Ο Ηγέτης πρέπει να είναι θεοσεβής, για να έχει την ευλογία του Θεού

*Μια και ξαναπάμε σε εκλογές, να δούμε πως πρέπει να είναι ο σωστός ηγέτης κατά τα βυζαντινά και ορθόδοξα πρότυπα. Μακάρι να αξιωθούμε να μας στείλει ο Θεός έναν τέτοιο ηγέτη, που να είναι θεοσεβής και δίκαιος.
~Το μυστικό όπλο των Βυζαντινών, με το οποίο ο ηγέτης καταξιώνεται την αποστολή του και επιτυγχάνει το έργο του, είναι η θεοσέβεια και η εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού. Ο Θεός ευλογεί τις προσπάθειες των θεοσεβών ηγητόρων.
Γι’ αυτό ο αυτοκράτορας Λέων ΣΤ’ ο Σοφός, γνωρίζοντας ότι οι ευθύνες του ηγέτη συνεχώς αυξάνονται, και μάλιστα σε κρίσιμες ώρες ή καταστάσεις, κατά τις οποίες αισθάνεται την ανάγκη να τον φωτίσει και να τον δυναμώσει ο Θεός, ενθέρμως σύστηνε:
«Προ παντός άλλου, στρατηγέ, πρώτη εντολή μας και παραίνεση προς εσένα είναι να επιμελείσαι της δικαιοσύνης και της αγάπης του Θεού, έχοντας διαρκώς προ οφθαλμών σου τον Θεό. Να προσεύχεσαι και να επιζητείς, φιλικά, τη σωτηρία. Γιατί είναι αψευδής αυτός που είπε: ″Ο Κύριος θα ποιήσει το θέλημα αυτών που φοβούνται τον Κύριο και θα εισακούσει την προσευχή τους και θα τους σώσει» (Λέοντος, 448-461).
«Να γνωρίζεις ότι, όταν βρίσκεσαι έξω από τη θεία ευμένεια, τότε δεν μπορείς να σκέπτεσαι και να ενεργείς σωστά, έστω και αν νομίζεις ότι είσαι φρόνιμος, ούτε μπορείς να νικήσεις τους αντιπάλους σου, έστω και αν νομίζεις ότι είναι ασθενείς, γιατί τα πάντα εξαρτώνται από την πρόνοια του Θεού, η οποία εξουσιάζει ακόμα και εκείνα που εσύ θεωρείς ελάχιστα« (Λέοντος 462-467).
«Όπως ο κυβερνήτης πλοίου, όταν έχει την εύνοια των ανέμων και χρησιμοποιεί σωστά και την τέχνη του, οδηγεί το πλοίο με ασφάλεια, έτσι και ο άριστος στρατηγός, εάν αξιωθεί της εύνοιας του Θεού και εφαρμόζει με επιμέλεια και επιμονή την ευταξία και τη στρατηγική, τότε και το στράτευμα, που του έχει εμπιστευθεί, θα διοικεί αποτελεσματικά, και με επιτυχία θα εκστρατεύσει εναντίον των εχθρών. Γιατί η θεία Πρόνοια και θα διδάξει τα κατάλληλα για το συμφέρον και θα συνεργήσει για να έχει αίσιο τέλος η αποστολή. Όταν λοιπόν είσαι τέτοιος, ευσεβής στη πίστη και δίκαιος στις πράξεις, τότε θα οικοδομείς πάνω σε ασάλευτα θεμέλια την επιτυχία και την πρόοδο της διοικήσεώς σου» (Λέοντος, 468-481).
από το βιβλίο: «Ηγέτες και Ηγεσία» του Γεωργίου Σ. Κουγιουμτζόγλου – Πρεσβυτέρου Ταξίαρχου ε.α. (Θεσσαλονίκη 2012).

Άγιος Παΐσιος: Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας θα έπρεπε να είναι Άγιος!

Μια φορά συζητούσαμε με ένα φίλο για τους πολιτικούς που μας κυβερνούν και μου είπε:
- Εμένα μου αρέσει αυτός ο πολιτικός, γιατί είναι πονηρός, και θα μπορεί να ”τουμπάρει” τους Τούρκους και να βοηθήσει την Ελλάδα.
- Βρέ, του λέω, ο πονηρός άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται για την Πατρίδα, για το κοινό καλό, αυτός θα κάνει πονηριές, για να κλέβει το κράτος και να περνάει αυτός καλά. Ο Πρωθυπουργός θα έπρεπε να είναι Άγιος!
- Έ! τον Άγιο όλοι τον ”ρίχνουνε”, και έτσι θα χάνει και η Ελλάδα.
- Βρέ, οι Άγιοι δεν είναι χαζοί, το αντίθετο μάλιστα…έχουν πολλή διάκριση, καταλαβαίνουν τους ανθρώπους από χιλιόμετρα μακριά, προβλέπουν τις κακοτοπιές και τις αποφεύγουν και έτσι ωφελούν το σύνολο, την Πατρίδα…..
…..Είπαμε και άλλα πολλά, αλλά δε συμφωνήσαμε.
Έμεινε ο καθένας στις απόψεις του. Εμένα όμως μου δημιουργήθηκε κάποιος ”δισταγμός” μέσα μου.
Μετά από ένα μήνα περίπου πήγα να δώ το Γέροντα. Συζητήσαμε διάφορα που με απασχολούσαν και ετοιμαζόμουν να φύγω. Τότε ο π.Παΐσιος έτσι ”ξεκάρφωτα” χωρίς καμμία σύνδεση με τις προηγούμενες συζητήσεις μου, γυρνά και μου λέει χαμογελώντας:
- Ο ”αρχηγός” της Ελλάδας πρέπει να είναι Άγιος.
Γύρισα και τον κοίταξα με απορία και θαυμασμό, γιατί ήρθε στη μνήμη μου η διαφωνία με το φίλο μου.
Ο Γέροντας χαμογελώντας συνέχισε:
- …γιατί τον πονηρό άνθρωπο, τον καταλαβαίνει ή ένας άλλος πονηρός ή ένας Άγιος. …Έτσι ένας Άγιος, με καλό τρόπο, χωρίς να κάνει κακό, φυλάγεται και γλυτώνει και εμάς όλους από τις παγίδες… Έτσι, καλό είναι να θέλουμε από τους Άρχοντές μας να είναι Άγιοι… όχι πονηροί, αλλά Άγιοι… αυτό είναι πολύ καλό.

Πηγή: makeleio.gr