μεσημέρι στην ’’ Παναγούδα ‘’στη περιοχή που ήταν το σπίτι, του Πάτερ Πα’ί’σιου.

Η σκήτη, ήταν στην κορυφή ενός μικρού λόφου, που ήταν περικυκλωμένος με αρκετά υψηλό συρματένιο πλέγμα ,που δεν επέτρεπε την ελεύθερη είσοδο στην σκήτη. Έπρεπε να ανοίξουμε την πόρτα ,εμπρός στην οποία είχαμε φθάσει…… .η οποία όμως ήταν κλειδωμένη.

Κοιτάζοντας ψηλά , στο σπιτάκι του Πάτερ Πα’ί’σιου, ένα απλό και λιτό κατασκεύασμα, με ξύλα και λαμαρίνα, όπως θυμάμαι-είδαμε δύο  φιγούρες, που εκινούντο  εκεί ψηλά ,προσεκτικά .Η απόσταση από χαμηλά, από εμάς, ήταν περίπου σαράντα (40) μέτρα.

Φωνάζαμε δυνατά

-Πάτερ Πα’ί’σιε , θέλουμε να σας  δούμε….. καμία απάντηση.

Οι φιγούρες που για λίγο είχαμε δεί να κουνιούνται, εκεί ψηλά ,δεν ξαναφάνηκαν.

Εξακολουθούσαμε να  φωνάζουμε….. ότι επιθυμούσαμε να τον δούμε.

Καμία απάντηση.

Πρέπει να μείναμε εκεί φωνάζοντας κατά διαστήματα……. να μας  δεχθεί, περισσότερο από μισή ώρα. επιπλέον φωνάζαμε, ‘’δεν φεύγουμε αν δεν σας δούμε’’

Κάποια στιγμή , η αδύνατη φιγούρα του Πάτερ Πα’ί’σιου φάνηκε και μας είπε, με μία ήρεμη φωνή…

-Σας στέλνω το κλειδάκι για την πόρτα, είναι μέσα  στο μπαλάκι. Παρακαλώ κλειδώστε μπαίνοντας και φέρτε μου και κλειδί πάνω.

Είδαμε ένα μπαλάκι του τένις (ή κάτι τέτοιο) που έριξε από εκεί πάνω, έχοντας μία συρμάτινη θηλιά ,να γλιστράει και να έρχεται προς εμάς.

Η μία άκρη του σύρματος, που ήταν δεμένο επάνω, έφθανε έως κάτω, δεμένο, σα  μία άκρη… πίσω από τη μεταλλική πόρτα …που περιμέναμε.

Όταν το μπαλάκι έφθασε σ΄εμάς διαπιστώσαμε πως μέσα είχε μία μεγάλη ξυραφιά και μέσα  είχε το κλειδάκι.

Ανοίξαμε, κάνοντας ότι μας είπε και προχωρήσαμε προς τα επάνω.

Όταν βρεθήκαμε απέναντι του ,διαπίστωσα πως είχα απέναντι μου ένα νέο άνθρωπο ,μετρίου αναστήματος με ζωηρά μάτια. Μου φάνηκε, σαν ένας υγιής πενηντάρης μ’ ένα συμπαθέστατο πρόσωπο που είχε και ευγένεια, αλλά και πίκρα καθώς και μία ήρεμη διεισδητική  ματιά που όταν σε κοίταζε ένοιωθα να με διαβάζει.

-Πολύ νέος φαίνεστε και υγιής. Νόμιζα πως θα ήσασταν μεγαλύτερος του είπα

-Ευθύς αμέσως, ο Πάτερ Πα’ί’σιος άνοιξε το άσο μπρός στο στήθος του….. και μου έδειξε μία μεγάλη ουλή ,από ψηλά έως χαμηλά.

Έκανα μία μεγάλη χειρουργική επέμβαση μου είπε, (νομίζω πως αναφέρθηκε για επέμβαση….. και πρόβλημα στους πνεύμονες)….πριν από κάποια χρόνια….

Είχαμε καθήσει , ο Πάτερ Πα’ί’σιος, ο Ι.Α.  και εγώ, εμπρός από το σπιτάκι του , η ώρα ήταν  περίπου 4μ.μ … με ανάλαφρες και σίγουρες κινήσεις μας έφερε ένα ποτήρι νερό και μας κέρασε και ένα λουκούμι.

Ο ίδιος κατήυθηνε την συζήτηση… οι απόψεις του ήταν , πως η Ελλάδα θα περάσει δύσκολες ημέρες , αλλά θα ανασυνταχθεί δυναμικά.. και ναι μάλιστα , σε ζυμώσεις που θα έχουμε στην περιοχή μας , η Ελλάδα θα ξαναπάρει τα χαμένα εδάφη της, στις περιοχές της Μικράς Ασίας.

Μου φάνηκε πως όταν μιλούσε… κοίταζε μακριά και απροσδιόριστα… σα να αποκωδικοποιούσε τα μελλούμενα που θα συμβούν.

Εκείνες οι στιγμές που βρέθηκα , εγώ προσωπικά δίπλα στον Πάτερ Πα’ί’σιο , της θεωρώ μαγικές γιατί ήσαν ήπιες ενώ ένιωθα έντονα από την πλευρά του Πάτερ Πα’ι’σίου να βγαίνει αγάπη προς εμάς τους δύο.

Του μιλήσαμε και εμείς, οι δύο φίλοι, ο καθένας για τη ζωή του, και τα δικά του.

Η επίσκεψη στο κελί του Πάτερ Πα’ι’σίου πρέπει να διήρκησε μία περίπου ώρα.

Όταν συνεννοηθήκαμε να φύγουμε, εγώ τον χαιρέτησα πρώτος.. όπου με αληθινό σεβασμό και αγάπη έσκυψα και τον φίλησα το χέρι. Κι ο Πάτερ Πα’ί’σιος σκύβοντας μου φίλησε το κεφάλι , καθώς εγώ σκυμμένος του φιλούσα το χέρι,, και προχώρησα.

Ο φίλος μου τον χαιρέτησε επίσης… αλλά κατάλαβα πως.. κάνανε μία μικρή συζήτηση.

Όταν πήραμε τα μονοπάτια του Όρους , αμέσως μετά την επίσκεψη , ο φίλος μου μου λέει:

-         Να σου πω κάτι.. Ο πάτερ Πα’ί’σιος , μου είπε να προσέχω αυτούς , που μ’αγαπάνε! Γιατί άραγε μου το είπε αυτό;

Εγώ προσωπικά ήξερα όλη τη ζωή του ΙΑ, και την προσωπική , όσο και την ευρύτερη οικογενειακή του ζωή, καθώς και τη συμπεριφορά του , αλλά και τις θέσεις του, σε πρόσωπο και πράγματα.

Επειδή με τον φίλο αυτό , πάντα όταν μιλάγαμε , λέγαμε αλήθειες, του ονομάτισα πολλά γεγονότα από τη ζωή του , κατόπιν του εξήγησα , τι εννοούσε ο Πάτερ Πα’ί’σιος.

Τελειώνοντας αυτή μου την εμπειρία για τη συνάντηση μου , με τον εκλεκτό αυτόν, του Θεού άνθρωπο, .. νομίζω πως μέσα από αυτή τη μικρή πτυχή… είδα το μεγαλείο της απλότητας , της ταπεινότητας , της έμπνευσης , αλλά και της Αγιοσύνης του μεγάλου ασκητή  Πάτερ Πα’ί’σιου.

Ας μας ευλογεί διαρκώς , από εκεί ψιλά που βρίσκεται!