Μην κρίνεις ιερέα…

Να προσέχετε αδελφοί μου, οι κοσμικοί να μην κατηγορείτε τους παπάδες...

  xristianos.gr

 

Να προσέχετε αδελφοί μου, οι κοσμικοί να μην κατηγορείτε τους παπάδες, να μην τους βρίζετε και να μην τους παραμελείται. Μην κρίνεις ιερέα, διότι αν είναι άξιος, θα είναι φωτιά και θα καείς.

Μην κρίνεις ιερέα…

Τον «αμαρτωλό» παπά να τον βλέπετε σαν έναν λεπρό, που όμως μοιράζει χρυσά νομίσματα. Όσο αμαρτωλός και αν είναι ο παππάς, αυτό δεν καθιστά, τα Μυστήρια που επιτελεί, άκυρα. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Όποιος κατακρίνει ιερέα, είναι ανάξιος να περάσει την εξώπορτα του Ναού. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Μην κρίνεις ιερέα, διότι αν είναι άξιος, θα είναι φωτιά και θα καείς. Και αν είναι ανάξιος, θα είναι κάρβουνο και θα μουντζουρωθείς. (Μέγας Βασίλειος)

Αν συναντούσα Επίσκοπο ή μοναχό να πορνεύει, θα έβγαζα τη χλαμύδα μου και θα την έριχνα πάνω του, για να μην τον δει κανένα μάτι. (Μέγας Κωνσταντίνος)

Να προσέχετε αδελφοί μου, οι κοσμικοί να μην κατηγορείτε τους παπάδες, να μην τους βρίζετε και να μην τους παραμελείται, διότι βάζετε φωτιά και καίγεστε, αφού οι παπάδες είναι ανώτεροι και από τους Αγγέλους! (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)

Αν κάποιος μιλάει άσχημα λ.χ. για σένα ως άτομο, δεν πειράζει. Να σκεφτείς: «Τον Χριστό, που ήταν Χριστός, Τον έβριζαν, και δεν μιλούσε· εμένα που είμαι αμαρτωλός τι μου αξίζει;». Αν έρχονταν να βρίσουν εμένα ως άτομο, δεν θα με πείραζε καθόλου. Άλλα, όταν με βρίζουν ως μοναχό, βρίζουν και όλο τον θεσμό του Μοναχισμού, γιατί ως μοναχός δεν είμαι ανεξάρτητος και πρέπει να μιλήσω. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει κανείς να τους αφήσει λίγο να ξεσπάσουν και ύστερα να τους πει δύο κουβέντες. Κάποτε στο λεωφορείο μία γυναίκα έβριζε τους παπάδες. Την άφησα να ξεσπάσει και όταν σταμάτησε, της είπα: «Έχουμε απαιτήσεις από τους παπάδες, άλλα και αυτούς δεν τους έρριξε ο Θεός με τα αλεξίπτωτα. Είναι άνθρωποι και έχουν ανθρώπινες αδυναμίες. Μπορείς όμως να μου πεις, μία μητέρα σαν εσένα βαμμένη, με κάτι νύχια σαν το γεράκι, τι παιδί θα γεννήσει και πώς θα το αναθρέψει; Και παπάς και καλόγερος να γίνει, πώς θα είναι;». Βλέπεις να βρίζουν τα άγια και ο άλλος δεν λέει τίποτε. Σ’ αυτήν την περίπτωση, η πραότητα (και η σιωπή) είναι δαιμονική. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Είναι καλύτερα, αν ένας βρίζει, βλασφημεί κ.λπ. και είναι αναιδής, να κάνεις ότι είσαι απασχολημένος και δεν ακούς και να λες την ευχή. Γιατί αν καταλάβει ότι τον παρακολουθείς, μπορεί να βρίζει συνέχεια, και έτσι γίνεσαι αιτία να δαιμονιστεί. Όταν όμως δεν είναι αναιδής άλλα ευσυνείδητος και βρίζει από κακή συνήθεια, μπορείς κάτι να του πεις. Αν πάλι είναι ευσυνείδητος, αλλά έχει πολύ εγωισμό, πρέπει να προσέξεις να μην του μιλήσεις αυστηρά άλλα ταπεινά, όσο μπορείς και με πόνο. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)