Άγιος Παΐσιος: Όποιος περιμένει αναγνώριση, τα χάνει όλα

Η καλοσύνη βλάπτει τον αμετανόητο και κακοπροαίρετο άνθρωπο

  xristianos.gr

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Βρε τον αχάριστο, δεν ήθελα να μου πει «ευχαριστώ», αλλά τουλάχιστον να το αναγνώριζε». Όταν όμως κανείς περιμένει αναγνώριση, πάει, τα χάνει όλα. Ενώ, αν βάλει έναν καλό λογισμό…

Άγιος Παΐσιος: Όποιος περιμένει αναγνώριση, τα χάνει όλα

Η καλοσύνη μαλακώνει και ανοίγει την καρδιά. Είναι σαν το λάδι, στην σκουριασμένη κλειδαριά.

Οι άνθρωποι που έχουν αγάπη και καλοσύνη μοιάζουν με τους Αγγέλους, που μεταφέρουν χαρά και αγαλλίαση, όπου και εάν βρεθούν.

Καλοσύνη είναι να σκέπτεται κάποιος, το τι αναπαύει πρώτα τον άλλον και όχι τι μας βολεύει εμάς. Και ο Θεός δεν είναι άδικος: μας αναπληρώνει έπειτα, ό,τι χάσαμε στην προσπάθειά μας, για να βοηθήσουμε τον πλησίον.

Η καλοσύνη βλάπτει τον αμετανόητο και κακοπροαίρετο άνθρωπο.

Όταν πάω να κάνω ένα καλό και μπαίνει στη μέση η ανθρωπαρέσκεια, ε, τότε βγάζω νερό από το πηγάδι με τρύπιο κουβά.

Όταν κάνετε μια καλοσύνη, να αισθάνεστε πάντα πως ό,τι κάνετε έχετε υποχρέωση να το κάνετε και να είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε πειρασμό, για να μην χάσετε το καλό που κάνατε, αλλά να το κερδίσετε όλο. Κάνει λ.χ. ένας μια ελεημοσύνη, χωρίς να έχει σκοπό να την φανερώσει.

Μπαίνει ο πειρασμός στη μέση και βάζει άλλους να του πουν «εσύ ο φιλάργυρος, που δεν έκανες τίποτε κ.λπ., ο τάδε έκανε αυτό, ο τάδε εκείνο», για να τον αναγκάσει να πει και αυτός… ταπεινά: «έκανα και εγώ κάτι» ή να τον αναγκάσει να αγανακτήσει και να πει: «ποιος, εγώ, που έκανα αυτό και αυτό;» και να τα χάσει όλα. Ή θα βάλει αυτόν που ευεργέτησε να του πει: «Αχάριστε, εκμεταλλευτή κ.λπ.», μέχρι να του απαντήσει: «Εγώ εκμεταλλευτής; Εγώ που σου έκανα εκείνη την καλοσύνη;». «Βρε τον αχάριστο, θα πει μετά, δεν ήθελα να μου πει «ευχαριστώ», αλλά τουλάχιστον να το αναγνώριζε». Όταν όμως κανείς περιμένει αναγνώριση, πάει, τα χάνει όλα. Ενώ, αν βάλει έναν καλό λογισμό και πει: «καλύτερα που ξέχασε την καλοσύνη που του έκανα» ή «μπορεί να ήταν στεναχωρημένος ή κουρασμένος, γι’ αυτό μίλησε έτσι», δικαιολογεί τον άλλον και δεν χάνει. Όταν δεν περιμένουμε ανταπόδοση, τότε έχουμε καθαρό μισθό. Η σωστή πνευματική πορεία είναι να ξεχνάει κανείς τα καλά που κάνει και να θυμάται τα καλά που του κάνουν οι άλλοι.